سردبیر این مجله نوشت که این پروژه‌ها گرایش هسته‌ای جهانی را به فناوری‌های نوین نشان می‌دهد که آنها به دنبال استفاده از منابع انرژی پاک تر و موثرتر هستند.

در ارزیابی این مجله درباره نیروگاه‌های اتمی، ظرفیت، فناوری و تاثیر این پروژه بر صنعت و جوامعی که نیروگاه در آنجا احداث شده، مد نظر قرار گرفته شده است.

ساخت نیروگاه بوشهر نحست توسط شرکت آلمانی "کرافت‌ورک" انجام شد که به دلیل تحریم‌های آمریکا علیه ایران با تاخیرهایی مواجه شد. زمانی که آلمان از ادامه کار بر روی این نیروگاه امتناع کرد، در آگوست 1992، روسیه و ایران قرارداد ساخت نیروگاه اتمی را امضا کردند و در ژانویه 1995 دو کشور قرارداد تکمیل نیروگاه اتمی بوشهر را نهایی کردند.

شرکت روس‌اتم اسپرت روسیه وظیفه جایگزینی تجهیزات نیروگاه اتمی بوشهر را بر عهده داشت و و رآکتور نخست این نیروگاه در سال 2011 عملیاتی شد و در نوامبر سال 2014 روسیه و ایران توافق کردند که دو نیروگاه اتمی دیگر احداث کنند.

در سال 2012 نیز شرکت انرژی هسته‌ای هند و شرکت روس اتم روسیه قرارداد راه اندازی پروژه کودانکولام را که با تاخیر زیادی مواجه شده بود را امضا کردند و واحد نخست آن در ماه جولای گذشته راه اندازی شد و واحد دوم آن نیز در آینده نزدیک تکمیل خواهد شد.