به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛ممتاز نمودن فاطمه (سلام الله علیها) را به علم و دانش توسط خداوند، بدين معنا است كه علم و آگاهى آن حضرت از واقعيت‏ هاى عالم هستى، از يك سو نامحدود و بى‏كرانه است و تمام عرصه‏ هاى علمى را در مى‏نوردد و از طرف ديگر از هرگونه شك و شبهه و ديگر نقائص علمى، پاكيزه و مبرا می باشد.

بخش سوم از پاسخ ها و پیام های حضرت زهرا سلام الله علیها را از کتاب «پاسخ‏ها و پيام‏هاى فاطمه زهرا(س)» تألیف حجت الاسلام محمدمهدى رضايى ارائه می دهد.

رو گرفتن از نابينا
«قال (ع) قَالَ عَلِيٌّ علیه السلام اسْتَأْذَنَ أَعْمَى عَلَى فَاطِمَةَ سلام الله علیها فَحَجَبَتْهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِمَ حَجَبْتِهِ وَ هُوَ لَا يَرَاكِ فَقَالَتْ علیهاالسلام إِنْ لَمْ يَكُنْ يَرَانِي فَأَنَا أَرَاهُ وَ هُوَ يَشَمُّ الرِّيحَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله أَشْهَدُ أَنَّكِ بَضْعَةٌ مِنِّی»

امام صادق عليه السّلام از امام على عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: مرد نابينايى اجازه گرفت، تا به حضور حضرت فاطمه عليها السّلام برسد، اما فاطمه عليها السّلام با حجاب، خود را از او پوشيد. رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: چرا خود را پوشيدى، در حالى كه مرد چشم ندارد تا تو را ببيند؟.

حضرت فاطمه عليها السّلام گفت: اگر او مرا نمى‏بيند، من كه او را مى‏بينم، و او بوى خوش را استشمام مى‏كند. رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم، با شنيدن اين سخن فرمود: شهادت مى‏دهم كه تو پاره تن من هستى.

فلسفه 20 حکم شرعی از منظر حضرت زهرا سلام الله علیها
عبارات ذیل، تقطيع شده بخش آغازين خطبه معروف حضرت زهرا (سلام الله علیها) در ماجراى غصب فدك است كه در آن به فلسفه بعضى احكام اشاره فرموده است:
1. «فَجَعَلَ اللَّهُ الْإِيمَانَ تَطْهِيراً لَكُمْ مِنَ الشِّرْكِ»؛ «پس خداوند ايمان را قرار داد براى پاك شدنتان از شرك».

2. «وَ الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً لَكُمْ عَنِ الْكِبْرِ»؛ «و نماز را واجب گردانيد براى دور كردن شما از خودپسندى و نخوت».

3. «وَ الزَّكَاةَ تَزْكِيَةً لِلنَّفْسِ وَ نَمَاءً فِي الرِّزْقِ»؛ «و زكات دادن را براى پاكيزه كردن جان و افزون روزى».

4. «وِ الصَّيامَ تَثْبيتاً لِلاخْلاصِ»؛ «و روزه را براى استوار كردن اخلاص».
5. «وَ الحَجَّ تَشْييداً لِلّدينِ»؛ «و حج را براى برپا داشتن دين».
6. «وَ الْعَدلَ تَنْسيقاً لِلْقُلوبِ»؛ «و عدل را براى آراستن و پيوستن دل‏ها».
7. «وَ طَاعَتَنَا نِظَاماً لِلْمِلَّةِ»؛ «و پيروى از ما را براى ايجاد نظم در امت».
8. «وَ إِمَامَتَنَا أَمَاناً لِلْفُرْقَةِ»؛ «و امامت ما را براى ايمنى از تفرقه و پراكندگى».
9. «وَ الْجِهَادَ عِزّاً لِلْإِسْلَامِ»؛ «و جهاد را براى عزت و سرافزارى اسلام».
10. «وَ الصَّبْرَ مَعُونَةً عَلَى اسْتِيجَابِ الْأَجْرِ»؛ «و شكيبايى را براى رسیدن به أجر و پاداش الهى».
11. «وَ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ مَصْلَحَةً لِلْعَامَّةِ»؛ «و امر به معروف را براى سود و مصلحت مردم».
12. «وَ بِرَّ الْوَالِدَيْنِ وِقَايَةً مِنَ السُّخْطِ»؛ «و نيكى به پدر و مادر را براى محفوظ ماندن از خشم پروردگار».
13. «وَ صِلَةَ الْأَرْحَامِ مَنْسَأَةً فِي الْعُمُرِ وَ مَنْمَاةً لِلْعَدَدِ»؛ « و صله رحم را براى طولانى شدن عمر و تكثير ياران».
14. «وَ الْقِصَاصَ حَقْناً لِلدِّمَاءِ»؛ «و قصاص را براى پيشگيرى از ريختن خون‏ها».
15. «وَ الْوَفَاءَ بِالنَّذْرِ تَعْرِيضاً لِلْمَغْفِرَةِ»؛ «و به جاى آوردن نذر را براى رسيدن به آمرزش خدا».
16. «وَ تَوْفِيَةَ الْمَكَايِيلِ وَ الْمَوَازِينِ تَغْيِيراً لِلْبَخْسِ»؛ «پُر دادن پيمانه‏ها را براى جلوگيرى از كم فروشى».
17. «وَ الْنَّهْىَ عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزِيهاً عَنِ الرِّجْسِ»؛ «منع شرابخوارى را براى پاكى از پليدى‏ها».
18. «وَ اجْتنِابَ القَذْفِ حِجاباً عَنِ اللَّعْنَةِ»؛ «دورى كردن از قدف را براى ايمنى از نفرين الاهى».
19. «وَ تَرْكَ السَّرِقَةِ ايجاباً لِلْعِفَّةِ»؛ «و دزدى نكردن را براى ايجاد عفت و امنيت».
20. «وَ حَرَّمَ اللَّهُ الشِّرْكَ إِخْلَاصاً لَهُ بِالرُّبُوبِيَّةِ»؛ «و شرك ورزيدن را حرام نمود تا ربوبيت و پروردگارى‏اش خالص گردد». (2)

پینوشت:
(1). نوادر راوندي، ص: 14-13
(2). احتجاج، ج 1، ص 99.

منبع:حوزه