به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران،بازیکنان ایران که هم اکنون تمرینات خود را برای حضور مقتدرانه در رقابت های فیناترافی زیر نظر مربیان و کادر فنی تیم دنبال می کنند باید در گروه B مسابقات به مصاف تیم های اروگوئه – اتریش – گوآتمالا-اندونزی – تونس برود،حریفانی که برخی از آنها برای ملی پوشان ناشناخته هستند.
اتریش و اروگوئه، دو تیم کمتر شناخته شده نسبت به سایر همگروهی های ایران هستند که ملی پوشان ما سابقه بازی رسمی مقابل این دو تیم را نداشتند. به خصوص اینکه اتریش برای اولین بار مقابل ایران صف آرایی می کند.
اتریش:
جمهوری اتریش کشوری در قلب اروپاست. این کشور از جنوب شرق با آلمان از شمال با ایتالیا و جنوب با جمهوری چک هم مرز است،شهر وین پایتخت این کشور، جمعیتی بالغ بر ۱ میلیون و ۵۲۳ هزار نفر را در خود جای داده است.
مساحت اتریش ۸۳٫۸۷۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۸ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر می باشد .
اتریش کشوری کوهستانی و نسبتا سرد می باشد ، به طوری که ۷۵ % این کشور را رشته کوه آلپ فرا گرفته است .
اتریش به دلیل منطقه جغرافیایی که در آن قرار گرفته سرآمد ورزش های زمستانی لقب دارد به طوریکه در سال های اخیر بارها این کشور میزبان المپیک زمستانی بوده است.
ورزش اسکی و سورتمه سواری ورزش اول این کشور محسوب می شود و بعد از آن رشته های آبی و سوارکاری در رده های بعدی قرار گرفته اند.
تیم ملی واترپلوی اتریش که هم اکنون در جدول ۱۳ تیمی اروپا در مکان آخر رنکینگ قرار دارد، اولین تجربه حضور خود را در مسابقات فیناترافی که قرار است به میزبانی کشورمان برگزار شود تجربه می کند.
این تیم حضور در ۳ دوره از رقابت های المپیک را در کارنامه خود به یدک می کشد.
مقام چهارمی المپیک افتخاری بزرگ برای بازیکنان این تیم محسوب می شود که اکنون سالیان سال است که به آن افتخار می کنند.
آلپ نشنیان بعد حضور در المپیک ۱۹۱۲ در سال ۱۹۳۶ مقام ششم را کسب کردند و در سال ۱۹۵۲ نیز در همان دور مقدماتی از مسابقات کنار رفت.
مردان کوه های آلپ اکنون در رنکینگ سیزدهم اروپا قرار دارند و به جرات می توان گفت آنها برای کسب امتیازات کامل فینا به تهران سفر خواهند کرد.
با تمام این توصیفات اتریش کنونی را با توجه به امکانات ویژه ای که مسئولان این تیم برای بازیکنانشان در نظر گرفتند نمی توان با اتریش سال های دور مقایسه کرد.
اروگوئه:
کشور کوچکی واقع در جنوب شرقی آمریکای جنوبی، به پایتختی مونتهویدئو است. نام رسمی اروگوئه «جمهوری خاوری اروگوئه» و یا «جمهوری شرقی اروگوئه» است. اروگوئه ۳٫۳ میلیون نفر جمعیت دارد که ۱٫۸ میلیون نفر از آنها در منطقه کلانشهری پایتخت کشور زندگی میکنند. زبان رسمی این کشور، اسپانیایی و واحد پول آن پزوی اروگوئه است.
فوتبال ورزش اول این کشور و بازیکنانی نظیر کوردوبا و لوییس سوآرز از چهره های محبوب اروگوئه ای ها به شمار می روند.
اروگوئه علی رغم پیشرفت در فوتبال از جایگاه خوبی در سایر رشته های ورزشی برخوردار نیست اما با توجه به شرایط جغرافیایی این کشور ، مسئولان ورزش اروگوئه سرمایه گذاری بسیار خوبی را در سال های اخیر برای واترپلو انجام دادند، اروگوئه سابقه حضور در بازی های فیناترافی را نیز در کارنامه خود دارد و در این بازی ها یکی از جدی ترین رقبای ایران در گروه B به شمار می رود.
تیم ملی واترپلو اروگوئه یکی از برجسته ترین تیم های آمریکای جنوبی محسوب می شود و در سال های گذشته همواره از مدعیان کسب عناوین برتر در قاره بوده است.
گوآتمالا:
کشوری در آمریکای مرکزی به مرکزیت گواتمالاسیتی است. مساحت این کشور ۱۰۸٬۸۸۹ کیلومتر مربع و جمعیت آن برپایه واپسین برآوردها ۱۳ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر است.
گواتمالا از شمال و غرب با مکزیک، در شرق با بلیز و از جنوب با کشورهای السالوادور و هندوراس همسایهاست.
زبان رسمی این کشور زبان اسپانیایی، واحد پول آن کتزال و دین ۹۹ درصد از مردم آن مسیحیت است. از میان مسیحیان این کشور، حدود ۵۵ درصد کاتولیک، ۴۰ درصد پروتستان و ۳ درصد ارتودکس شرقی هستند.
