سیاوش اسماعیلی؛ آهنگساز، نوازنده و تنظیمکننده موسیقی سنتی، در گفت و گو با
خبرنگار موسیقی باشگاه خبرنگاران، درباره دلایل اصلی لغو اخیر کنسرتهای مجوزدار گفت: بخشی از این تصمیم که به مدیران برمیگردد نه به من مربوط است و نه اینکه نظر من تأثیری دارد اما درباره بخشی از آن که به موزیسینها و همکاران خودمان برمیگردد باید گفت، من فکر میکنم دوستان باید اول آییننامهها و مصوبات مربوطه را بخوانند و بعد یا برای کنسرت اقدام نکنند یا اینکه یکسری مسائل را رعایت کنند. اگر شخصی کنسرت ندهد اتفاقی نمیافتد، ولی وقتی بخواهد کنسرتی را با این شرایط برگزار کند، به نظرم دوچندان لطمه میبیند.
این آهنگساز افزود: من دلم برای جوانهایی میسوزد که در این کشور دارند کار میکنند شاید این بندگان خدا سالی یکی دوبار بتوانند کنسرت بدهند. حالا نه اینکه به خاطر هزینهاش، ولی اینکه شناخته شوند مهم است. اما آن جوانها کارشان با این حرکت آقایان؛ دچار اخلال شده است.
وی در ادامه در مورد لغو بعضی کنسرتها گفت: اگر بدون هیچ کدام از آن مسائلی که عرض کردم و اشکال بر آن وارد بوده است، کنسرتها لغو شوند، این دیگر یک حرکت خودسرانه است و با صحبتهای ما هم کاری از پیش نمیرود.
اسماعیلی ادامه داد: اگر ما به هر قیمتی حاضر نشویم در هر رسانهای و هر جایی اجرا کنیم، خوب به طبع موسیقی اصلی و آن موسیقی که وجهه خوبی دارد، تکلیفش روشن میشود. اما متأسفانه من ایراد را اول به همکاران خودم میبینم. چون مسئولین هیچ وقت فکری به حال این قضیه نکردهاند یا حداقل کارشناسانی که کنار آنها هستند، این کار را انجام ندادهاند. پس به طبع انتظاری هم نیست. پیش از من هم خیلی از بزرگترها، همین حرفها را گفتهاند ولی متأسفانه اقدام موثری انجام نشده است.
این نوازنده اظهار داشت: اگر ما خودمان تکلیف خودمان را روشن کنیم، بالاخره موسیقی موجه جایگاه خودش را پیدا خواهد کرد. همان طور که حتی در دوره قاجار وضعیت بدی که موزیسینهای ما داشتند، اما این موسیقی ماند و از بین نرفت و باز هم خواهد ماند.
اسماعیلی با بیان اینکه دلایل لغو این کنسرتها منطقی نیست، تصریح کرد: ما باید فرآیند درست موسیقیمان را در همه جای دنیا سیستماتیک کنیم. این اتفاق حتماً باید بیفتد! هنر ما باید (حداقل از نظر مالی) تعالی پیدا کند. یعنی به طور یقین، هیچ هنرمندی نباید درگیر کار اجرایی شود و دنبال مجوز گرفتن برود بلکه باید یک مدیر برنامهای باشد و اصنافی باشند و اینها اسپانسرهایی را جذب کنند یا خود وزارت ارشاد باید یک همایشی برگزار کند تا یک سری از دوستانی که علاقمندند، در حوزه موسیقی سرمایهگذاری کنند؛ بعد ما به عنوان سرپرستهای گروه و آهنگسازان به آنجا رجوع کنیم.
وی افزود: نه در شأن هنرمند است و نه او بلد است که همه آن کارهای اجرایی را انجام دهد. بیشتر این مشکلات و مسائل بر سر سوءتفاهمهاست. یعنی مثلاً اینکه کسی مثل آقای علیرضا قربانی، عامدانه بخواهد در ایام فاطمیه کنسرت برگزار کند تلقی اشتباهی است و قطعاً ایشان نمیدانستهاند آن ایام مصادف با فاطمیه است.
اسماعیلی ادامه داد: پس همان طور که عرض کردم اگر موسیقی سیستماتیک شود، یعنی ما بدانیم که جایگاهی هست، اسپانسری هست، آنها خودشان پیگیری میکنند و تعیین میکنند که چه کسی در سال در چه زمانهایی، چند تا کنسرت داشته باشد. آن وقت همه صحبتها انجام شده و ارزشها و جایگاهها حفظ میشوند و هر کس هم کار خودش را انجام میدهد. به عقیده من این میتواند راهکار باشد.
