کرمان؛

سفری به عمق کویر در نقطه صفر/ اینجا زندگی جریان دارد

وقتی روی نقشه مسیر سفرمان به دهستان کشیت را می بینم پیش خود فکر میکنم روزی گرم وجهنمی خواهیم داشت هرچند اردیبهشت است وهوا فرح انگیز وزمین بهشت خداست اما اسم کویر آن هم کویر لوت در شرق کرمان تنها عرق ریختن وتشنگی مفرط را به حافظه ام میهمان می کند.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران کرمان ،صبح زود است که از سرمای دل انگیر صبحگاهی اردیبهشت کرمان به مقصد گلباف و سپس دهستان کشیت راهی می شویم از طرف  محمدرضا پورابراهیمی  نماینده مردم کرمان در مجلس مقدمات سفر فراهم شده است ، مقصد ناشناس و ما مشتاق دیدار جایی جدید و البته دیدن تفاوت هایی که تنها به چشم یک خبرنگار می آید.

اسفری به عمق کویر در نقطه صفر/ اینجا زندگی جریان داردزدو راهی به سمت گلباف راه مان را به سمت روستای حرمک از توابع دهستان کشیت جدا می کنیم این روستا به داشتن آبشاری جالب مشهور است و مردم منطقه یکی از جاهای گردشگری روستا را این آبشار می دانند. وارد روستا که می شویم گلدسته های ساده یک امامزاده پیش دید مان هویدا می شود روی تابلو نوشته به حرم امامزاده زید محمود خوش آمدید.

زیارتی می کنیم و در گوشه ای از اتاقک امامزاده برسرسفره صبحانه اعضای شورای ده و خانم معلم این روستا می نشینیم.

مهربان هستند و ساده با لبخندهایی بی آلایش که مختص کویر نشینان شرق کرمان است و البته اهل مزاح، نان گرم و پنیر و تخم مرغ و مربا و هر آنچه از مهربانی شان هست برسفره گذاشته اند.بعد از صبحانه اطراف امامزاده را می بینیم اینجا پر از گذرگاههای عجیب و غریب است گذرگاه سلیمان نبی و گذرگاهی دیگر که عکاسان را مشتاق فلش زدن وبه تصویر کشیدن این مناظر کرده است.

در محضر شهید

پشت دیوار امامزاده در گوشه صحنی که هنوز ساخته نشده است مزار یک شهید به چشم می خورد 19ساله و در درگیری دو سال قبل با اشرار در منطقه ایرانشهر به شهادت رسیده است نامش رضا چیره است و البته نام دومی بنام الیاس نیز در گوشه مزارش به چشم می خورد بعد از فاتحه ، همان جا در محضر شهید به صحبت درباره روستا می ایستیم نماینده بخشدار گلبافت نیز آقای مهدی زاده است که با همسر وفرزندش ما را همراهی و گه گاهی نیز از حوزه کاری خودشان دربخشداری دفاع می کند.

روستای حرمک چیزی بیش از746نفر جمعیت دارد که البته نماینده بخشدار می گوید در سال 90 در سرشماری 1هزار نفر اعلام شده است.

اطراف امامزاده را آلاچیق هایی با استفاده از حصیرهای بافته شده دست مردم روستا ایجاد کرده و البته تابلو مصرف مواد مخدر ممنوع نیز نصب شده است!

آب لوله کشی ناسالم است

رئیس شورا مرد جوان لاغر اندامی است که با خودروی خود ما راهمراهی می کند، از وی درباره زندگی ومعیشت مردم سوال می کنیم، چهره آفتاب سوخته وی نشان از سختی های روزگار دارد می گوید: مردم اغلب با شغل نخلداری و کمی هم دامداری زندگی می کنند.  

غلامرضا ابراهیمی ادامه میدهد: عمده مسئله ای که مردم اینجا را آزار میدهد ناسالم بودن آب لوله کشی است، به گفته وی تا چند سال پیش آب شرب منطقه با تانکر می رسید اما با لوله کشی آب این آبرسانی قطع شد. 

نبود آب رنج زیادی را بردوش مردم نشانده ، افرادی که موتور ویا ماشین دارند از گلباف آب سالم برای شرب خود می آورند وشاید خیلی از این مردم این توان را ندارند. 

نماینده بخشدار می گوید: مکاتباتی انجام شده تا سالم سازی آب روزانه تانکر آب شرب سالم به روستا بفرستند.

خالی بودن جای  آموزش های صنایع دستی

خانم جوانی که بعدا می فهمم معلم حق التدریسی نه بلکه معلم افتخاری این روستا است می گوید: زنان این روستا هیچ فعالیت خاصی برای امیدبه زندگی ندارند تنها از سرشاخه های نخل حصیر می بافند و بس ولی نیاز است که در حوزه فرش یا صنایع دستی اقدام وایجاد درآمد برای زنان که برخی از آنها سرپرست خانواده نیز هستند،جدی بشود.

رئیس شورای ده به زمین خاکی کنار امامزاده اشاره می کند و می گوید با هزینه خودمان دروازه خریدیم وخاک را کوبیدیم وجوانترها اینجا فوتبال بازی می کنند.

وی درباره قابلیت های روستا نیز می گوید: امکان پرورش ماهی های گرمابی دراینجا زیاد است ما در چشمه ای که در این روستا داریم وآب آن قابل شرب نبوده وشور است ماهی های پرورشی داریم اما کسی نیست که این طرح را ارتقا داده وچند نفر را شاغل کند.

 ماشین بخشداری به میان رودخانه بدون آبی پیچیده است از بستر رودخانه این چنین مشخص است که محل عبور رودهای فصلی و طغیانی است ،در حاشیه رودخانه رشته نازک آبی جاری است که به نخلستان روستا می رود.

دراین گرما نیاز به خنکای آب بهترین هدیه برای همه ماست ،همین طور که پشت سرراهنماهای خود می رویم عکاسان با شوق زیادی داد می زنند آبشار، انتظار آبشار نیاگارا را دراینجا ندارم اما با دیدن یک آبشار کوچک اما آرام وزیبا بی قرار می شویم که دستی به آب برسانیم راهنماها می گویند آبش لب شور است تا حالا این اصطلاح را نشنیده ام اما یکی از اعضای شورا توضیح میدهد با توجه به وجود شن زارها و نمک زارها و شوری بیش از حد خاک، آب عبوری کمی حالت نمکی دارد اما با کمی تحمل در شرایط سخت قابل مصرف است.

آبشار حرمک را در کتابها دیده ام اما کوچکی این آبشار والبته آب زلال آن برایم تازگی دارد، دوستان عکسی به یادگار می گیرند و در آب قدم می زنند، تا گرمای این روز پرحرارت را از تن بزدایند.

رئیس شورا می گوید: اغلب گردشگران اینجا را مردم همین روستا و روستاهای اطراف و تک وتوکی از کرمان وگلباف تشکیل می دهند وجای کارهای گردشگری برای این منطقه خالی است.

حرمک را با آبشار زیبایش که در دل کوهی در جوار روستا آرمیده است به مقصد نسک ترک می کنیم و آرزو می کنم ای کاش روزی برسد هیچ کدام از مردم این روستا از نبود آب و شغلی که نیاز همه است در رنج باشند.

یادم باشد پیگیری نیازهای مردم این روستا وظیفه ماست ویادمان باشد آب سالم حق همه مردم وجانداران است.

انتها پیام/س

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.