یقینا چون اصلاح‌طلبان آگاهند که شورای نگهبان، کوتاهی‌های خود مبنی بر تأیید صلاحیت برخی چهره‌های معلوم‌الحال اصلاح‌طلب در مجلس ششم را تکرار نخواهد کرد، از همین حالا اسب اتهام‌زنی خود علیه این شورا را زین کرده‌اند تا بلکه بتوانند به قول "مصطفی کواکبیان" دبیرکل حزب مردم‌سالاری، در کورس انتخابات مجلس دهم همه 290 کرسی بهارستان را از آن خود کنند.

به گزارش خبرنگار احزاب باشگاه خبرنگاران، همایش سراسری "شورای هماهنگی جبهه اصلاحات" که هفته گذشته برگزار شد، واکنش‌هایی را در پی داشت. فصل مشترک قریب به اتفاق اظهارات مطرح شده در این همایش، حول رفع حصر از سران فتنه و جنجال‌آفرینی بی‌مورد برای نطق یادگار شهید استاد مطهری در مجلس بود.

البته اظهارات برخی فعالین اصلاح‌طلب در همایش مزبور مبنی بر  ایجاد تردید در امانت‌داری آرای مردم توسط حاکمیت، ضمیر ناخودآگاه ما را تحریک به بازخوانی دوباره فعل و انفعالات پیش آمده در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری سال 88 کرد.

تنها 4 ماه به انتخابات سال 88 باقی مانده بود که زمزمه‌های تشکیل کمیته‌ای برای صیانت از آرای اصلاح‌طلبان به ریاست "علی‌اکبر محتشمی‌‌پور" عضو ارشد "مجمع روحانیون مبارز" به گوش رسید.

یک ماه قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری دهم کمیته صیانت از آراء، رسما فعالیت خود را آغاز کرد. تشکیل کمیته نام‌برده، این سؤال را در اذهان عمومی به وجود آورد که اساسا حضور چنین گروه و لجنه‌ای چه ضرورتی دارد؟

سؤال بالا پاسخ روشنی به همراه خود دارد؛ در سال 88 جریان اصلاحات پی به این حقیقت روشن برده بود که در برابر رئیس‌جمهور وقت و کاندیدای بالقوه انتخابات، نمی‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد.
 
مؤید گزاره بالا شیفت و یا به تعبیری درست‌تر، چرخش 180 درجه‌ای و غیرمنتظره اصلاح‌طلبان از "محمد خاتمی" به سمت "میرحسن موسوی" برای حضور در عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری دهم بود؛ در آستانه بهار 88، "خاتمی" که پاشنه کفش خود را برای انتخابات 22 خرداد بالا کشیده بود، به یکباره و با دلی لرزان، ردای سبز کاندیداتوری را به نخست‌وزیر دولت چهارم سپرد. این نکته را نباید نادیده گرفت که "خاتمی" و هم‌ کیشانش به خوبی می‌دانستند "موسوی" هم از پس "احمدی‌نژاد 88" برنمی‌آید.

تحلیل بالا ما را به این نتیجه خواهد رساند که اصلاح‌طلبان به دلیل نداشتن پایگاه اجتماعی در میان مردم، قصد داشتند با اعمال فشار به حاکمیت از طریق تشکیل کمیته‌ای مجهول‌الهویه به نام "صیانت از آراء"، نظام را برای پذیرش‌شان در عرصه سیاسی، وادار به باج‌دهی کنند.

کوبیدن بر طبل تقلب از فردای انتخابات 22 خرداد 88، در حقیقت واکنش اصلاح‌طلبان به عدم سازش‌پذیری و قبول فشار، از سوی نهادهای قانونی کشور همچون "شورای نگهبان" و "وزارت کشور" بود.

هدف دیگر اصلاح‌طلبان از تشکیل کمیته صیانت از آراء الحاق وظیفه قانونی نظارت استصوابی از شورای نگهبان به این کمیته بود؛ در همین راستا "محمدکاظم انبارلویی" عضو ارشد حزب مؤتلفه اسلامی در سرمقاله "روزنامه رسالت" می‌نویسد:" از اول انقلاب تاکنون ما با جریانی روبه‌رو هستیم که مجهز به یک منطق فاسد هستند و می گویند: ما نهادی به عنوان شورای نگهبان را قبول نداریم، لذا کمیته صیانت از آراء تشکیل می‌دهیم، رای کمیته صیانت فقط مؤید نتایج انتخابات است. چون در هر صورت ما پیروزیم. لذا آن‌ها نظارت استصوابی را از شورای نگهبان گرفتند دادند به "کمیته صیانت"!"
 
