هر شب با قرآن/ مردم چند دسته هستند؟!
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده به تفسیر نور، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
سوره 13. رعد آیه 29
الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّلِحَتِ طُوبَی لَهُمْ وَحُسْنُ مَابٍ
کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند خوشا بحالشان و سرانجام نیکویی دارند.
مردم چهار دسته‌اند:
الف: مؤمن، کسانی‌که هم ایمان دارند و هم اعمالشان صالح است.
ب: کافر، کسانی‌که ایمان ندارند و در ظاهر نیز اظهار ایمان نمی‌کنند.
ج: فاسق، کسانی‌که ایمان دارند، ولی اعمالشان صالح نیست.
د: منافق، کسانی‌که ایمان ندارند، ولی به ظاهر اظهار ایمان می‌کنند.
«طوبی» یا مصدر است مثل «بُشری» و یا مؤنث «اطیب» به معنای بهترین است. در آیه مصداق خاصی برای (بهترین) بیان نشده تا شامل همه بهترین‌ها شود. و شاید روایاتی که می‌گوید: طوبی درختی است که ریشه آن در خانه پیامبرصلی الله علیه وآله وعلی‌علیه السلام وشاخه‌های آن بر سر مؤمنان سایه افکنده، (بحار، ج 8، ص 117 و 120) مثال و تجسمی باشد از اینکه همه پاکی‌ها و خیرات در گرو اتصال به رهبران آسمانی است.
وقتی کوته‌فکران به پیامبرصلی الله علیه وآله انتقاد کردند که چرا این همه فاطمه زهراعلیها السلام را می‌بوسی؟ حضرت فرمود: زمانی که در شب معراج مرا به بهشت بردند، من از میوه درخت طوبی خوردم و وجود فاطمه از آن نشأت گرفت و پدید آمد ومن هرگاه مشتاق بوی بهشت می‌شوم دخترم فاطمه را بو می‌کنم. (بحار، ج 8، ص 188)
کامیابی افراد بی‌ایمان و بدور از عمل صالح، عمق و تداوم ندارد. چنانکه حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: «لاخیر فی لذّة من بعدها النّار»(بحار، ج 41، ص 104) در لذّتی که بعد از آن آتش باشد، خیری نیست.
زندگی شیرین دنیوی و عاقبت نیکوی اخروی در سایه ایمان و عمل صالح است. «الذین آمنوا... طوبی لهم و حسن ماب»
کامیابی‌های دنیوی در صورتی ارزش دارد که همراه عاقبت اخروی باشد نه آنکه مانع آن گردد. «طوبی لهم و حسن ماب»
کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند خوشا بحالشان و سرانجام نیکویی دارند.
مردم چهار دسته‌اند:
الف: مؤمن، کسانی‌که هم ایمان دارند و هم اعمالشان صالح است.
ب: کافر، کسانی‌که ایمان ندارند و در ظاهر نیز اظهار ایمان نمی‌کنند.
ج: فاسق، کسانی‌که ایمان دارند، ولی اعمالشان صالح نیست.
د: منافق، کسانی‌که ایمان ندارند، ولی به ظاهر اظهار ایمان می‌کنند.
«طوبی» یا مصدر است مثل «بُشری» و یا مؤنث «اطیب» به معنای بهترین است. در آیه مصداق خاصی برای (بهترین) بیان نشده تا شامل همه بهترین‌ها شود. و شاید روایاتی که می‌گوید: طوبی درختی است که ریشه آن در خانه پیامبرصلی الله علیه وآله وعلی‌علیه السلام وشاخه‌های آن بر سر مؤمنان سایه افکنده، (بحار، ج 8، ص 117 و 120) مثال و تجسمی باشد از اینکه همه پاکی‌ها و خیرات در گرو اتصال به رهبران آسمانی است.
وقتی کوته‌فکران به پیامبرصلی الله علیه وآله انتقاد کردند که چرا این همه فاطمه زهراعلیها السلام را می‌بوسی؟ حضرت فرمود: زمانی که در شب معراج مرا به بهشت بردند، من از میوه درخت طوبی خوردم و وجود فاطمه از آن نشأت گرفت و پدید آمد ومن هرگاه مشتاق بوی بهشت می‌شوم دخترم فاطمه را بو می‌کنم. (بحار، ج 8، ص 188)
کامیابی افراد بی‌ایمان و بدور از عمل صالح، عمق و تداوم ندارد. چنانکه حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: «لاخیر فی لذّة من بعدها النّار»(بحار، ج 41، ص 104) در لذّتی که بعد از آن آتش باشد، خیری نیست.
زندگی شیرین دنیوی و عاقبت نیکوی اخروی در سایه ایمان و عمل صالح است. «الذین آمنوا... طوبی لهم و حسن ماب»
کامیابی‌های دنیوی در صورتی ارزش دارد که همراه عاقبت اخروی باشد نه آنکه مانع آن گردد. «طوبی لهم و حسن ماب»
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
محاکمه عامل قتل در دادگاه کیفری تهران؛
بازی مافیا به خاطر یک دختر رنگ خون گرفت
رئیس اتحادیه قنادان؛
نظارتی بر قنادیهای آنلاین وجود ندارد
