به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، اولین چیزی که درباره این بازی باید گفت این است که در شروع این دیدار و با دیدن آرایش بازی برای خیلی از تحلیل گران و مفسرین این نظریه به وجود آمد که کی روش مسیر دیگری را برای صعود از گروه C انتخاب کرده است.

نتیجه‌ای که درنیمه اول رقم خورد نیز گویای این مسئله بود اما با شروع نیمه دوم و با تعویض‌هایی که کی روش مسلسل وار و پیوسته انجام داد و تیم خود را با شکل و معماری همیشگی به زمین فرستاد تمام این شائبه‌ها را پایان بخشید و درست در لحظاتی که حتی گزارشگر تلویزیونی ادعا می‌کرد که کی روش مسیر دیگری را انتخاب کرده است گل تیم ملی به ثمر رسید.

 آنچه که در این بازی به چشم خورد و کاملا بایستی به آن توجه نمود ظرفیت فوتبال تیم ملی است. ما به خوبی دراین بازی شاهد این ظرفیت بودیم و نبایستی در رویاهای خود به دنبال ظرفیت‌های بالاتری در تیم ملی بگردیم.

سه بازی که تیم ملی با سه تاکتیک عربی کم و بیش مساوی انجام داده است به ما نشان داد که ظرفیت این تیم چقدر است و به مجرد اینکه کی روش و تیمش کمترین بی احتیاطی بنمایند اثرات آن معلوم خواهد شد. به این ترتیب چنین به نظر می‌رسد در صورتی که ما با اردن و عراق بازی کنیم بهتر از آن است با ژاپن مواجه شویم.

حال بایستی ببینیم در آن طرف جدول چه اتفاقی خواهد افتاد.

انتهای پیام/