حدود ۵۹ درصد از مردم آن از تبار لادینو (دورگه سرخپوست و اسپانیایی) و ۴۰٫۵ درصد نیز از سرخپوستان مایا هستند، کمتر از یکدرصد از مردم گواتمالا نیز سفیدپوست هستند.
این کشور جنگ زده که مردمانش پیش از این درگیر جنگ های داخلی میان شورشیان و شبهه نظامیان منطقه بودند چندسالی است که از هیاهو رهایی یافتند و بیشتر به امور زندگی خود می پردازند.
در مجموع ورزش در این کشور جنگ زده اولویت آخر را دارد اما با این وجود دولتمردان این کشور نگاه ویژه ای به ورزش های آبی به خصوص واترپلو دارند هرچند تیم ملی واترپلو این کشور از شهرت چندانی در تورنومت های مختلف برخوردار نیست.
آخرین مقام واترپلویست های این کشور به سال ۲۰۱۳، مسابقات واترپلوی آمریکای مرکزی بازمی گردد که در این مسابقات این تیم بعد از رویارویی با اکوادور،کلمبیا،پرو و ونزوئلا بدون آنکه حتی یک پیروزی به دست بیاورد از دور رقابت ها حذف شد.
تونس:
کشوری در شمال آفریقا و جنوب دریای مدیترانه که از غرب با الجزایر و از شرق و جنوب با لیبی هممرز است. پایتخت این کشور نیز شهر تونس است.
تونس شمالیترین کشور قارهٔ آفریقاست. پهناوری آن ۱۶۳،۶۱۰ کیلومتر مربع بوده و دارای ۹۶۵ کیلومتر مرز مشترک با الجزایر و ۴۵۹ کیلومتر مرز مشترک با لیبی است. همچنین درازای کرانههای آن ۱۱۴۸ کیلومتر است. بلندترین نقطهٔ آن کوه شعانبی با بلندی ۱۵۴۴ متر میباشد. این کشوردر ۳۰ درجه طول و۳۷درجه عرض شمالی واقع شده است.
مردم تونس (۹۹%) عربزبان هستند. بررسیهای ریختشناسی(ژنتیکی) نشان میدهد که این مردم از دیدگاه نژادی همگن نیستند و آمیزهای از تیرههای گوناگوناند که در طول تاریخ پر فراز و نشیب این کشور از آسیا و اروپا به شمال آفریقا کوچ کردهاند.
بر طبق برآوردی که در ژوئیه ۲۰۰۵ انجام شد، تونس ۱۰،۱۰۲،۰۰۰ نفر جمعیت دارد و در هر کیلومتر مربع ۶۲ نفر زندگی میکنند.
تونس در عرصه ورزش تنها در فوتبال توانسته است به عنوان نماینده آفریقا در چند دوره از رقابت های جام جهانی حضور داشته باشد و شاخص ترین چهره ورزشی این کشور نیز علی بوم نی جل دروازه بان این تیم بود.
واترپلو در تونس به خصوص در سال های اخیر روند چشمگیری داشته و تونسی ها در آفریقا توانسته اند نامی را در این عرصه برای خود دست و پا کنند، این تیم از سال ۲۰۰۲ تلاش بسیار زیادی کرد تا بتواند در مسابقات لیگ جهانی حضور یابد اما تنها افتخار آنها حضور در مرحله مقدماتی لیگ جهانی در سال ۲۰۰۸ بود که البته نتوانستند به مرحله نهایی رقابت ها صعود کنند.
اندونزی:
اندونِزی یا بطور رسمی جمهوری اندونزی کشوری است که در آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه قرار دارد. اندونزی یک مجمعالجزایر متشکل از ۱۷٬۵۰۸ جزیره و ۳۳ استان است.
اندونزی با جمعیت ۲۳۸ میلیون نفر، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است. نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات مجلس و ریاست جمهوری میباشد. پایتخت اندونزی جاکارتا است.
زبان رسمی این کشور زبان اندونزیایی و واحد پول آن روپیه است. مردم این کشور از اقوام گوناگونی میباشند که جاوهایها با حدود ۴۰ درصد بزرگترین قوم هستند و پس از آنها سوندانیها با ۱۵ درصد قرار دارند. جاوهایها بر امور سیاسی اندونزی چیرگی دارند.
واترپلوی اندونزی با وجود پیشرفت های فراوان در سال های اخیر همچنان یکی از ضعیف ترین های آسیا در واترپلو محسوب می شود اما این تیم به دلیل تعدد دیدار با تیم ملی کشورمان حریفی سنتی برای ما در این مسابقات به شمار می رود.
آنها در طول سال های مختلف همواره تلاش کردند تا یکی از سکوهای دوم یا سومی را از آن خود کنند که البته هرگز به این هدف دست پیدا نکردند.
با تمام توضیحاتی که ارائه شد بازی های فینا ترافی در حالی برگزار خواهد شد که هیچ تیمی را نمی توان از پیش برنده دانست و با توجه به امتیاز ویژه ای که مسئولان این مسابقات برای تیم های برتر در نظر گرفته اند همه تیم ها برای کسب مقام و ارتقا رتبه در فینا با یکدیگر پیکار می کنند.
انتهای پیام/