"علیرضا امینی" کارگردان سینما در گفتوگو با
خبرنگار سینماگروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران در خصوص علت اصلی رخوت بین فیلمهای سینمایی و دفع مخاطب گفت: من وزارت ارشاد را مسئول این بخش میدانم چون فیلمسازان و در مجموع از جزئیترین تا کلیترین سینمای ما همان افراد هستند چیزی تغییر نکرده است، پس علت این رخوت را میتوان سلیقهای برخورد کردن برخی مسئولان وزارت ارشاد در رد یا قبول کردن فیلمنامهها و فیلمها نام برد.
وی در خصوص علت هجمه برخی افراد به برخی فیلمهای توقیفی که ارزش دیدن را دارند، بیان کرد: مهمترین عامل پذیرش این جریان از سوی مسئولان است چون صورت مسئله و اتفاقات تلخ اجتماعی که در حال رخ دادن است را نمیتوان پاک کرد و زمانی که یک فیلمساز عمر خود را برای شناخت، مطرح کردن و آسیبشناسی در فیلمهای خود صرف میکنند، نیاز به حمایت دارد و نه اینکه مقابل او ایستاد و مجوزهای او را باطل کرد.
وی عنوان کرد: امیدوارم مسئولان در جهت آمار و معضلات و مشکلات اجتماعی فیلمسازان همکاری کنند و سلیقهای برخورد نکنند.
امینی تعریف خود را از فیلم شهری و اثر آن بر روی فرهنگ شهر نشینی این گونه بیان کرد: وقتی جشنوارهای با این عنوان برگزار میشود یعنی یک سینمای اجتماعی، سینمایی که در تمام کشورها به عنوان مهمترین سینمای آنها است اما به شرط اینکه مقوله سینمایی اجتماعی ظرفیت انتقاد را داشته باشد.
وی افزود: بهترین کار این است که از فیلمسازی که نقطه سیاه کشور را نشان میدهد حمایت کرد و این نقطعه سیاه را دست کم نگیریم و در جهت رفع آن اقدام کنیم حتی اگر به درصد کمی از جامعه مربوط باشد، چون آنها نیز حق شهروندی را دارند.
این کارگردان ادامه داد: البته در این میان طرز بیان کردن فیلمساز هم طرح است که آیا صادقانه به این قضیه نگاه کنید با مغرضانه.
امینی بیان کرد: دغدغه اصلی من بیان صادقانه موضوعات و برطرف کردن مشکلات آن طیف مورد نظر است نه اینکه مغرضانه برخورد کنیم و اصلاً مایل نیستم به این مقوله وارد شوم.
وی عنوان کرد: بنابراین جایگاه سینمای اجتماعی و عنوان سینمای شهری جایگاه ویژه و مهمی در تمام دنیا دارد، طوری که طی چند روز برگزاری جشنواره بینالمللی شهر خارج از کشور بودم و بازتاب عجیب و غریب و رو به مثبت این جشنواره را آن طرف مشاهده کردم و از این بابت خوشحالم و امیدوارم مسئولان جایگاه چنین جشنوارهای را بدانند و یک مقدار مقوله انتقاد و این قبیل موضوعات را به مفهوم دشمنی ندانند و خوشبینانه نگاه کنند.
امینی گفت: مسئولان باید بدانند که فیلمسازان برای تهیه این نمونه فیلمها زحمات زیادی از تحقیق تا آماده شدن فیلم را متحمل میشوند به دلیل اینکه فقط معضل بوجود آمده را پاک کنند. پس فیلمساز معضل را ایجاد نکرده، بلکه فقط آن را به تصویر کشیده که این دو موضوع باید از هم تفکیک کنند.
این کارگردان عنوان کرد: بعد از فیلمساز که وظیفه طرح مساله را دارد مسئولان وظایف مهمی از جمله پخش فیلم، فرهنگ سازی و ایجاد راهکاری برای حل مشکلات موجود را برعهده دارند.
امینی افزود: به عنوان مثال برنامه «نود» مشکلات فوتبالی فلان شهر را شناسایی و مطرح میکند و بعد از مدت کوتاهی اقدامات لازم جهت رفع آنها صورت میگیرد پس برنامه «نود» بدون غرض ورزی این کار را دلسوزانه انجام میدهد. در زمینه فیلمسازی هم این گونه باید استفاده صحیح شود و برخورد غیر منصفانه درست نیست، در غیر این صورت برگزاری جشنواره و دادن جوایز مشکلی را حل نمیکند و ارزشی ندارد.
وی در خصوص برگزاری جشنواره به عناوین مختلف بیان کرد: به هر شکل این اتفاقات در تمام دنیا میافتد و بالاخره بودجه از یک جایی تامین شده و جشنواره و جایزههایی آماده میشود ولی مهم این است که نباید فقط برگزاری جشنواره مهم باشد بلکه بازتاب و نتیجه آن از هر چیزی مهمتر است و بر اساس این میتوان گفت که آیا جشنواره مهم است یا نه؟
وی ادامه داد: کوچکترین جشنوارهها در کوچکترین شهرهای کشورها دیگر باعث پویایی، مطرح شدن و تورسیتی شدن آن شهر شده، چون به معنای واقعی این اتفاق میافتد.
انتهای پیام/