چشم ها خیره به سوی آسمان و خان بزرگ الهی است.
مسافران سرزمین عاشقی و معبودیت در سفر سه روزه خود با کوله‌باری پر از نغمه‌ها و زمزمه‌های آسمانی و جنتی به پیشگاه بزرگ معبودیت می‌روند.
با سرودن هر نغمه، سرود و آوای رضوانی خود پله ای از پلکان و پلهای وصال حضرت حق و جنت را می‌پیمایند.
حال عجیبی است وصف حال آن بر زبان ناچیز بزرگی مقدور نیست.
آمده‌ام! با کوله باری پر از نغمه ها و زمزمه‌های آسمانی و جنتی خود، کوله باری پر از داشته‌ها و نداشته‌های عاشقی و معبودیم.
سبک بالی وجودم و پرواز آسمانی‌ام!
آغوش گرم و پر مهر پروردگار را به ارمغان دارد، چرا که آمده‌ام برای وصال بزرگی ام با معبودیت ... !؟
گویند! برای وصال بندگی‌ام با معبودیت باید سفری 3 روزه را اختیار کنم، سفری که آرزوی ارزومندان عرش الهی را در بر دارد.
در گذر سالها و انتظار طلوع سالی دیگر عاقبت قرعه به عاشقان معبودیت افتاد و سفر 3 روزه عرش الهی آغاز شد.
آمده‌ام! در بوستان معرفت الهی و آنگاه که در میان شکوفه‌ها و شقایق‌های جنتی اثبات وجود بر بندگی معبودیت را ارزانی داشتم.
در جمع عاشقان معرفت الهی و اثبات بندگی معبودیت هر آن و لحظه با پرواز آسمانی‌ام پلهای از پلکان عرش الهی را می‌پیمایم به ایمد آنکه وصال جنتی خود را در آغوش گرم معبودم تجربه کنم.
عاشقان گویند! این سفره خان حضرت دوست اعتکاف است.
آری ! آمده‌ام در جمع عاشقان معرفت الهی 3 روز و 3 شب برای وصال معبودیت همراه یاران الهی بندگی‌ام را اثبات کنم.
سلام و درود پروردگار عالمیان بر بندگان عاشق معرفت الهی و معتکفان وصال حضرت دوست...!؟
گزارش از زهره کلهر
انتهای پیام/
