به گزارش
خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگاران، محمد تقی بهار که در تاریخ دوم اردیبهشت ماه سال 1330 چشم از جهان فرو بسته و برای همیشه با ادبیات وداع کرده پس از تولد در آغوش یک خاندان فرهنگی و ادبی و رشد و نمو در بستر این خاندان، اولین شعر خود را در هفت سالگی سرود.
بنابر این گزارش، بهار در تدوین دستور زبان، معروف به ( دستور پنج استاد) سهیم بوده و به عقیده برخی بعد از جامی، در انسجام کلام، روانی طبع و جامعیت کسی به پای او نمیرسد.
گفتنی است؛که ملک الشعرای ادبیات معاصر ایران طبع شاعری خود را به زیبایی در عرصه ی سرودن قطعات مثنوی و قصیده آزموده و به سرودن تصنیفها و ترانههایی با عناوین "بهار دلکش"، "باد صبا بر گل گذر کن"، "ای شکسته دل"، "زمن نگارم" و "مرغ سحر" پرداخته است.
خاطر نشان می شود که بهار در طول عمر خود کتابهایی چون "منظومه چهار خطابه"، "احوال فردوسی"، " شعر در ایران"، "بهار و ادب فارسی" و "سبک شناسی" را منتشر کرده است.
انتهای پیام/