امرالله احمدجو کارگردان سریالهای تاریخی در خصوص مسائل مختلف در رابطه با ساخت کارهای تاریخی و فاصله زمانی بین آنها با خبرنگار
حوزه رادیو تلوزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: من فکر نمیکنم که براساس ساخت کارهای تاریخی و فاصله زمانی بین آنها برنامهریزی شود. گاهی اوقات تماشاچی کار تاریخی را پسندیده و گاهی نیز به این شکل نیست. برای تدارک یک کار تاریخی عوامل گوناگونی چون سازنده، نویسنده، موضوع مناسب و از همه مهمتر یکسری تدارکات سخت لازم است.
وی ادامه داد:در کل برای ساخت کارهای تاریخی همه چیز باید مهیا باشد، برخی از عوامل موجود ممکن است در ساخت اثر تاریخی، کارایی داشته، مانند بناهای باستانی و برخی دیگر نه، که در آن صورت باید ساخته شوند. به طور مثال سریال «سربداران» بیشتر کار در شهرک غزالی تهیه شد. بنابراین این عوامل و بسیاری موارد دیگر در فاصله افتادن بین ساخت مجموعههای تاریخی، تأثیر بسزایی خواهند داشت.
احمدجو افزود:در کار تاریخی خروجی نهایی کار طولانیتر از کار روز است.سوارکاری بازیگران، دیالوگ گفتن، لباس، گریم و خیلی مسائل ریز دیگر مانند هزینهها از نمونه مشکلات این نوع کارها هستند.
کارگردان سریال «روزی روزگاری» بیان کرد:دایره فرهنگ وسعت بینهایتی دارد و گذشته را در بر میگیرد. پرداختن به گذشته و ساختن فیلم و سریال درباره آن، شاید و فقط به شکل تاریخی باشد. مانند کارهای خود من که خیلی به تاریخ نمیپردازند بلکه در تاریخ نامعینی قصه خود را روایت میکنند. فرهنگ در یک دایره بزرگ قرار گرفته که حتی میتواند با آینده نیز در رابطه باشد.پرداختن به گذشته هم ضروری و هم جذاب است به شرط آنکه بر اثر کمبودها در اجرا، تلف نشود.
وی در مورد تفاوت بین فیلم سینمایی تاریخی و سریالهای تلویزیونی عنوان کرد: تفاوتی ندارد. در شرایط حاضر و به منظور نشر فرهنگ، تلویزیون فراگیر بوده و اولویت پیدا میکند. آنچه برای کار داستانی یا مجموعه تلویزیونی، نمایش، نمایش رادیویی و... مهم است، تأکید بر هویت قومی و ملی گذشته تاریخی ماست. در واقع این موضوع، جانمایه هر کار تاریخی است. در کارهای تاریخی و سبکی که در آنها وجود دارد، کمتر میتوان بحث آموزشی را مدنظر قرار داد. جای درس تاریخ در کلاس و نیازمند کار آموزشی است. اینگونه کارها تکیه بر زمان داشته و در حال حاضر میبینم که خیلی چیزها بر اساس زمان از دست رفته است.
احمدجو در خصوص نگهداری ابزار و ساخت آرشیو گفت:باید بررسی کرد که کدام مؤسسه و شهرک سینمایی، چه وسایلی را اختیار دارد و البته باید توجه داشت که نگهداری از این وسایل نیز بسیار سخت است. نگهداری از وسایل منحصر به ایجاد یک آرشیو نمیشود.در پروژههای مختلف دقت لازم برای دقت در نگهداری، برگرداندن به موقع و حفظ وسایل، اشیاء، مانند لباسها، شکستنیها به شکل جدی صورت نگرفته و این مقوله نیازمند این است تا بدست افراد علاقهمند و توانا نسبت به این کار سازماندهی شده و شکل بگیرد.
