وی اظهار داشت: همهی ما در زندگی روزمره با افراد زیادی برخورد میکنیم و کسانی که تا حد زیادی شبیه به ما هستند در اخلاق، رفتار و نگرشها و... معاشرت با آنها طبعاً برای ما مطبوع تر و خوشایندتر است و به طرف آن افراد جذب میشویم و سعی در برقراری ارتباط با آنها داریم.
امیر هوشنگ مهریار در ادامه تصریح کرد: اینگونه جذب شدنها و ارتباطات معمولا به دوستیهای عمیق و روابط صمیمانهتر منجر میشود.
وی خاطر نشان کرد: اینکه گفته میشود افراد هم فرکانس یکدیگر را جذب میکنند و با فرستادن امواج همدیگر را پیدا می کنند از لحاظ علمی پایه و اساسی ندارد و روانشناسی اعتقادی به این افراد ندارد. در واقع این اصطلاحات براساس تجربههای مردم که با توجه به رفتار یکدیگر داشتهاند به وجود آمده که به صورت ظاهری تأیید شده و به شکل قانون و قرارداد در آمده است و
این موضوع در اصل همان ضربالمثل «کند هم جنس با هم جنس پرواز» است.
انتهای پیام/