به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران؛ مولانا در وصف ماه رمضان چنین سروده است که (روزه چو قربان ماست زندگی جان ماست / تن همه قربان کنیم جان چو به مهمان رسید)، آری رمضان اینگو‌نه در بطن شعر فارسی رسوخ کرد و نمایان شد اما به راستی این رمضان چیست که اینچنین تجلی یافته‌ است.

در اینجا باید گفت رمضان تعریفی جز این ندارد که (صبر چو ماهی است خوش، حکمت بارد از او/زآنکه، چنین ماه صبر بود که قرآن رسید). رمضان، ماه صبر در اشعار شاعران دیگری همچون خاقانی هم چنین آمده که (از جسم بهترین حرکاتی صلاه دان/وز نفس بهترین سکناتی صیام دادن) و به نظر این تعریفی زیبا است از ماهی که مسلمانان را به مهمانی خدا دعوت کرده و درب های بهشت را به روی آن هاباز می کند. 

گفتنی است؛ اگر چه رمضان در آیین مسلمانی جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده اما ادیبان روشن ضمیر فارسی زبانی همچون خاقانی همواره به دنبال یافتن نقاط مشترکی میان ادیان آسمانی و رفع اختلافات میان پیروان این ادیان بوده اند و برهمین اساس سروده اند که (روزه کردم نذر چون مریم که هم مریم صفاست/خاطر روح القدس پیوند عیسی زای من). در همین زمینه نظامی گنجوی نیز چنین از رمضان یاد کرده که (چون مریم،روزه مریم نگه داشت/دهان دربست از آن شکرکه شه داشت). در اینجا باید بگوئیم که سعدی نیز به واسطه سرایش ابیاتی چون (شنیدنم که نابالغی روزه داشت/به صد محنت آوردروزی به چاشت) به وضوح نشان داده که ماه رمضان را همواره در نظر‌داشته و این ماه را به نیکی یاد کرده‌ است. 

سعدی در بخش دیگری از اشعارش چنین سروده که (به طفلی درم رغبت روزه خاست/ندانستمی چپ کدام است و راست) بنابرآنچه در این بیت آورده شده رمضان و روزه پیش از آنکه کودکان ما به اندازه ای رشد کرده باشد که خیر و شر خود را بشناسند در وجود آن ها ریشه می‌اندازد و همچون علیرضا قزوه نیز همچنان در متن بوده و چنین تجلی یافته که(نکند چشم ببندم به سحرهای سلوک/نکند بسته شود دیده باز رمضان)

در این میان اما رضا اسماعیلی نیز در اشعار خود از ماه رمضان یاد کرده و سروده‌ است: 

آمد رمضان و آسمان آبی شد

شب های زمین، دوباره مهتابی شد

هستی به نماز عاشقی قامت بست

عالم، عزل خجسته نابی شد

خاطر نشان می‌شود که حبیب الله چایچیان نیز ماه میهمانی خدا را چنین تعریف کرده‌ است: 

رمزها در رمضان است، خدا می‌داند

برتر از فهم و گمان است، خدا می‌داند

لیلة القدر، کدامین شب این ماه خداست؟ 

چه شبی برتر از آن است، خدا می داند. 

انتهای پیام/