به گزارش خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران از بیرجند؛ خودسازی از خودشناسی آغاز می شود، نخست باید خود را شناخت تا بتوان خود را ساخت، چرا که با خودشناسی، خداشناسی تحقق می یابد و اگر خدا را شناختیم، خود را ساخته ایم.

باید قلب را از آن چه در نظر مولا و پروردگارمان ناخوشایند و مکروه است، پاک کرد و باید تمام اعضا و جوارح را در راه رضایش به کار گرفت.

خویشتن را باید با حلم و بردباری عادت داد که درجه و مقام آدمی را والا کند ودر میان مردم مایه شرف و عزت باشد و با نیکان و بزرگان هم صحبت شود و از هرچه مایه پستی و تن پروری و تنبلی است دور سازد و آن چه که انسان را به خدایش نزدیک و مقرب می کند، به آن سوی سوق دهد و عاقبت خیر و نیک فرجامی، ثمره و نتیجه اش باشد.

باید به عفت و پاکدامنی روی آورد و از آن چه مایه نفرت و خجلت باشد و شخصیت انسان را لکه دار و ننگ بار سازد، دوری جست.

باید صبر را پیشه خود ساخت تا به یقین و رضا برسد و تسلیم در برابر اوامر حق باشد و تنگناها و محنت ها و رنج ها وسختی ها و تنگدستی ها و رویدادهای تلخ روزگار، او را از پای درنیاورد.

باید به سوی تکامل عقل و روح گام برداشت و با تکیه بر دو بال تقوا و عمل، به اوج عزت و عظمت و خداخواهی رسید.

باید در مقابل لذات زودگذر دنیایی به سلاح تقوا، ورع، پارسایی و زهد مسلح شد تا رستگار شویم و به بهشت رضوان نایل آییم.

باید آن چنان بر خویشتن مسلط بود و نفس سرکش را مهار کرد که نه مدح و درود دیگران و نه فحش و ناسزای آنها در روحیه فولادین و باصلابتش تاثیر گذارد.

باید خود نگهدار بود از آن چه نارضایتی حق در بردارد، نه آن چه خویشتن بخواهد یا نخواهد که در برابر امر مولا خودی نیست که مطرح باشد.

باید از شر و بدی و رذایل اخلاقی و عادت های ناپسند و منش های زشت و کارهای قبیح، دور شد چنان که به خیرخواهی و راست گویی و امانت و فضیلت و اخلاق نیکو و خصال پسندیده، متخلق شد.

باید به فکر امروز و فردای خود بود و برای فردا که دیرهم نیست آماده شد وبرای جهان جاویدان و ابدی، توشه برداشت.

باید محبت، دوستی، همکاری، غم خواری، ایثار، گذشت، بخشش و نرمش را جای گزین نفرت، خشم، کینه، خودپسندی، خودمحوری، آز و تندخویی نمود.

باید از زندگی دیگران عبرت گرفت، نه خود عبرت دیگران شد، ماه رمضان، هنگام آن است که انسان را متوجه خویشتن کند و فطرت خفته اش را بیدار سازد و از راه تفکر و اندیشیدن که برترین عبادت است او رابه خودسازی وادارد.

ماه خدا فرا رسیده است، جا دارد که بیش ترین استفاده را از آن بنماییم. نگذارید ساعتی، بلکه لحظه ای از این ماه مبارک به هدر رود. در این ماه سرنوشت یک ساله، بلکه سرنوشت تمام عمر تعیین می شود.

هوشیار باشیم، مبادا ساعتی بی انگیزه، بی توجه و بی هدف بگذرد و از عیدی و جایزه الهی در روز عید فطر خدای نخواسته بی بهره و محروم بمانیم که هیچ زیانی از آن سخت تر و زیان بارتر نیست.

در این ماه خودسازی درهای بهشت بر روی مومنان گشوده می شود و درهای جهنم بسته می شود، نباید کاری کرد که در اثر آن کار، درهای بهشت بر رویمان بسته و درهای دوزخ گشوده شود .

در این ماه پربرکت چنان که از روایات استفاده می شود بهشت را زینت می دهندو پاداش کارهای خیر و عبادت ها و راز و نیازها دوبرابر می گردد.

ماه رمضان، ماه خدای عزوجل است که در آن پاداش کارهای نیک دوبرابرمی شود و گناهان زدوده می شود.

ماه رمضان، ماه برکت و افزایش است،ماه رمضان، ماه بازگشت و انابه است.

ماه رمضان، ماه توبه است، ماه رمضان، ماه آمرزش گناهان و مغفرت است،ماه رمضان، ماه آزادی و رهایی از جهنم و دست یابی به بهشت است.

پس ای مردم! درماه رمضان از هر کار بد و حرامی دوری کنید و در آن بسیار قرآن بخوانید و تمام اوقاتش را به یاد و ذکر پروردگارتان مشغول شوید.

مبادا ماه رمضان نزد شما مانند دیگر ماه ها باشد، چرا که بر دیگر ماه ها حرمت و برتری دارد.

به هر حال، ماه رمضان ماه خودسازی است وکم ترین خودسازی به این است که انسان خودی را برای خویشتن نشناسد و خدا را مالک خود بداند که اگر چنین بود، خدا را خواهد شناخت و حق عبودیت پروردگار را اداخواهد کرد و از هر چه رنگ ضد خدایی دارد، دور خواهد شد.

خودسازی و جداشدن ازتعلقات و هواهای نفسانی، منشا تمام کمالات و ملکات و فضائل انسانی است و اگر کسی توانست خود را از تعلقات مادی برهاند، و به ظواهر زودگذر دنیا بی اعتنا باشد،بی گمان به خدا توجه خواهدکرد و به سوی تکامل روانه خواهد شد و این بالاترین پیروزی و سرفرازی انسان است.

خدا می داند تمام مفاسد جهان و ظلم ها و تعدی ها وتجاوزها و گردن کشی ها در اثر خودبینی و هواپرستی است، لذا در قرآن کریم همواره تزکیه و تربیت مقدم بر تعلیم وآموزش ذکرشده و خودسازی; یعنی تزکیه نفس وماه رمضان به حق ماه تزکیه و تطهیر نفس است.

پس بیایید باهم در این ماه بزرگ آهنگ تقرب به خدا را بجوییم تا در درگاهش ره یابیم و در روز رستاخیز سفید روی گردیم.