به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران، شصت و هفت سال از صدور قطعنامه ننگین تقسیم فلسطین گذشت و صفحه‌ای دیگر از قطعنامه‌های تبعیض‌آمیز سازمان ملل ورق خورد و خاطرات تلخ یک ملت آواره و ستمدیده بار دیگر زنده شد.

 کنار آن تجاوزات، حملات، بازداشت‌ها و سرکوب روزانه این ملت بر تلخی این خاطرات می‌افزاید. در واقع تنها نمی‌توان صهیونیست‌ها را عامل توطئه اشغال و آوارگی ملت فلسطین دانست. بلکه باید این حقیقت را هم در نظر گرفت که اشغال فلسطین نتیجه پروسه‌ای بود که در سال 1897 میلادی در شهر "بال" سوئیس شروع شد و طی مراحلی با قیمومیت انگلستان بر فلسطین و صدور اعلامیه شوم بالفور در سال 1917 میلادی مقدمات حضور صهیونیست‌ها در فلسطین و واگذاری این سرزمین به آنها فراهم شد تا این که سازمان ملل متحد در تاریخ 29 نوامبر سال 1947 میلادی نزدیک به یک سال قبل از وقوع فاجعه دردناک اشغال فلسطین در سال 1948، قطعنامه شمار 181 خود را در مورد فلسطین صادر کرد و این کشور را میان یهودی‌ها و عرب‌ها تقسیم کرد.

33 کشور از جمله آمریکا و انگلیس و کشورهای اروپایی به این قطعنامه رای مثبت دادند و 13 کشور به آن رای مخالف و 10 کشور هم رای ممتنع دادند. این در حالی بود که آمریکا و انگلیس برای بدست آوردن رای موافق برخی کشورها از تمامی ابزارهای موجود خود از جمله تهدید و ارعاب و حتی ارائه هدایای مالی هنگفت دریغ نورزیدند تا نطفه تشکیل رژیمی را  در منطقه بکارند که بعدها دامن تمامی کشورهای منطقه را بگیرد و به غده سرطانی بدخیم و غیر قابل علاجی تا امروز تبدیل شود.

نكبة" كلمه عربي و به معنای مصيبت است. فلسطينی‌ها بطور عادی كلمه "نكبت" را براي توصيف حوادث فاجعه‌باری كه در پی اشغال سرزمين‌های اشغالی به همراه داشته، بكار مي‌برند.

در پانزدهم ماه مي سال 1948حادثه‌اي در تاريخ فلسطين روی داد كه روز نكبة نام گرفت. از نظر فلسطينی‌ها اين روز يادآور روزهای تلخ يعنی اشغال سرزمين‌شان و مصادره اراضی و اولين موج آوارگی و اخراج بيش از 800هزار فلسطينی از خانه و كاشانه‌شان است.

در اولین سال از این اشغال، بیش از ۷۵۰ هزار فلسطینی از زمین های خود اخراج شدند و ۴۰۰ روستا نیز نابود شد. طی سال های اول پس از تاسیس کشور اسراییل، برخی از کشورهای عربی به رهبری مصر به مقابله با اسراییل پرداختند که شکست آنها در این جنگ ها، موجب از دست دادن زمین های بیشتری شد. به این ترتیب بود که اسراییل اراضی بیشتری را به اشغال خود در آورد. در سال ۱۹۶۷ رخ داد، اسراییل توانست ائتلاف کشورهای سوریه، مصر و اردن را در جنگی شش روزه شکست دهد. این شکست زمینۀ اشغال نوار غزه، کرانۀ باختری رود اردن، بلندی‌های جولان و صحرای سینا را به اسراییل داد.

انتهای پیام/