به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، زونا بيماري دردناكي است كه فرد را از نجام فعاليت هاي معمول باز مي دارد و از هر 4 نفر، يكي در دوران زندگي مبتلا مي شود كه در اكثر موارد سالمندان بالاي 60 سال را مورد آسيب قرار مي دهد.

در واقع، ويروس زونا همان ويروس آبله مرغان است و اين بيماري در نتيجه فعاليت مجدد ويروس آبله مرغان كه به شكل نهفته در بدن باقي مانده بروز مي كند. ويروس بدون هيچ تظاهر خارجي در گره هاي عصبي تكثير مي يابد  تا زماني كه با فردي مبتلا به آبله مرغان تماس داشته باشد.

در اين صورت مجددا فعال مي شود كه معمولا در يك طرف بدن و در اغلب موارد در سطح قفسه سينه و چشم ها بروز مي كند. اين در حالي است كه زوناي چشمي كه حدود 20000 نفر را در سال مبتلا مي كند خطرناك است. از ديگر عوارض زونا مي توان به دردهاي ناشي از آسيب هاي عصبي اشاره كرد كه در 70 تا 80% موارد، چند روز قبل از بروز بيماري با علائم سوزش، خارش، گزگز و.... همراه است.

در چنين مواردي حتما بايد به پزشك مراجعه كرد زيرا تجويز درمان هاي ضدويروسي مناسب با محدود كردن فعاليت ويروس ها، درمان بيماري را بهبود مي بخشد البته به شرط اينكه در 72 ساعت ابتداي بيماري باشد.

بيماري عصبي پس از درمان

تظاهرات بيماري پس از سه تا چهار هفته كاملا درمان مي شود اما دردها ممكن است پس از آن هنوز ادامه يابد. درمان هاي ضدويروسي زودهنگام براي پيشگيري از اين عوارض تجوير مي شود. اما درمان ها هميشه كافي نيست و نمي توان به طور دقيق منشا اين دردهاي عصبي را شناخت. در واقع، شدت دردها و تظاهر در مرحله حاد بيماري، درگير شدن چشم و سن جز عوامل خطر محسوب مي شوند.

با افزايش سن احتمال ابتلا به دردهاي عصبي طي ماه ها يا سال ها افزايش مي يابد. حدود 20% افراد مبتلا به زونا سالمندان بالاي 50 سال هستند كه درد آنها مزمن مي شود كه در سالمندان 70 ساله و بالاتر به 50% مي رسد. در 15% موارد، سالمندان پس از يك سال از دردهاي پس از زونا نيز رنج مي برند. اختلالات خواب،‌ كاهش اشتها و اغلب همراه با كاهش وزن، خستگي مزمن، اختلالات توجه و حافظه و تاثير سطح كيفيت زندگي از جمله اين عوارض است. در اين صورت كارهاي معمول روزمره مانند لباس پوشيدن يا خريد كردن براي فرد مشكل و حتي غير ممكن مي شود و اضطراب و افسردگي ناشي از آن فرد را به انزواي اجتماعي مي كشاند.

درمان مشكل و طولاني

دردهاي عصبي پس از زونا نيز مانند ديگر دردهاي عصبي مقاوم است و به سختي به درمان پاسخ مي دهد چنانكه تنها در 50% موارد دردهاي بيمار به طور كامل درمان مي شود. درمان اغلب داروهاي بسياري از جمله مسكن، ضدافسردگي و... را در بر مي گيرد كه البته هميشه ممكن است مؤثر نباشد. داروهاي تكميلي براي تقويت تاثير داروها نيز تجويز مي شود./قدس