این آهنگساز در مورد پیامدهایی که لغو کنسرتها برای خوانندگان میتواند داشته باشد، عنوان کرد: به طور قطع دود این قضیه هم به چشم خودمان میرود. همان طور که دیدیم در هفت هشت سال گذشته، اغلب هنرمندان و موسیقیدانهای ما در خارج از کشور برنامه اجرا میکردند و این به گوش مردممان میرسید و این ما بودیم که ضرر میکردیم و با وجود هنرمندان و آهنگسازهایی که از کشور خودمان داشتیم آن کنسرتها از ماهوارهها پخش میشد به نظر من این خیلی خوب نیست.
این نوازنده با فاجعهبار خواندن نتایج لغو کنسرتها برای اهالی هنر تأکید کرد: مگر یک آهنگساز یا سرپرست گروه چقدر امکان سرمایهگذاری دارد و حتی باید توجه کرد که اگر کنسرتها در سالنهای بزرگ هم برگزار شوند، در نهایت شاید هزینهها و مخارج با هم یکی شوند و چنین وضعی فاجعهبار است که کنسرت لغو هم بشود.
وی ضمن تقدیر از رئیس جمهور و وزیر فرهیخته ارشاد، در مورد آسیبهای مالی ناشی از ابطال بلیتهای خریداری شده توسط مردم تصریح کرد: این هم فاجعهای روی فاجعه است. فکر میکنم درباره این بخش قضیه آقایان مسئولین باید پاسخگو باشند که متأسفانه نیستند. مسئولین محترم در بخش موسیقی باید یک بار برای همیشه متفقالقول شوند تا این قضیه برای همیشه حل شود.
وی ادامه داد: من میدانم که بخش زیادی از این قضیه حتی دست وزیر ارشاد هم نیست، ولی تکلیف موسیقی درست باید مشخص شده و ابهامات برطرف شوند. من فکر میکنم این شعر است که میتواند موسیقی را به ابتذال یا تعالی برساند و خود موسیقی هیچ گناهی ندارد. ریتم بیگناه است. ریتم مثل یک اسکلت است و شعر؛ لباسی است که به آن میپوشانند. عجیب اینجاست که جلوی کنسرتهایی گرفته میشود که اشعار فاخر در آنها استفاده میشود و این است که هم جای تأسف دارد، هم تعجب!
اسماعیلی با نکوهش لغو کنسرتهای مجوزدار بیان کرد: باز به نظر من این بخش هم به وزارت ارشاد برمیگردد چون موزیسینها که ابزار اجرایی ندارند، به عقیده من وزارت ارشاد وقتی مجوز میدهد، حتماً باید ارگانهای لازم همکاری کنند.
اسماعیلی در ادامه خطاب به مخالفان برگزاری کنسرتها عنوان کرد: اما این را به مخالفین عرض میکنم که باید بدانند بالاخره این کنسرت از کانال قانونی راه خودش را سیر کرده است. شخصی آمده مجوز گرفته، یک کارشناسی بوده که آن کارشناس این مجوز را صادر کرده، پس به طبع باید این دوستان هم به قانون احترام بگذارند و فکر میکنم بهترین کار این است که اگر خودشان مخالفند و علاقه ندارند، اجازه بدهند کسانی که علاقمندند، از این کنسرتها استفاده کنند. به این ترتیب نه اتفاقی میافتد و نه مشکلی پیش میآید.
وی با بیان این که بعضی از مشکلات موسیقی ناشی از اختلاف سلیقههای جناحی است، تصریح کرد: در دین ما همیشه گفته میشود: «پیامبر ما میخندید و با شادی موافق بود». واقعاً هم همین طور بوده است. این مسائل بیشتر دعواهای جناحی و سیاسی است که در میانه خود هنر و موسیقی فاخر ما را تخریب میکند.
این تنظیم کننده در خصوص حمایت دولت از موسیقی کشور گفت: با اینکه آقایانی که الان سر کار هستند خیلی دلشان برای موسیقی میتپد اما به نظر من برخوردهای بد خیلی بیشتر شده است.
اسماعیلی با سیاسی خواندن دلیل این کارشکنیها، برای اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور آرزوی بهبودی کرد و امیدواری خود را نسبت به حل شدن معضلات فرهنگی با تأکید بر این نکته ادامه داد؛ یقین بدانند اگر قضیه فرهنگ حل شود، تمام مسائل دیگر هم حل خواهند شد، چون بیاخلاقیهای سیاسی و اقتصادی ما به بیفرهنگیهای اشخاص برمیگردد.
وی در پایان عنوان کرد: امیدوارم دولت حداقل حرفهایش را به صورت عام با مردم بگوید و از کسانی که زندگیشان را برای این کار گذاشتهاند، به صورت خاص دعوت کند که بیایند و راهکار بدهند و این قضیه سیستماتیک شود.
انتهای پیام/