به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بی‌تفاوتی این رژیم دیکتاتور به حقوق انسان‌ها را نه از منا که از سال‌ها استبداد این حکومت می‌توان دریافت. حکومتی که جز خاندان سلطنتی و دودمان عبدالعزیز، هیچ چیز برایش اهمیت ندارد. رژیمی که فریاد مسلمانان را نمی‌شنود. شکمهای حکمرانانش از مال حرام، پر است و به هیچ صدایی واکنش نشان نمی‌دهد.

قدرت پول و عناوینی چون خادم الحرمین و موقعیت جغرافیایی اماکن مقدس مسلمین جهان، این خاندان را به قدری در تبختر و غرور پوشالی فرو برده که خود را مرکز عالم قلمداد می‌کنند و همگان به ویژه جهان اسلام را تابعی ناچیز از خود.

دوربین رسانه‌های جهان اگر چه با پخش گزارش‌هایی از منا، اجساد مانده بر زمین را در قاب  تلویزیون و در معرض دید عموم قرار می‌دهد اما آیندگان به درستی درخواهند یافت که عامل کشتار مسلمانان جهان در بحرین و یمن و عراق و سوریه که حتی به شهروندان خود نیز در قطیف و احصا رحم نمی‌کند، کشته شدن مردم در اثر بی‌تدبیری‌اش را هم به حساب نمی‌آورد. آیندگان، فاجعه بی‌تدبیری و سقوط جرثقیل غول پیکر که منجر به کشته شدن بیش از 100 زائر بیت‌ا... شد و نیز فاجعه منا را اگر در کنار دیگر اخبار این روزهای جهان اسلام قرار دهند، حتماً تعجب نخواهند کرد که رژیم ضعیف کش، مداخله گرو دیکتاتور سعودی که از مرزهای خود هم فراتر می‌رود و عملاً در امور دیگر کشورها مداخله می‌کند به راحتی می‌تواند منجر به کشته شدن هزار و اندی نفر در مناسک حج شود.

قدرت سرمایه و پول بیش از حد ناشی از چاههای نفت سبب می‌شود تا سعودی‌ها بدون هیچ توان داخلی و علم و تدبیری کشورشان را اداره کنند. ارتش اجاره‌ای، نیروهای امنیتی اجاره‌ای، پزشک اجاره‌ای و کلاً ساز و کار مبتنی بر سرمایه و نه تدبیر و بینش، از این کشور، قدرتی پوشالی ساخته که در مواقع خطری چون طوفان و ازدحام جمعیت، به راحتی عنان از کف می‌دهد و فاجعه می‌آفریند. این ها را اضافه کنید به جنگ‌ها و نزاع‌های داخلی این کشور و روی کارآمدن پادشاهی پیر که زمام امور را به دست جوانترهای خام داده تا برای کسب قدرت بر سرجان مردم معامله کنند. فجایع رخ داده در حج امسال از چند زاویه قابل بررسی است.

1) ناتوانی در اداره کشور: مناسک حج، امری کاملاً پیش‌بینی شده با جمعیتی شناسنامه‌دار است که آمار تک تک افراد براساس ویزایی که عربستان صادر می‌کند مشخص است. به طوری که حتی شهروندان دیگر شهرهای عربستان هم نمی‌توانند در آن ایام در میقات حاضر شوند و عدد زوار و حاضران مشاعر متبرکه کاملاً قابل پیش‌بینی است.

برنامه حجاج هم همینطور. ساعت وقوف، رمی جمرات، بازگشت به مکه و... کاملاً مشخص است و مثل زیارت‌های فصلی و انفرادی، بدون برنامه نیست. عربستان سال هاست که می‌داند در این ایام، 2 و نیم تا 3 میلیون جمعیت را در یک نقطه باید پذیرا باشد. به گفته شاهدان عینی، دریغ از یک برنامه ریزی ساده برای انجام فرایض. به عنوان مثال می‌توان به کشورها برای رمی جمرات، ساعت مشخص داد و راهشان را از چادرهای منا به سمت جمرات بست. اما سعودی چنان بی‌توجه و ناتوان است که زوار را رها می‌کند و نه تنها راهشان را باز که بدون برنامه می‌بندند. امدادرسانی به آسیب دیدگان هم در پایین‌ترین سطح ممکن بود که نزدیک به 48 ساعت به طول انجامید. اینها همه نشان از بی‌برنامگی و ناتوانی این کشور در اداره خود است.

2) جنگ قدرت و عدم انسجام درونی: منابع خبری از ورود نابهنگام ولیعهد عربستان به جمرات حکایت دارند و در عین حال رسانه‌های سعودی و عربی این شایعه را ساخته و پرداخته رقیبان وی قلمداد می‌کنند. عزل و نصب‌های چند ماه گذشته از بعد از روی کار آمدن ملک سلمان و اوضاع نابسامان حاکمیت سعودی، گواه این مدعاست که آرامش در هرم مدیریتی این کشور وجود ندارد.

3) جنگ طلبی: عربستان در حالی که در اداره حکومت خود با مشکل روبه‌روست اما نگاه به خارج از مرزهایش دارد. لشکرکشی به یمن، حمایت از گروه‌های تروریستی و حمایت بی‌چون و چرا از رژیم بحرین و ورود به بازی‌های رسانه‌ای چون تأسیس و حمایت از شبکه‌های افراطی، مدیریت این کشور را از امور جاری خود غافل کرده تا بدین سادگی آسیب پذیر جلوه کند.

4) غرور و داعیه حاکمیت جهان اسلام: بدون شک، فرد یا کشوری می‌تواند خود را داعیه دار امور دیگران بداند که پاک باشد. آل سعود، با نوع حکومت دیکتاتوری و اشرافیگری بیش از حد خود نمی‌تواند ادعای رهبری جهان اسلام کند. فساد در این دستگاه و نوع حکومت استبدادی و اشرافی، مستضعفان جهان را نسبت به این حکومت بدبین ساخته است.

دست آخر اینکه: فاجعه منا اگر چه در تاریخ نقش بست اما به سبب ظلم‌های بی‌شمار این حکومت، بر دانش آیندگان، چیزی اضافه نمی‌کند و تغییری در نگرش نسبت به آل سعود ایجاد نخواهد کرد. اما سنگ محک خوبی است برای دولت‌ها و شخصیت‌هایی که می‌خواهند نام خوشی از خود به جای بگذارند.

  سازمان کنفرانس اسلامی، اتحادیه بین المجالس اسلامی، نشست مجمع عمومی سازمان ملل که این روزها در حال برگزاری است فرصتی خواهد بود تا این افراد و نهادها قدمی مثبت برای آینده خود بردارند و با موضع گیری صریح و اعاده حیثیت مسلمانان و اقدام برای محکومیت آل سعود بخاطر تمام جنایت‌های خود و رهایی اماکن متبرکه از تسلط آنان و بازگرداندن آنان به عموم مسلمین، به نقش تاریخی خود عمل کنند.

منبع: قدس آنلاین

انتهای پیام/