به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگارجوان ؛ "جیمز واندرسو" در نامه ای به سردبیر واشینگتن پست مقاله "چارلز کراتامر،" محافظه کار آمریکایی، را در انتقاد از توافق هسته ای و آثار اقتصادی آن برای ایران نکوهش کرد و اظهار داشت: کاراتامر وقتی نوشت "یک هیات تاثیرگذار از شرکت‌های انگلیسی آماده معامله با ایران هستند" در واقع حرف خود را نقض کرد. ایران از سال 1979 (1358) و بعد از سقوط یک دیکتاتور فاسد و دست نشانده آمریکا، در عرصه اقتصاد جهانی یک نقش آفرین بوده است. من به ایران اعتماد ندارم؛ اما به چین نیز اعتماد ندارم. چین از وقتی اجازه یافت وارد سازمان تجارت جهانی شود، جذب اقتصاد جهانی شده است . در باره ستیزه جویی ایران در برابر اسرائیل نیز آیا کراماتر سخنان و اظهارات رهبران دست راستی اتریش، فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی که هولوکاست را انکار می‌کنند، مطالعه کرده است؟ اگر ایران جذب نظام تجاری جهان شود و به رشد و بالندگی برسد، ملاحظات اقتصادی و نه خصومت‌های مضحک دینی در تصمیم گیری‌هایش تاثیر خواهد داشت. خاورمیانه باید جنگ مدنی خود را داشته باشد و ما باید از آن دور بمانیم. آزادی مذهبی، حقوق زنان و حقوق بشر با رشد اقتصادی بهبود می یابد. حرکت ایران به سمت اقتصاد جهانی این کشور را امن‌تر می‌سازد همان چیزی که در مورد چین دیدیم.

ماریو لومباردو نیز در نامه ای دیگر نوشت: انگیزه واقعی کراماتر در پاراگراف های پانزده و شانزده مقاله مشخص می‌شود. بخش اول مقاله دیدگاههای خوب تحلیلی در حمایت از بحث کراماتر ارائه می‌کند؛ اما بعد از آن منبع اصلی نگرانی نویسنده برای خواننده روشن می‌شود: تاثیر بمب احتمالی ایران بر اسرائیل - نه بر دیگر کشورها فقط بر اسرائیل.