بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی اعلام کرد
چرا دستگاه سیاست‌گذاری کشور نسبت به پیمان‌های پولی بی‌تفاوت است؟
بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی اعلام کرد: جای تعجب است که پیمان‌های پولی دوجانبه که راهکاری برای واکسینه کردن اقتصاد در برابر تحریم‌هاست و این اطمینان را به کشور می‌دهد تا با ارز داخلی خود در زمان‌های مختلف و بدون احساس خطر تحریم‌ها، به انجام معاملات تجاری بپردازد مورد توجه جدی دستگاه سیاست‌گذاری ایران قرار نگرفته است.
به گزارش حوزه احزاب و تشکل‌های باشگاه خبرنگاران، به نقل از سازمان بسیج دانشجویی؛ قرارگاه شهید احمدی روشن بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی طی بیانیه نسبت به وابستگی اقتصاد کشور به دلار و عدم تلاش برای قطع این وابستگی واکنش نشان داد.متن این بیانیه به شرح ذیل است:
ياايها الذين آمنوا اذا لقيتم الذين كفروا زحفا فلا تولوهم الادبار
اى آنانكه ايمان آورده ايد هرگاه با تهاجم كافران در ميدان كارزار روبرو شويد مبادا از بيم آنها پشت به دشمن كرده و از جنگ بگريزيد. سوره انفال (15)
خدا را شاکر و سپاس گذاریم که فرصت حیات در نظام مقدس اسلامی را به ما عطا نمود و در مقابل، وظیفه پاسداری از این نهال که سی‌وشش سال پیش به دستان مبارک خمینی کبیر غرس شد را بر ما واجب نمود. از سوی دیگر مقدر نمود تا سکان کشتی نظام اسلامی در ید حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای باشد که با راه بری او در دریای متلاطم جهان، ملت مسلمان را به مقصود حضرت باری تعالی برساند.
نظام اسلامی بر آرمان‌هایی چون برتری ایمان بر کفر بنا شده است و خمینی کبیر همواره اعلام میداشت تا مبادا خود را در آینه نظام سلطه بنگریم.
طبیعت چنین آرمان‌هایی ایجاب می‌‌کرد که استکبار جهانی تمام قد به مقابله با آن بپردازند. مقابله‌ای که در طول 36 سال گذشته نه تنها ذره‌ای از آن کاسته نشد بلکه همواره در صدد بودند تا با استفاده از شیوه‌های نظامی، فرهنگی، اقتصادی و... به مقابله با این اهداف بپاخیزند. اما همانگونه که تا به الان ثابت شده است، ملت مسلمان و انقلابی ایران همواره نشان داده است که با همت، تدبیر و تلاشی جهادگونه نه تنها در مقابل سد تحریم متوقف نخواهد شد، بلکه با تکیه بر توانمندی خود، موجبات درخشش و اعتلای هر چه بهتر آرمان‌ها و اهداف نظام مقدس اسلامی را فراهم آورد.
نظام سلطه و در راس آن آمریکا از همان آغاز حیات انقلاب اسلامی شمشیر خود را به روی اقتصاد ایران کشید و بخشهای مختلف اقتصاد ایران را هدف تحریم‌های علنی و عملی قرار داد، تحریم‌هایی که در دهه ۱۹۹۰ تشدید شد و در دهه ۲۰۱۰ از مرزهای آمریکا فراتر رفت و کشورهای دیگر از تعامل با ایران منع شدند. از سوی دیگر سلطه دلار آمریکا بر اقتصاد جهانی، ابزاری به دست این کشور داد تا با سلاح تحریم کشورهای دیگر را هدف قرار دهد.
اما جای تأمل است که پس از گذشت 36 سال، اقتصاد ایران همچنان به دلار چنگ زده است و تلاشی برای رهایی خود از وابستگی به دلار انجام نداده است و همچنان، دلار به‌عنوان ارزی واسط برای ایفای نقش در مبادلات تجاری انتخاب می‌شود تا عمده مزایای استفاده ما از این ارز تنها به سود آمریکا باشد.
این در حالی است که بعد از ابلاغ سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی، انتظار می‌رفت که بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران علاوه بر ارتباط موثر در زمینه‌های اقتصادی و تجاری با کشورهای جهان، در جهت کاهش وابستگی سیستم تعاملات بانکی خارجی کشور به دلار و یورو قدم بردارد و در چارچوب اقتصاد مقاومتی و نیاز کشور، به سمت پایداری اقتصادی حرکت کرده و آسیب‌پذیری کشور در این حوزه را کاهش دهد.
اگرچه پیمان پولی دو جانبه همچنان مهجور و مغفول مانده است، اما می‌توان این شیوه را یکی از بهترین راهکارها در زمینه عدم وابستگی منفی اقتصادی دانست. چرا که یکی از مزایای این طرح حذف دلار از مبادلات دوجانبه ماست و آمریکا دیگر امکان ردگیری مسیرهای تجاری کشورمان را نخواهد داشت و به این وسیله، عملاً می‌توانیم بخش بسیار مهمی از تحریم‌ها را با شکست مواجه کرده و به راحتی به فعالیت‌های اقتصادی بین‌المللی خود ادامه دهیم.
خارج از مسائل تحریمی، به نظر می‌رسد که این رویکرد باعث پایداری نظام ارزی و ثبات نرخ ارز هم باشد و ارزش پول ملی هم به کمک این رویکرد دارای ثبات مناسب‌تری شده و جایگاه مناسب خود را در میان کشورها پیدا کند.
اما جای تعجب است که پیمان‌های پولی دوجانبه که راهکاری برای واکسینه کردن اقتصاد در برابر تحریم‌هاست و این اطمینان را به کشور می‌دهد تا با ارز داخلی خود در زمان‌های مختلف و بدون احساس خطر تحریم‌ها، به انجام معاملات تجاری بپردازد مورد توجه جدی دستگاه سیاست‌گذاری ایران قرار نگرفته است.
از سوی دیگر جای بسی تعجب است که با نطق اخیر معاون وزیر امور خارجه امریکا که اظهار داشته بود «در صورت توافق نهایی نیز تحریم های مربوط به حقوق بشر و تروریسم علیه ایران برای یک زمان بسیار بسیار طولانی پابرجا می ماند» و بدین ترتیب تحریم های نفتی و بانکی به این زودی ها قابل لغو نخواهند بود، چطور دولت همچنان تمرکز خود را تنها بر مذاکره با کشور های غربی قرار داده است؟ چرا که انتظار میرود علاوه بر تلاش در راستای مذاکرات هسته ای سایر وجوه را از یاد نبرد.
بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی اعلام میدارد که در کنار حمایت از تیم مذاکره کننده هسته ای، چندان به این مذاکرات خوش بین نبوده و انتظار دارد دولت با عزمی راسخ در صدد اجرای پیمان پولی دوجانبه که راهکاری اثرگذار در رفع مشکلات اقتصادی کشور در چهارچوب سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی است باشد و صرفا منتظر نتیجه مذاکرات برای لغو تحریم ها نباشد. زیرا اینگونه خود را در مقابل در بسته ای قرار خواهد داد که کلیدش در دست طرف مقابل است.
والسلام علی من اتبع الهدی
بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی
انتهای پیام/
