گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان- عنایت‌الله آتشی- تیم ایران در شرایطی کار را در جام ملت‌های آسیا آغاز کرد که پیش از این بارها برابر ژاپن صف‌آرایی کرده بود و پش از آغاز دهه 1380 اغلب از این تیم شکست می‌خورد اما از ابتدای دهه 80 شمسی ورق برگشت و مردان سرزمین آفتاب تابان بارها مغلوب قدرتنمایی بسکتبال ایران شدند تیم ایران در نخستین دیدار جام بیست و هشتم هم با اقتدار کامل این تیم را شکست داد. ایران در گام دوم به مصاف هند رفت. تیمی که سال 1983 با مربیان روسی و آمریکایی خود گام‌های خوبی برای پیشرفت برداشته بودند اما آن سال هم برابر این تیم به برتری رسیدیم. هندی‌ها اغلب در میانه‌های جدول رده‌بندی مسابقات آسیایی جای می‌گیرند. مالزی، حریف سوم ایران هم سبک وسیاق خاصی نداشت اما ژاپن برای ما حریف خوبی بود تا بازیکنان در شرایط بازی‌های رسمی قرار بگیرند. کادر فنی هم به قابلیت بازیکنان در این مسابقات واقف‌تر شد و ایران با اقتدار راهی مرحله دوم شد. 

تیم ایران در مرحله دوم باید برابر تیم‌های هنگ کنگ، فیلیپین و فلسطین قرار بگیرد که غیر از هنگ کنگ، دو تیم دیگر می‌توانند برای ایران دردسرساز شوند. فیلیپین مدعی قهرمانی در دور نخست برابر فلسطین شکست خورد و بزرگترین شگفتی جام بیست و هشتم در روز نخست رقم خورد. فیلیپنی که سابقه بسکتبال خوبی دارد و بسکتبال ورزش اول این کشور است. تیمی که حتی در سالیان دور به مقام سوم دنیا هم رسیده بود، حتی با آندری بلچ آمریکایی‌الاصل هم نتوانست از شکست در گام نخست بگریزد. به هرحال فلسطین نخستین غول‌کش این رقابت‌ها بود. تیمی با میانگین سنی پایین و میانگین قدی 193 آینده خوبی را برای بسکتبال فلسطین ترسیم کرده است. آنها با انگیزه بالایی که داشتند توانستند قدرتمند ظاهر شوند. به بیان بهتر فلسطین حالا جانشین تیم‌های قدرتمند گذشته خاورمیانه، مانند اردن، لبنان، سوریه و حتی عربستان سعودی شده است. البته در صورتی که بازیکنان ایران، فلسطینی‌ها را دست کم نگیرند، این تیم نمی‌تواند لقمه گلوگیری برای ما باشد.

گروه سوم مسابقات هم شرایط خاص خود را داشت. کره‌جنوبی برابر چین بازی خوبی را آغاز کرد و تا آستانه شکست میزبان هم پیشرفت اما در دقایق یابه عبارت بهتر در ثانیه‌های پایانی کم آورد تا چینی‌ها از یک پیروزی ارزشمند سرمست شوند. چین، کره‌جنوبی و اردن از این گروه راهی مرحله بعد شدند تا رقابت‌های سنگینی در دور بعد با تیم‌های قدرتمند گروه چهارم داشته باشند. 

در گروه چهارم که موسوم به گروه مرگ بود نیز، قطر، لبنان و قزاقستان راهی دور دوم شدند و حذف چین تایپه را هم باید دومین شگفتی جام بیست و هشتم بدانیم. تیمی که با بازی‌های خوب در جام ویلیام جونز، دست کم مدعی حضور در نیمه‌نهایی بود، وداعی تلخ و زودهنگام با جام ملت‌های آسیا داشت. 

بدون شک ایران مدعی اصلی قهرمانی است و باید تیم کشورمان را یک پای فینال جام بیست و هشتم بدانیم. ما هنوز بدنه تیم قهرمان چند دوره آسیا را حفظ کرده‌ایم . ایران در دور مقدماتی هرچند با حریف قدری روبرو نشد اما کادر فنی هوشمندانه دست خود را برای حریفان اصلی رو نکرد تا ایران با چراغ خاموش وارد دور بعد شود. این موضوع بیش از همه چیز لو مینگ سرمربی تیم بسکتبال چین و آنالیزورهای این تیم را سردرگم کرده است. هرچند چینی‌ها سالهاست زیر سایه ایران در آسیا قرار گرفته‌اند اما آن‌ها امسال با تکیه بر امتیاز میزبانی رویای صعود به المپیک را در سر می‌پرورانند. اژدهای خفته و زخم‌خورده آسیا، این بار در قلعه خود روی جام ملت‌های آسیا خیمه زده و نمی‌خواهد به قهرمانان ایران اجازه دهد آن را از چنگش بیرون بکشند. البته خود چینی‌ها هم می‌دانند امسال مردی روی نیمکت ایران نشسته که کلاسی فراتر از آسیا دارد. چینی‌ها حالا رقیب اصلی خود را مجهز به کادر فنی قدرتمندی می‌بینند و این موضوع کابوس‌های آنان را دوچندان کرده است. 

یکی از کارهای خوب بائرمن استفاده از بازیکنان در پست‌هایی بود که می‌توانند برای ایران ثمربخش باشند. برای نمونه او از صمد که یک پست 3 صرف بود در پست 4 بازی گرفت. کاپیتان تیم ملی بسکتبال ایران که شنیدن نامش در آسیا، تن حریفان را می‌لرزاند. البته نباید از درخشش محمد حسن‌زاده هم به راحتی گذشت. ساهاکیان، کامرانی، حدادی و آفاق هم به مرور زمان خود را با شرایط بازی وفق داده‌اند و عملکردشان به انتظار کادرفنی نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود. بدون شک تجربه جواد داوری در ادامه بازی‌ها به کمک تیم ایران می‌آید. جواد بازیکنی است که در بسیاری از موفقیت‌های بسکتبال ایران، ردپایش به خوبی نمایان است. سعید داورپناه هم با پرتاب‌های مرگ‌بار خود، عرصه را برحریفان تنگ خواهد کرد و اصغر کاردوست، با قدرت بدنی بالای خود می‌تواند نقش پررنگی در روزهای سرنوشت‌سازی که در چانگشای چین انتظار ایران را می‌کشد خواهد داشت. بائرمن براساس تفکر و دانش خود آنالیز صحیحی از مسابقات آسیایی دارد و ایران می‌تواند با مدیریت این مرد آلمانی، بازهم به ایستادن بر بام قاره کهن بیاندیشد.

انتهای پیام/