وی افزود: در اینجا از فردی به نام آقای نعمتی نام میبرم که در سریال «روزی روزگاری» برای نگهداری، تحویل دادن و تحویل گرفتن وسایل، بسیار تلاش کرده و مانند تمام همشهریان شمالیاش با جدیت تمام کار خود را دنبال میکرد. اگر در تمام پروژهها چنین افرادی شناسایی شده و با مدیریت مناسب کار را پیگیری نمایند، تمام ابزار و وسایل موجود سر و سامان گرفته و کار برای عوامل سازنده حتی در دیگر کارها نیز تسهیل میگردد و همچنین هزینهها به طور چشمگیری کاهش پیدا میکنند.
کارگردان سریال «تفنگ سرپر» در مورد ساخت شهرکهای سینمایی و حفظ آنها اظهار داشت: آشنایی زیادی با این شهرکها نداشته و بیشتر آشنایی من با آنها به شکل گذری بوده است. مسئله نگهداری از شهرکها از زمان ساخت آغاز میشود. هنگامی که ساخت دکورها شروع میشوند بهتر است از متریالهایی که بسیار ارزان و آسیبپذیرند استفاده نشده، چراکه ماندگاری دکورها برای مدت طولانی میتواند برای استفاده در کارهای دیگر مفید بوده و برای چندین سال ماندگاری خود را حفظ نمایند.
وی ادامه داد:اگر در ساخت دکورها، تصمیمگیری، برنامهریزی و مشاهده درست در نظر گرفته شود بسیار کمککننده خواهد بود. مشاهده موردی است که توجه خاصی به آن نمیشود. در بسیاری از موارد ممکن است به سراغ کسی برویم که همت و علاقه قابل توجهی برای کار خود از خود بروز میدهد، بنابراین بهتر است با مشاهده و تصمیمگیری درست از این اشخاص استفاده نماییم. البته جمعآوری این آدمها سخت بوده،اما با تحقیق و بررسی، این کار را آسان میکنیم.
کارگردان سریال «پشت کوههای بلند» در رابطه با دخیل کردن خلاقیت و بیان واقعیت در کارهای تاریخی گفت:ما دارای دو نوع واقعیت هستیم: 1- در دنیای بیرون و در دنیای ذهنی واقعی 2- در درون موضوع (بحث باورپذیری). مواجه شدن با این موضوع خاص به توان فیلمساز و فیلمنامهنویس بستگی دارد. میزان القای باورپذیر بودن یک موضوع در کارها حتی در کارهای مستند به شیوه و شکلی که برای معرفی انتخاب میشوند، بستگی دارد. اگر بحث معرفی درست نباشد این ذهنیت برای مخاطب تداعی میشود که کل این کار یک کلک است. بنابراین باورپذیر بودن یک اثر رابطهی مستقیمی با قدرت خلاقیت دارد. خلاقیت همان روح و جان بوده که همه چیز در تسلط و سایه آن شکل گرفته، از جمله واقعگرایی، ذوق و سلیقه و باورپذیری. در کل اصل و اساس کار هنری خلاقیت و خروجی آن زیبایی و خلق یک اثر زیباست که در درون آن آموزش و تأکید برای مخاطب هم گنجانده شده است.
وی در خصوص نامگذاری شهرک غزالی بنام علی حاتمی گفت: حوزه فیلمسازی ما مانند هالیوود و بالیوود آنقدر پرجمعیت و وسیع نیست، تعداد زیادی از پیشکسوتان ما فوت کرده و لازم و درست است که به هر شکل ممکن ما حرمت افراد باقی مانده را نگه داریم. حاتمی کسی بود که در یک ژانر با علاقه و زحمت بسیار زیادی فعالیت کرده و مسئله مدنظر وی اعتبار و کار نبوده، بلکه او با عشق کار کرده و در واقع عشق، رهبر اصلی او، حین کار کردن بوده است. افراد زیادی همچون مرحوم شکیبایی، محمدعلی کشاورز و جمشید مشایخی و... لایق و مستحق هرگونه حرمتگذاری بوده و خواهند بود.
وی در پایان بیان کرد:امیدوارم شما خبرنگاران همیشه موفق باشید. شما همچون بال سینما و تلویزیون بوده و در حاشیه زحمت میکشید. سینما به شما خبرنگاران نیازمند بوده و آرزو دارم تا علاقه شما به این کار روز به روز تشدید شود.
انتهای پیام/