به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ جان کری، وزیر خارجه آمریکا ساعتی پیش از اهمیت اندک عقربه‌های ساعت سخن گفت. عقربه‌هایی که اگر ساعت 24 امشب -- یا فردا -- را هم به وقت وین اتریش نشان دهند، دنیا به آخر نمی‌رسد و تلاش برای حصول توافق هسته‌ای میان ایران و گروه 1 + 5 ادامه خواهد یافت. البته او وقتی گفت قرار نیست مذاکرات تا ابد ادامه داشته باشد، در حقیقت یکی به نعل زد و یکی به میخ.

به هر حال حرکت عقربه‌های ساعت چه مهم باشد و چه نباشد، یک نکته حیاتی را نباید از نظر دور داشت. اگر مذاکرات هسته‌ای ایران تا 6 صبح فردا به وقت وین به حصول توافق منجر نشود، با ضرب‌الاجلی آن هم از نوع آمریکایی آن روبرو می‌شویم. از آن لحظه به بعد، کنگره آمریکا می‌تواند از فرصتی 60 روزه برای بررسی مفاد توافق هسته‌ای ایران استفاده کند. این در حالیست که اگر توافق هسته‌ای تا 6 صبح فردا به وقت وین امضا و متن آن برای کنگره ارسال شود، کنگره‌نشینان فقط 30 روز برای مته به خشخاش گذاشتن و بازی با اعصاب اوباما فرصت دارند.

با این اوصاف، می‌توان نتیجه گرفت جمهوری‌خواهان -- چه آنهایی که در کنگره هستند و چه آنهایی که خود را برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 آماده می‌کنند -- مایلند عقربه‌های ساعت به سرعت بچرخد و 6 صبح را به وقت وین نشان دهد؛ بدون آنکه توافقی حاصل شده باشد. نکته‌ای که «باب کورکر،» سناتور جمهوری‌خواه و یکی از مخالفان سرسخت مذاکرات هسته ای ایران هم دقایقی پیش به آن اشاره کرد. او به وضوح گفت از ادامه مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1 + 5 «خوشحال است.»

دولت اوباما نگران است جمهوری‌خواهان از فرصت 30 روزه‌ای که علاوه بر فرصت پیش‌بینی‌شده 1 ماهه در اختیارشان قرار می‌گیرد برای از ریل خارج کردن توافق هسته‌ای احتمالی بهره‌برداری کنند. مذاکرات هسته‌ای ایران -- خواسته یا ناخواسته -- به مهمترین مسئله در سیاست خارجی اوباما تبدیل شده؛ آن هم زمانی که یمن و سوریه خود اسیر بحرانهای کم‌سابقه‌ای هستند. موفقیت یا ناکامی سیاست خارجی اوباما -- صرف نظر از انچه در یمن و عراق رخ می‌دهد -- به توفیق او در مذاکرات هسته‌ای ایران گره خورده و جمهوری‌خواهان هم برای تبدیل این خطر احتمالی به فرصت، از موقعیت باد‌آورده 30 روزه خود به خوبی بهره خواهند برد.

از گوشه و کنار خبر می‌رسد 96 درصد از موارد اختلافی ایران و 1 + 5 حل شده است. هنوز اما مسائلی در خصوص چگونگی لغو و بازگشت خودکار تحریم‌های ایران، تحقیق و توسعه در مباحث هسته‌ای و راهکار غرب برای رفع تحریم‌های تسلیحاتی ایران لاینحل مانده‌است. پس تا زمانی که این رقم به 100 نرسد و با ارقامی جالب شبیه به 99.99 درصد روبرو شویم، از توافق هسته‌ای خبری نخواهد بود و باید دید عقربه‌ها برای خشنودی چه گروهی می‌چرخد.

انتهای پیام /