به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از نیویورک تایمز؛ از ونزوئلا و عراق گرفته تا روسیه، تمام کشورهای تولیدکننده و صادرکننده نفت با بحران افت شدید قیمت طلای سیاه مواجه شدهاند. ناامنیهای بینالمللی نیز به این موضوع دامن زده است و چالشهای مختلف سیاسی و نظامی هر روز موجب کاهش بیشتر بهای جهانی نفت میشود.
باورش کمی سخت است؛ اما همین یک سال پیش بود که بهای جهانی نفت به 103 دلار در هر بشکه رسید. حالا این ماده سوختی ارزشمند در معاملات روز گذشته بشکهای 42 دلار داد و ستد شد. این رقم حتی 6 درصد کمتر از معاملات روز جمعه است. عراق یکی از کشورهای تاثیرگذار در تولیدات نفتی است که از چندی پیش با نفوذ و گسترش تروریستهای داعش روبرو شده و اختیار بسیاری از چاههای نفتی را از دست داده است. علاوه بر آن مقامات سیاسی عراق نیز در برخی امور داخلی دچار اختلاف نظر شدهاند و مردم از آنها میخواهند درباره چگونگی هزینه کردن پول نفت پاسخ روشنی بدهند.
در روسیه ارزش روبل کاهش یافته است و مصرفکنندگان برای کالاهای وارداتی پول بیشتری در مقایسه با درآمدهای ناشی از صادرات نفت پرداخت میکنند. این کشور به دلیل حمایت از جداییطلبان اوکراین هنوز مورد تحریم آمریکا و اتحادیه اروپا قرار دارد.
در نیجریه و ونزوئلا که درآمدهای ارزی کاملا به صادرات نفت وابسته است، ناآرامیهای داخلی و ضعف اقتصادی بزرگترین تهدید کاهش بهای نفت محسوب میشود.
در اکوادور تولیدات نفتی تقریبا به نصف مدت مشابه سال گذشته کاهش یافته است و مردم معترض هر روز به خیابانها میآیند تا از دولت بخواهند درباره سیاستهای اقتصادی پراشتباه خود توضیح دهند.
حتی در کشور ثروتمندی مانند عربستان، دولت ناچار شده است برای جبران کاهش بهای جهانی نفت، ماهانه 10 میلیارد دلار از ذخایر ارزی را صرف مخارج داخلی کند. دیگر کشورهای عرب صادرکننده نفت مانند کویت، عمان و بحرین که اقتصاد آنها کاملا به صادرات نفت وابسته است، برای نخستین بار در دو دهه اخیر با کسری بودجه مواجه شدهاند.
درحالیکه بهای جهانی نفت در ماههای اخیر همواره سیر نزولی داشته است؛ کارشناسان پیشبینی میکنند دستکم در کوتاه مدت نمیتوان انتظار داشت بازارهای نفتی رونق بگیرند. تا زمانیکه در کشورهای صادرکننده نفت درگیری و ناامنی وجود دارد، بهای نفت نیز پایین خواهند بود. این کشورها در یک سال گذشته مجموعا یک تریلیون دلار را به دلیل افت بهای جهانی نفت از دست دادهاند و اگر خود راهی برای بازگرداند صلح و ثبات به کشورهایشان نیابند، باز هم متوجه ضررهای مالی بیشتری خواهند شد.
انتهای پیام/