از حال و هوای سال 88 بیرون بیاییم و بازگردیم به بحث ابتدایی خود؛ 25 دی سال 93؛ کانون توحید تهران. اصلاح‌طلبان توانستند بعد از 6 سال، اولین "دورهمی" خود را جشن بگیرند. این گردهمایی در غیاب محمد خاتمی صورت گرفت و مهره‌های تأثیرگذار جریان اصلاحات حضور نسبتا پر رنگی در آن داشتند، به دلیل اینکه حرفی برای حضور مؤثر در انتخابات مجلس آینده نداشتند، یکصدا "سمفونی خواب‌آور رفع حصر" از "موسوی"، "کروبی" و "زهرا رهنورد" را نواختند.

آری؛ "رفع حصر"، "رفع حصر" و باز هم...؛ دو کلمه‌ای که در این پنج سال به قدر هزاران بار و به طرز مشمئزکننده‌ای از سوی اصلاح‌طلبان تکرار و تکرار شد.

نطق جنجالی "علی مطهری" من‌باب رفع حصر از سران فتنه در مجلس و اتفاقات پیش‌آمده پس از آن، سوژه به‌روزی بود که اصلاح‌طلبان برای مطرح کردن دوباره خود در رسانه‌ها، به آن چنگ زدند و مثل همیشه  قدرت ماهی‌گیری‌شان از آب گل‌آلود را نشان بقیه دادند.

علاوه بر "رفع حصر" و "علی مطهری"، مسأله دیگری که اسباب مجامله اصلاح‌طلبان در دورهم‌نشینی آخرشان را فراهم آورد، ایجاد تشکیک در روند برگزاری انتخابات مجلس دهم و زیر سؤال بردن وظیفه قانونی شورای نگهبان در نظارت استصوابی برای حسن اجرای قوانین بود.

گویا اصلاح‌طلبان از همین حالا، قصد ایجاد بی‌اعتمادی در فضای جامعه نسبت به انتخابات آینده مجلس را دارند و در پی مقدمه‌سازی برای تشکیل کمیته‌ای همانند آنچه در سال 88 بر ایجاد آن تأکید داشتند، هستند.

"صادق خرازی" از بانیان شکل‌گیری "حزب ندای ایرانیان" در حاشیه همایش اصلاح‌طلبان، جریان اصلاح‌طلب را در صورت به خرج دادن انصاف! از سوی شورای نگهبان، برنده انتخابات آینده مجلس دانست.

شاید کمتر کسی انتظار شنیدن چنین صحبتی از سوی دیپلمات باسابقه کشورمان را داشت؛ اما وقتی پازلی مبنی بر زمین زدن انتخابات در حال طراحی باشد، مهره‌ها به فراخور نقشی که به آن‌ها سپرده می‌شود، صحبت خواهند کرد.

"صندوق‌های رأی را از کفن‌ها درآورید و شیشه‌ای کنید"؛ این بخشی از اظهارات "محسن رهامی" دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها در همایش اصلاح‌طلبان بود.  

اظهارات "رهامی" در حالی مطرح می‌شود که شکل و سیاق صندوق‌های رأی در موعد انتخابات سال 76 نیز به قول وی کفن‌پوش بود؛ اما به دلیل شیرین شدن کام اصلاح‌طلبان در آن برهه زمانی، نه از شیشه‌ای خبر بود و نه از کفن‌پوش بودن صندوق‌ها.

بخش دیگری از دورهم‌نشینی اصلاح‌طلبان در کانون توحید، به صحبت‌های "رسول منتجب‌نیا" قائم‌مقام "حزب اعتماد ملی"، اختصاص پیدا کرد. وی انتخابات برگزارشده در کشور پس رحلت امام(ره) را محل‌های چالش‌های فراوان دانست و گفت: "نباید انتخابات با سوءظن و جهت‌گيری ناظران انتخابات همراه باشد!"

با استناد به اظهارات مطرح‌شده از سوی تأثیرگذاران جریان اصلاحات، باید منتظر نشست و دید که ایشان برای تنفس در سپهر سیاست کشور، چه راهبرد و دورنمایی را جز بحث بر سر موضوع نخ‌نما‌شده "رفع حصر" دنبال خواهند کرد.

یقینا چون اصلاح‌طلبان آگاهند که شورای نگهبان، اشتباهات خود مبنی بر تأیید صلاحیت برخی چهره‌های معلوم‌الحال اصلاح‌طلب در مجلس ششم را تکرار نخواهد کرد (به نقل از "آیت‌الله احمد جنتی" در برنامه "شناسنامه" تاریخ 25 مهر 93)، از همین حالا اسب اتهام‌زنی خود علیه این شورا را زین کرده‌اند تا بلکه بتوانند به قول "مصطفی کواکبیان" دبیرکل حزب مردم‌سالاری، در کورس انتخابات مجلس دهم همه 290 کرسی بهارستان را از آن خود کنند.

"گزارش از حسام رضایی"

انتهای پیام/




اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار