محمد مهدی محمودی، عضو هیأت امنای انجمن مفاخر معماری ایران در گفتگو با
خبرنگار میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران، در مورد ارتباط روح و روان با طراحیهای زیستی گفت: معماری دانشی است که معمار باید بیاموزد تا با طراحی محیط مصنوع به نحو مطلوب در روح و روان انسان تأثیر بگذارد، به دلیل ارتباط مستقیم فضای زیستی با روح و روان انسان، طراحی درست و مطلوب میتواند تأثیرات مثبت و طراحی نامناسب اثرات مخرب داشته و حتی بیتفاوتی و بیمعیاری در طراحی باعث دلمردگی انسان شود.
وی ادامه داد: تأثیر طراحی فضا بر انسان نسبت به عملکرد فضا متفاوت است، طراحی هر فضا با توجه به کاربری آن و قشر خاصی که از آن استفاده میکنند باید انجام گیرد، به طور مثال طراحی فضای مسکونی باید به نحوی باشد که حس آرامش را در ساکنین بوجود آورد و فضای مذهبی در طراحی باید القا کننده ارتباط معنوی بوده و فضای ورزشی، شادابی و سرزندگی و تحرک را ایجاد کند.
محمودی، طراح رصدخانهی ملی ایران تصریح کرد: معیار آسایش بشر در فضا عملکرد و زمان استفاده از آن است، در واقع در هر فضا باید بر اساس نیاز و عملکرد مخاطب طراحی صورت بگیرد، به طور مثال معیار آسایش در بیمارستان کاملا متفاوت با مهد کودک است اما در همهی طراحیها، انسان وجه اشتراک است، چون تمام طراحیها برای انسان صورت میگیرد، پس توجه به نیازهای بشری همواره الزامی است.
استادیار دانشکده معماری پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران در مورد تأثیر طراحیهای ناهمگون اظهار داشت: تأثیر طراحیهای ناهمگون بر روح و روان بشر با افزایش سن و افزایش آگاهی افراد کاهش مییابد. تأثیر مخرب طراحی نامناسب بر افراد با آگاهی زیاد، بسیار کمتر از اشخاص ناآگاه است. به طور مثال نماهای ناهماهنگ شهری برای مردم احساس دلمردگی ایجاد میکند که نمونهی آن را در برخی نقاط شهر تهران شاهد هستیم.
وی در ادامه افزود: طراحی باید با زمان و نیاز بشر همسو باشد، طراح باید بر اساس نیاز جامعه و فرهنگ، خواستهی مخاطب را با علم خود ترکیب کند تا طراحی مطلوبی شود و از طرفی نباید صرفا طراحی بر پایه علم و بدون لحاظ کردن خواسته مخاطب به افراد تحمیل شود.
محمودی خاطرنشان کرد: تمام پروژههای زیستی برای بهرهوری اقتصادی شکل میگیرد ما نوع کاربری، میزان بهرهوری را تعیین میکند به طور مثال توجه به بهرهوری مادی در مورد مسکن به عنوان نیاز اول جامعه، نباید خیلی زیاد باشد، و در طراحی فضاهای تجاری عنصر بهرهوری مادی دارای اهمیت بیشتری است.
وی در پایان صحبتهایش گفت: همواره باید بهرهوری را بلندمدت مد نظر قرار داد، توجه به بهرهوری مادی زودرس میتواند مضرات بیشتری داشته باشد، یعنی طراحیهای اصولی و بعضا با هزینه بیشتر عمر ساختمان را افزایش و راحتی و آسایش بیشتر ساکنین را در درازمدت منجر میشود. بنابراین طراحی مناسب فضا با در نظر گرفتن عملکرد و مخاطب و اجرای اصولی و منطقی در آسایش روح و روان تأثیر زیادی دارد.
انتهای پیام/