به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ بهای جهانی طلا 20 ژوئیه (29 تیر) به پایینترین سطح در پنج سال اخیر رسید، این موضوع به طور مستقیم نشاندهنده برهم خوردن حجم عرضه و تقاضا در بازار است. پایین باقی ماندن بهای جهانی طلا به خودی خود ثابت میکند سرمایهگذاران نسبت به آینده این بازار چندان دیدگاه مثبتی ندارند و جانب احتیاط را رعایت میکنند.
طلا در دو حوزه مختلف کاربرد دارد؛ اول در ساخت جواهرات، قطعات الکترونیک، مصارف پزشکی و...، دوم در اندوخته سرمایه کشورهای جهان. البته نباید فراموش کرد طلا به خودی خود درآمدزایی نمیکند. هیچ تولیدی ندارد و خالص کردن یا ذخیره کردن آن مستلزم صرف هزینه بسیار است. طلا در جریان رکود اقتصادی سال 2008 (1387) رشد چشمگیری یافت؛ اما از سال 2011 (1390) همزمان با تعدیل مشکلات اقتصادی، در مسیر نزولی قرار گرفت. برخی کارشناسان معتقدند بهای جهانی طلا تا پایان سال میلادی جاری به کمتر از هزار دلار در هر اونس میرسد.
اولین و جدیترین دلیل افت بهای طلا، تقویت دلار است. ملاک مبادله طلا در بازارهای مهم بینالمللی دلار آمریکا است و دور از ذهن نیست وقتی ارزش دلار افزایش یابد، سرمایهگذاران در ازای پول بیشتر مجبور به خرید طلای کمتری میشوند. نوسانات رشد اقتصادی آمریکا چشمانداز افزایش نرخ بهره بانکی را در این کشور ارائه میدهد که خبر بدی برای طلا به حساب میآید. نرخ بهره بالاتر به معنی افزایش هزینههای دارایی سرمایهگذاران است.
پولی که صرف خرید شمش طلا میشود در واقع بدون استفاده شده است، میتوان این پول را در بخشهای دیگری مانند خرید اوراق قرضه و... سرمایهگذاری کرد. چین بزرگترین امید برای افزایش بهای جهانی طلا است. پکن قصد دارد واحد پول یوان را نیز به ذخایر ارزی اضافه کند که در این صورت معاملات طلا رونق دوبارهای میگیرد. اما مشخص نیست چه زمان این اتفاق روی خواهد داد. به ویژه آنکه چین فقط اندکی به ذخایر طلای خود افزوده است و سرمایه ناچیزی را صرف خرید شمش کرد. در مجموع به ذخایر طلای چین نیز حجم قابل توجهی اضافه نشده است.
طلا از ناحیه برخی اخبار مثبت سیاسی هم تاثیر میپذیرد. توافق اتحادیه اروپا با اعطای بسته حمایت مالی دیگری به یونان، امضای توافقنامه هستهای میان ایران و شش قدرت جهانی، انجام اقدامات مثبت در جهت پایان دادن به برخی بحرانهای خاورمیانه از قبیل جنگ داخلی سوریه، همگی در کاهش بهای جهانی طلا نقش داشتهاند.
ذخایر مالی کشورها بیش از آنکه وابسته به طلا باشد به سمت ذخایر نقدینگی سوق پیدا کرده است و در شرایط کنونی طلا حرف زیادی برای گفتن در بازار ندارد.
انتهای پیام/