به‌ گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران به نقل از ‌ایسنا‌، کی‌روش با تیمی پوست انداخته بعد از جا‌م جها‌نی 2014 برزیل اردوهای تدارکاتی تیم ‌ملی را در تهران آغاز کرد تا با حضور همه بازیکنان جوان لیگ برتر شرایط این اردو نسبت به اردوهای پیشین بسیار متمایز باشد. بازیکنانی که نه تنها دارای سنین بسیار ایده‌آلی برای سال‌های آینده فو‌تبا‌ل ایران بودند،‌ بلکه کمتر کسی هم آنها را می‌شناخت و نامی از آنها به میان می‌آورد.
 
اما چرا تیم ‌ملی فو‌تبا‌ل ایران پس از این که توانست ازبکستان را در تاشکند با یک گل شکست دهد، در مقابل ترکمنستانی که یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های فو‌تبا‌ل قاره کهن است به نتیجه‌ بهتر از تساوی یک بر یک نرسید؟
 
نقاط ضعف و قوت تیم ‌ملی
 
از نقاط مثبت تیم ‌ملی در دو دیدار گذشته‌اش اعتماد به جوانانی است که احتمالا کا‌ر‌لوس کی‌روش برای مرحله نهایی انتخابی ر‌قابت‌های جا‌م جها‌نی 2018 روسیه، جام ملت‌های 2019 آسیا در امارات و نیز جا‌م جها‌نی 2018 روسیه روی آنها حساب ویژه‌ای باز کرده است.
 
اما اعتماد به این جوانان هزینه‌هایی نیز برای تیم ‌ملی به همراه خواهد داشت. شاید از سنگین ترین هزینه‌ها در پیش برد این مسیر کسب نتایجی است که شاید چندان رضایت‌بخش نباشد. شاید در ادامه با باخت‌هایی نیز برای تیم ‌ملی همراه باشد که صدای بسیاری از منتقدان را نیز در آورد. در هر حال به نظر مسیر انتخاب شده توسط سرمربی تیم ‌ملی، مسیر درستی است که می‌توان با قوت به آن ا‌دا‌مه‌ داد چرا که دلسوزان تیم ‌ملی و خود مردم به این مساله باور دارند.
 
هر چند در این بین نباید از برخی مسائل فنی تیم ‌ملی نیز به راحتی عبور کنیم. کی‌روش هم‌چنان از نبود یک بازی‌ساز در میانه زمین به شدت رنج می‌برد. پست تخصصی که بعد از خداحافظی علی کریمی و مجتبی جباری به پاشنه آشیل تیم ‌ملی فو‌تبا‌ل ایران تبدیل شده است. ما نه تنها در جا‌م جها‌نی ،‌ بلکه در جام ملت‌های آسیا نیز در این پست هیچ بازیکن متخصصی نداشتیم. شاید سروش رفیعی تنها نقطه امید کی‌روش در پست هافبک بازی‌ساز بود که او هم به دلیل مشکل سربازی نتوانست تیم ‌ملی را مقابل ترکمنستان همراهی کند. علاوه بر این، تیم ‌ملی کماکان در پست دفاع چپ دچار نقص است. شاید احسان حاج‌صفی پیش از اینکه در دفاع چپ متمرکز باشد یک بال چپ تهاجمی است.
 
علاوه بر این یکی از نقاط ضعف دیگر تیم ‌ملی نبود برنامه برای ارسال پاس‌های در عمق است. شاید پیش از این که مهاجمان تیم ‌ملی بازیکنان سرزنی باشند، می‌توانند در روی زمین به بهترین شکل عمل کنند. تیمی که از نبود هافبک بازی ساز رنج ببرد قطعا مهاجمانش به خوبی در پیکان حمله، تغذیه نمی‌شوند. تنها برنامه روز گذشته تیم ‌ملی بردن توپ به کناره‌ها و ارسال از جناحین بود.
 
کیفیت بد زمین ورزشگاه اسپورت توپلومی
 
کیفیت بد زمین ورزشگاه اسپورت توپلومی داش آغوز ترکمنستان در نتیجه‌ بازی دیروز (سه‌شنبه) تاثیر کمی نداشت. ترکمنستانی‌ها که با کارشکنی بازی را از عشق آباد به داش آغوز برده بودند از قبل برنامه‌های خود را برای از بین بردن تاکیتک تیم ‌ملی طراحی کرده بودند، چرا که با توجه به پستی‌ها و بلندی‌های بسیار زمین بازیکنان حتی به راحتی نمی‌توانستند چند پاس کوتاه را در میان خود جابجا کنند. بازی که باید در ورزشگاه عشق آباد برگزار می‌شد به 600 کیلومتر دور از این شهر رفت تا ترکمن‌ها به بهترین شکل ممکن گردش توپ را از تیم ‌ملی فو‌تبا‌ل ایران بگیرند.
 
ادامه لبخند درمانی آقای رییس
 
یکی دیگر از مشکلاتی که همواره تیم کی‌روش با آن دست و پنجه نرم کرده، مشکلات مالی فدراسیون فو‌تبا‌ل و لغو برنامه‌های از پیش تعیین شده سرمربی پرتغالی است.
 
فدراسیونی که حتی از برپایی اردوی یک هفته‌ ای در ترکیه برای تیم ‌ملی فو‌تبا‌ل ایران عاجز است، هیچ کس نفهمید چگونه در حالی که اردوی تیم بز‌ر‌گسالان در ترکیه لغو شد، تیم امید توانست اردوی خود را در ترکیه برپا کند. ظاهرا رییس فدراسیون در آوردن منابع مالی کاملا درمانده و با لبخند درمانی سر و ته همه چیز را به هم می‌آورد.
 
فعلا جای نگرانی نیست...
 
در هر حال نباید نسبت به کسب این نتیجه‌ چندان نگران بود، چرا که کی‌روش به خوبی مسیر جوانگرایی را در تیم ‌ملی هموار کرده تا شاید طی سالیان آینده نقاط ضعفی که در پست‌های مختلف تیم ‌ملی به دلیل بالا رفتن میانگین سنی بازیکنان ایجاد شده بود، پوشش داده شود تا تیمی خوب را برای سالیان آینده در مقابل دوربین‌ها ببینیم.
 
جای نگرانی است...
 
اما در سوی مقابل نیز جای نگرانی است. جای نگرانی از کمبود امکانات در تیم ‌ملی فو‌تبا‌ل ایران، از نبود بودجه، از عدم برگزاری بازی‌های دوستانه مهم، بازی‌هایی که تیم ‌ملی را در مسیر حضورش در بازی‌های جا‌م جها‌نی و جام ملت‌های آسیا به شدت رنجاند. تیمی که بدون بازی دوستانه به ر‌قابت‌های بین‌المللی پا گذاشت در حالی که رقیبانش با تیم‌های گردن کلفت سرشاخ شده بودند، بازیکنان تیم ‌ملی تنها توانستند اردوهایی نه چندان خوب را پیش از بازی‌های مهم‌شان در این تورنمنت ها برگزار کنند.
 
در این مسیر بسیار جای نگرانی است. جای نگرانی است از رییس فدراسیونی که ککش هم نمی‌گزد. رییسی که تنها وارث لبخندهایی است که تلخی را بر صورت مردم می‌نشاند. آیا اگر کفاشیان همچون هشت سال گذشته برنامه‌ای برای حمایت مالی از تیم ‌ملی، جذب منابع مالی در فدراسیون فو‌تبا‌ل و نیز اجرای برنامه‌های سرمربی تیم ‌ملی ندارد، چاره‌ای درست برای این مساله اندیشیده می‌شود؟ آیا چاره کار رفتن کفاشیان و آمدن مدیری با تدبیرتر در راس فدراسیون فو‌تبا‌ل است یا جدی گرفتن بحران‌های تیم ‌ملی در سال آینده توسط رییس کنونی فدراسیون؟
 
انتها‌ی‌ پیا‌م