به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اصفهان، اصفهان در پیش از اسلام و در عصر هخامنشیان با نام «گابال» یا «گابی» شناخته می شد و در عهد ساسانیان نیز با نام «اسپهان» مرکز تجمع سپاهیان و لشکریانی بود که از شهرهای جنوبی تر نظیر کرمان، فارس و خوزستان در این ناحیه تجمع می یافتند. 

در همان سال حاکم وقت اصفهان در فاصله میدان، دو منطقه شهری جی و یهودیه و در محله ای به نام خوشینان در جنوب میدان امام علی(ع) که در حوالی کنونی مسجد شعیا و امام زاده اسماعیل قرار داشت، برای خود تختگاهی برپا کرد. 

در این زمان هسته اولیه شهر در میدان عتیق کنونی قرار داشت و فضای باز و وسیع میدان کهنه که پیش از آن مکانی مناسب جهت اسب دوانی، چوگان و داد و ستد بود، در این دوران به فضایی مشترک جهت عملکرد حکومتی و مذهبی دست یافت. 

با سقوط حکام سلجوقی و هجوم ایلخانان و تیموری اکثر محلات و تاسیسات شهری اصفهان رو به ویرانی گذاشت؛ ولی با این وجود گرایش برخی از سرداران مغول به دین مبین اسلام و آشنایی آن ها با دین و فرهنگ غنی ایران اسلامی بخشی از این خرابی ها را جبران کرد. 

در میان آثاری که از دوره ایلخانی و تیموری در اطراف میدان عتیق برجای مانده باید از امام زاده جعفر واقع در ابتدای ضلع غربی خیابان هاتف، چهلستون های متعدد و دو محراب بسیار پرکار و زیبا از زمان سلطان الجایتو در شبستان مسجد عتیق نام برد. 

اما اوج شکوه و جلال شهر اصفهان زمانی بود که ستاره اقبال سلاطین صفوی درخشان شد و ظهور حکومت مقتدر و یک پارچه آن ها، دیگر بار، اصفهان را در همه ابعاد و زمینه ها شهره خاص و عام کرد.

چند سالي است اين ميدان احيا شده و به شكلي كه مسافران و گردشگران مي توانند همانند ميدان نقش جهان هم از بناهاي اطرف اين م و هم از بازار آن ديدن كنند .

شما مسافر عزيز نوروزي كه به اصفهان سفر مي كنيد حتما بازديد از مجموعه تاريخي ميدان امام علي (ع) ديدن فرماييد .

انتهای پیام/ق