به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، در این دیدار اگر چه به نظر میرسید که دو تیم به دلیل شرایط جدول بازی چندان دلچسبی را ارائه ندهند اما این بازی از دقایق پایانی تا انتها سراسر هیجان بود و دو تیم با تعصب و غیرت مثالزدنی برای اولین بار یک بازی پایاپای را به نمایش گذاشتند و شاید دیدارهای گذشته سابقه بدی را از دو تیم به لحاظ فوتبال فتی و تاکتیکی در اذهان باقی گذاشته بود اما سر مربیان دو تیم با یک بازی هجومی و کار های تمرین شده در آخرین نود دقیقه فصل بهترین بازی خود را به نمایش گذاشتند.
از دیگر نکات مهم این دیدار شکست سر مربی استقلال در دو دربی متوالی بود امیر قلعه نویی که معمولا در دربیهای گذشته کمتر طعم شکست را چشیده بود این بار در دو بازی رفت و برگشت به پرسپولیس باخت تا شاید رابطه استقلال و امیر تا مدت ها گرم نماند و در سوی دیگر میدان برانکو که در نیم فصل دوم و چند بازی پایانی به آن تیم ملحق شده بود به دلیل پیروزی حمید درخشان در بازی رفت مقابل استقلال میبایستی این دیدار را با پیروزی پشت سر میگذاشت تا به نوعی از رقیب خود عقب نماند و رابطه خود و هواداران را بهبود بخشد و البته در مورد بازیهای آسیایی هم پیروزی مقابل استقلال میتوانست این تیم را در مقابل الهلال عربستان با روحیه بالاتری روانه میدان کند. در مورد صحنه های مشکوک این دیدار می بایستی کارشناسان داوری اظهار نظر کنند اما در مورد اخلاق میبایستی با توجه به برخی درگیریها در طول بازی و البته درگیری دروازهبان پرسپولیس و حنیف عمران زاده گفت "تعصب را ای کاش در دیدار هایی از خود نشان میدادید که در این صورت جایگاه شما در جدول این نبود ...
در بی هشتاد هم با این تفاسیر به پایان رسید اما آنچه که مهمتر از پیروزی در دربی بود افت تیمهای بزرگ پایتخت یا بهتر بگوییم آسیا است که معضل اصلی فوتبال ایران است وسابقه نشان داده هرگاه سرخابیها قدرتمند بودند تیم ملی نیز از این بابت منتفع شد و در غیر این صورت...
انتهای پیام/