به گزارش
خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تغییر و تحولات زبان فارسی تنها به سه دوره فارسی باستان، فارسی میانه و فارسی دری منحصر نماند، بلکه این تغییر و تحولات در فارسی دری نیز ادامه پیدا کرد، تا زبان به شکل امروزی خود درآمد. این تغییرات در تمام انواع کلمه به وقوع پیوست. برخی کلمات متروک شد و کاربرد برخی از آنها تا کنون نیز ادامه پیدا کرد. کلماتی از زبانهای مختلف از جمله ترکی، مغولی، عربی، انگلیسی، روسی و حتی فرانسه به زبان فارسی اتفاق افتاد. هریک از این زبانها در دورهای خاص به زبان فارسی وارد شدند. این مسئله سیمای کلمات زبان فارسی را تا حدی دگرگون کرد، که فهم کلمات زبان فارسی میانه تا حدودی برای مردم این روزگار مشکل شده است.
1- «تیراژ»: معادل «شمار» را برای این کلمه قراردادهاند. این کلمه بن مضارع فعل «شمردن» محسوب میشود. این فعل در عبارت فعلی مانند «به شمار آوردن» نیز بهکار میرود. و از این فعل با ترکیب پسوند «ش» کلمه «شمارش» را داریم. این کلمه در زبان امروز در ردیف اسم های زبان فارسی مخسوب میشود. و کاربرد این کلمه را به صورت «شماره» نیز مشاهده میکنیم. این معادل در زبان امروز بهکار نمیرود و معادل لاتین آن کاربرد بیشتری دارد.
2- «سمبولیسم»: معادل «نمادگان» را برای آن وضع کردهاند. این کلمه از ترکیب اسم و پسوند «ان» جمع ساخته شده و به دلیل سختی تلفظ، حرف «گ» به صورت حرف میانجی به کار رفته است. این معادل در زبان فارسی بهکار نمیرود و گاهی به جای «سمبولیسم» از واژه «نمادگرایی» استفاده میشود. به دلیل آنکه معادل «نمادگان» به معنای کلمه «سمبولیسم» دلالت نمیکند.
3- «شیفتی»: معادل «نویتی» را برای آن ساختهاند. این کلمه در زبان امروز بهکار میرود اما این کاربرد را در معنایی متفاوت با معنای «شیفتی» مشاهده میکنیم. این معادل از ترکیب اسم و پسوند «یاء» مصدری ساخته شده است. این پسوند جزء پسوندهایی است که در متون قدیم نیز مشاهده می شود و از دوره فارسی میانه به زبان امروز راه پیدا کرده است. این معادل در زبان امروز بهکار نمیرود به دلیل آنکه معنای این دو کلمه با یکدیگر متفاوت است.
انتهای پیام/