غلامرضا میثاقیان سرپرست اداره کل حفظ و احیاء بناها، بافت‌ها و محوطه‌های تاریخی در گفتگو با خبرنگار میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران، گفت: اساساً برای کشور ایران که از سابقه‌ی فرهنگی و تاریخی دیرپایی برخوردار است، توجه به فرهنگ باید محور توسعه قرار بگیرد و بدون عنایت به پیشینه‌ی فرهنگ و تمدن تاریخی شاهد توسعه نخواهیم بود و از آنجایی که میراث فرهنگی درخت تناور فرهنگ سرزمین ما است، شادابی و ثمر درخت، بدون نگهداری و توجه به ریشه امکان پذیر نخواهد بود.

وی افزود: از آنجایی که توسعه‌ی شهری امری میان بخشی است، سازمان‌ها و نهاد‌های گوناگون در تصمیمات آن دخیل هستند و به لحاظ متفاوت بودن حوزه‌ی تصمیم‌گیری آن‌ها باید در برنامه‌ریزی‌ها همگرا باشند تا به هدف متعالی توسعه شهرها و حفظ و صیانت از میراث فرهنگی دست‌یابیم، اما باید این نکته را در نظر داشت که وظایف ذاتی برخی نهاد‌ها با هم در تناقض هستند پس توجه به هدف مشترک و همگرایی تصمیم‌ها در این خصوص راهگشا است. 

سرپرست اداره کل حفظ و احیاء بناها، بافت‌ها و محوطه‌های تاریخی در خصوص هماهنگی طرح‌های توسعه شهری با میراث فرهنگی اظهار داشت: بر اساس قوانینی موجود باید نهاد تهیه‌کننده‌ی طرح در ابتدای شروع مطالعه و بررسی شناخت شهر نسبت به هماهنگی و دریافت نظرات سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری اقدام نماید و با کسب اطلاعات پایه در خصوص آثار ثبت شده و حریم‌های آن‌ها نسبت به ضوابط و مقررات مربوط به آثار اقدام نمایند و حضور نمایندگان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در همه مراحل بررسی، تائید و تصویب طرح‌های توسعه شهری الزامی است، همچنین بر اساس قانون اساسنامه‌ی سازمان میراث فرهنگی، تصویب طرح‌های توسعه شهری منوط به تائید سازمان میراث فرهنگی است.

مجری طرح پردیسان در ادامه در مورد عدم هماهنگی تصمیمات طرح‌های توسعه شهری با میراث فرهنگی گفت: آشفتگی‌های موجود در تمام ارکان شهرها حاصل عدم توجه به میراث فرهنگی است، از راه‌بندهای طولانی مدت در معابر شهری تا اغتشاشات بصری و ناهنجاری‌ها حاصل هماهنگی با میراث فرهنگی در تهیه طرح‌های توسعه‌ی شهری است.

وی در ادامه به بیان نمونه‌ای در طراحی شهری پرداخت و گفت: در طرح‌های توسعه شهری عرف تقسیم‌بندی رایج در شهر‌های تاریخی که به صورت محله،کلان محله و شهر بوده، از میان رفته است و شهرها به صورت دو قطبی غنی و فقیر تقسیم شده‌اند به همین دلیل ارتباط اجتماعی شهروندان به پائین‌ترین درجه‌ی خود کاهش یافته است و منزلت اجتماعی محلات از میان رفته و به لحاظ تداوم نداشتن سکونت در محلات امکان ایجاد جامعه‌ی شهری مناسب فراهم نیست بنابراین نظارت متقابل اجتماعی بر رفتارهای ساکنین کمتر شده و ناامنی‌های اجتماعی افزایش میابد.

میثاقیان با اشاره به لزوم الگو برداری از شهرهای فرهنگی و تاریخی گفت: یکی از مشکلات امروزه کشور ما عدم توزیع متناسب جمعیت است، با نگاهی گذرا به  گذشته در میابیم که امروزه بر خلاف نیاکان خود از تمامی مواهب سرزمینمان بهره‌مند نیستیم و به جای فعالیت‌های مولد به مشاغل کاذب روی آورده‌ایم، در نتیجه توسعه جای خود را به گسترش داده است.

وی با نگاهی به توزیع جمعیت در نقشه‌ی کشورمان اذعان کرد: کشور ما دارای دو رشته کوه البرز و زاگرس است که مساحت کشور ما را به دو قسمت تقسیم می‌کند که قسمت الو با حدود 45 درصد مساحت کل کشور شامل قسمت‌های شمالی البرز وغربی زاگرس است و قسمت دوم با حدود 55 درصد مساحت کل کشور شامل جنوب البرز و شرق زاگرس است و این در حالی است که امروز ه85 درصد جمعیت در قسمت اول و تنها 15 درصد در بخش دوم ساکن هستند و این امر نشانگر برنامه‌ریزی نامناسب برای توزیع جمعیت است. 

وی در پایان با اشاره به توزیع بیشتر منابع و معادن در بخش دوم تقسیم بندی مساحت کشور افزود: با وجود آنکه ساحل طولانی و ارزشمند خلیج فارس و دریای عمان و منابع غنی معدنی امکان اشتغال و پذیرش جمعیت را دارد اما در حال حاضر از این نعمت‌ها محروم هستیم بنابراین اگر به امر برنامه ریزی توزیع جمعیت با در نظر گرفتن امکان سنجی منطقه توجه بیشتر کنیم نیاز به ایجاد شهرهای بزرگ و بناهای مرتفع نخواهیم داشت پس توزیع متناسب جمعیتی و الگو برداری از شهرهای فرهنگی تاریخی، بناهای مرتفع و بزرگراه‌های شهری را کاهش می‌دهد و در نتیجه معضلات اجتماعی کمتر می شود.

انتهای پیام/