به گزارش دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران؛فراموش نکنید برای سیر و سفر مجازی نیازمند برقراری ارتباط اینترنتی هستیم. آیا تا به حال برای شما هم این سوال پیش آمده که اینترنت چیست و از کجا می آید؟ اگر به دنبال جواب های قانع کننده برای این سوال ها هستید تا انتهای این گزارش با ما همراه باشید.

لئونارد کلینراک استاد دانشگاه کالیفرنیا تئوری های زیربنایی شبکه‌های بسته را در سال ۱۹۶۲ (میلادی) و مسیریابی سلسله مراتبی را در سال ۱۹۶۷ (میلادی) ارائه کرده بود، مفاهیمی که زمینه ساز گسترش اینترنت به شکل امروزی شده است.

پس از آن رابرتس گزارشی با نام «شبکه‌های رایانه‌ای منابع مشترک» ارائه داد، که در ژوئیه ۱۹۶۸ (میلادی) مورد تایید قرار گرفت و زمینه ساز آغاز کار آرپانت شد و پس از کار فراوان، سرانجام در ۲۹ اکتبر ۱۹۶۹ اتصالات لازم شکل گرفت که این اتصال بین مرکز سنجش شبکه کلینراک در دانشکده مهندسی و علوم کاربردی UCLA و سامانه NLS داگلاس انگلبرت در موسسه تحقیقاتی SRI International در پارک منلو در کالیفرنیا برای اولین بار برقرار شد.

Telenet که بعدها Sprintnet نامیده شد یک شبکه رایانه‌ای ملی خصوصی بود که از ۱۹۷۰ کار خود را آغاز کرده بود و امکان دسترسی با شماره‌گیری را به صورت رایگان در شهرهایی در سراسر امریکا فراهم ساخته بود این شبکه سرانجام در دهه ۱۹۸۰ با محبوبیت روزافزون TCP/IP به سایرین متصل شد.

با وجود کاربردهای بسیاری که به مدت تقریبا دو دهه وجود داشتند و استفاده از اینترنت را ممکن می ساخت اما این شبکه تا دهه ۱۹۹۰ هنوز چهره‌ای همگانی پیدا نکرده بود.بالاخره در اواخر سال ۱۹۹۴ با حضور مرورگرموزاییک و محبوبیت که پیدا کرد علاقه مردم به اینترنتی گسترش فراوانی یافته بود و در سال ۱۹۹۶ استفاده از واژه اینترنت معمول شد که در این دهه اینترنت بسیاری از شبکه‌های رایانه‌ای عمومی که از قبل موجود بود را در خود جای داد و طبق آمار های بدست آمده اینترنت  در دهه ۹۰ هرسال نسبت به سال قبل خود رشدی صد درصدی داشته‌ است.

برای پاسخ به این سوال باید بگوییم هیچ کس اینترنت را اداره نمی کند. اینترنت در واقع شبکه ای غیرمتمرکز است که از شبکه های کوچک تر تشکیل شده است. این شبکه ها همان هزاران شرکت،دانشگاه، دولت و نهاد های  دیگر هستند که برای خود  شبکه های اختصاصی داشته و به تنهایی آنها را اداره می کنند و بر اساس توافقنامه ای مشخص با یکدیگر به تبادل می پردازند.

اما استانداردهای فنی مشترک که چرخ اینترنت را به حرکت در می آورند توسط سازمان نیروی ضربت مهندسی اینترنت (IETF) مدیریت می شود که تشکیلاتی آزاد محسوب می شود زیرا هر کس بخواهد می تواند در جلسات آن شرکت کرده و استانداردهای جدیدی را پیشنهاد کند و یا اینکه تغییراتی را برای استانداردهای فعلی پیشنهاد دهد.

در نظر داشته باشید هیچ کس مجبور به پذیرش استانداردهای تایید شده سازمان IETF نیست و در کنار این سازمان نهاد دیگری مشغول به فعالیت هستند و گاهی به اشتباه از آنها به عنوان اداره کننده اینترنت یاد می شود و این نهاد ها یا باشگاه های اینترنتی وظیفه واگذاری نام ها و شماره ها که به آن آیکان می گویند را دارند که در واقع مسئول توزیع نام های اینترنتی و آی پی آدرس ها است و هیچ کنترلی بر روی اینکه چه کسی می تواند به اینترنت متصل شود و چه اطلاعاتی را به اشتراک بگذارد ندارد.

حال سوال اینجاست، اینترنتی که این روز ها این همه مردم با آن در ارتباط هستند چیست؟

می توان گفت اینترنت محبوب ترین شبکه کامپیوتری دنیا است که امروزه توسط بیش از ۲ میلیارد نفر در سرتا سر دنیا مورد استفاده قرار می  گیرد و به علت متمرکز نبودن از شهرت قابل توجهی برخوردار است.

این شبکه کامپیوتری کاملا همگانی و عمومی است به طوریکه نه کسی صاحب اینترنت است و نه کسی می تواند اعلام کند چه کسانی به آن وصل شوند اما همه سازمان ها و ارگان ها موظف به مدیریت شبکه های خود هستند که برای کسب موفقیت در این مدیریت توافقنامه هایی در زمینه های مختلف استفاده از آن ایجاد می کنند.

مدت هاست که حضور و شروع به فعالیت اینترنت می گذرد. این دنیای مجازی که در گذشته چهار سیستم کامپیوتری میزبان آن بودند حالا در مکانی با فعالیت ده ها میلیون سیستم تبدیل  شده است. با وجود اینکه اینترنت مالکی ندارد اما به طرق مختلف نگهداری و نظارت می شود که این نظارت بر سیاست گذاری ها و پروتکل های ارتباطی توسط  جامعه اینترنت که سازمانی غیر انتفاعی است و در سال ۱۹۹۲ تاسیس شده انجام می شود.

 

انتهای پیام/