عصب‌کِشی یا عصب‌کُشی؟
در قدم عصب دندان را با ترکیباتی خاص می‌کشتند و این فرآیند را عصب‌کُشی می‌گفتند اما در دو سه دهه اخیر به دلیل کشیدن عصب دندان آن را عصب‌کِشی می‌گویند.
دکتر عزت‌الله خامسی، دندانپزشک در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به تفاوت عصب‌کِشی و عصب‌کُشی گفت: در قدیم تا حدود سی سال پیش وقتی پوسیدگی به عصب دندان می‌رسید ترکیباتی را به مدت 48 ساعت روی آن عصب آسیب دیده می‌گذاشتند که این تماس باعث کشته شدن آن عصب می‌شد و سپس بدون درد عصب را می‌کشیدند به همین دلیل می‌گفتند عصب‌کُشی.
وی افزود: در سال‌های اخیر (دو سه دهه‌ی اخیر) به دلیل تولید نکردن ترکیبات مورد نیاز برای کشتن عصب‌ها در دنیا همانند قدیم مراحل این فرآیند تغییر کرده و عصب‌کِشی نام گرفته است.
دکتر خامسی بیان کرد: در فرآیند عصب‌کِشی ابتدا آمپول بی‌حسی زده می‌شود و عصب را با وسایلی که در اصطلاح فایل گفته می‌شود بیرون می‌کشند در نتیجه بیان کشیدن عصب امروزه رایج‌تر است که همان درمان ریشه هم می‌شود.
این دندانپزشک عنوان کرد: متخصصین رشته اندودانتیک (یکی از رشته‌های تخصصی دندان‌پزشکی) باید ابتدا کانال‌‌های دندان را گشاد و ضدعفونی کنند و بعد تمام بافت‌های مرده و عصب و عروق را از داخل کانال بیرون آورند و آن‌‌جا را شستشو دهند و تمیز و خشک نمایند سپس جای ریشه را با مواد ضدعفونی‌کننده و مواد رزینی پر می‌کنند.
وی در پایان با اشاره به دندان‌های عصب‌کِشی شده خاطرنشان کرد: دندان‌های عصب‌کِشی شده تا 99/99 درصد بدون مشکل هستند منتهی این دندان‌ها به علت نداشتن رگ‌های خونی تغذیه نمی‌کنند و باید در خوردن مواد سخت به‌خصوص آجیل‌ها مراعات کنیم چون فشار ناشی از آن‌ها می‌تواند به دندان آسیب بزند. بنابراین دندان‌های عصب‌کشی شده حتی اگر به دلیل پوسیدگی زیاد روت کانال شده باشند با آن روکش می‌توانند سالیان سال مانند دندان‌های عادی بدون مشکل کار کنند.
انتهای پیام/
