محققان گفتند نتایج این کار مورد توجه داروسازان، جهت طراحی داروهای جدید درمان سرطان قرار خواهد گرفت.
ساخت حسگرهای زیستی بر پایه DNA رو به افزایش است. با وجود این، مطالعه اثر متقابل بین داروها و DNA به میزان کمی صورت گرفته است. این در حالی است که درک عمیقتر از مکانیزم برهمکنشهای دارو-DNA منجر به طراحی داروهای کارآمد جدید و غربالگری آنها در شرایط آزمایشگاهی خواهد شد.
به گفتهٔ مریم امینی محقق پسا دکترای دانشگاه صنعتی اصفهان، میتومایسین (MMC) نمونهای از مهمترین و پرمصرفترین داروهای ضدسرطان است.
این دارو در درمان سرطانهایی نظیر معده، پانکراس و سرطان رودهٔ بزرگ به کار میرود. در این پروژه به مطالعهٔ برهمکنش این دارو با DNA دو رشتهای (ds-DNA) پرداخته شده است.
در این مطالعات، حسگری زیستی طراحی شده که سطح آن با DNA دو رشتهای و نانولولههای کربنی اصلاح شده است. این محققان با بهرهگیری از روشهای ولتامتری و طیفنگاری امپدانس الکتروشیمیایی، به قابلیت استفاده از روش الکتروشیمی در بررسی عملکرد ضدسرطانی MMC، به عنوان نماینده داروهای ضدسرطانی پرداختند.
نتایج این کار میتواند داروسازان را در تغییر ساختار و سنتز داروها، به سمت تولید داروهایی نوترکیب با اثرات جانبی کمتر و مؤثرتر، در درمان سرطان یاری دهد.
انتهای پیام/