به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ صرف اسم در فارسی میانه تغییراتی پیدا می کند. در این تغییرات است که اسم تنها به صورت مفرد و جمع به کارمی رود و دیگر کاربرد اسم مثنی را در فارسی میانه نمی بینیم. علاوه بر آن اسم به صورت بسیط، مشتق، مرکب و بسیط دیده می شود. این تغییرات از فارسی میانه غربی به فارسی دری و سپس به زبان امروز می رسد. علاوه بر صرف اسم در فارسی میانه ، نحو آن نیز تغییر می کند. به عنوان مثال اسم در فارسی میانه غربی ممکن است با توجه به نقشی که در جمله دارد، در هر جای یک جمله به کار رود. ممکن است در جایگاه نهاد، مفعول ، متمم یا مسند به کار رود.

1-« فلاور باکس » : معادل آن را « گلشنه » قرار داده اند. این معادل از ترکیب اسم و « های » تصغیر ساخته شده است. کلمه « گلشن » در زبان فارسی به کار می رفته است و جزء کلمات ساخته شده توسط فرهنگستان زبان و ادب فارسی محسوب نمی شود. اما ترکیب آن با « های تصغیر » سبب شده است تا این معادل به کار نرود. از طرف دیگر لازم نیست برای تمام کلمات لاتین کلمه ای جدید ساخت. هر کلمه جدیدی که ساخته شود و به کارنرود بر تعداد کلمات متروک زبان فارسی می افزاید. وجود تعداد زیادی کلمه متروک در یک دوره خاص چندان مطلوب نیست. آن هم کلماتی که در همان دوره ساخته شده است. زبان فارسی پیشینه غنی در زمینه واژگان دارد. فرهنگستان زبان و ادب فارسی می توانست برای این کلمه لاتین کلمه « گلدان » را قرار دهد. هرچند این کلمه به معنای لفظ به لفظ کلمه « فلاور باکس» دلالت نمی کند. اما حداقل کاربرد آن برای مردم راحت تر بود و از طرف دیگر در زبان فارسی تمام انواع « گلدان » را با یک کلمه به کار می برند. در زبان عربی است که برای نامیدن هر نوع از یک شیء واژه خاصی را برمی گزینند. 

2-« کلاسه بندی » : معادل آن را « رده بندی یا طبقه بندی » قرار داده اند. کلمه « رده » کلمه ای فارسی و کلمه « طبقه » کلمه ای عربی است، که با بن مضارع فعل « بستن » و « یاء نسبت » ترکیب شده است. این معادل ها در زبان فارسی به کارمی روند. از نمونه های این ترکیب می توان به کلمه « آب بندی » نیز اشاره کرد. این فعل در ساخت اسمی مانند « ترکیب بند » و در فعل مرکبی چون « خیال بستن » به کارمی رود. هرچند امروزه این فعل مرکب به کارنمی رود. اما در قدیم به جای « خیال کردن » به کارمی رفته است.

3-« لژ »: معادل « جایگاه » را برای این کلمه وضع کرده اند. این کلمه از ترکیب اسم و پسوند مکان « گاه » ساخته شده است. این پسوند در متون قدیم نیز وجود داشته است. از کلمات دیگری که با این پسوند ساخته شده است، می توان به کلمه « تفرجگاه » نیز اشاره کرد. این معادل در زبان فارسی به کارمی رود و کمتر می توان کاربرد کلمه لاتین را در بین عموم مردم مشاهده کرد.

انتهای پیام/