ربابه غفارتبریزی روان‌شناس در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، افزود: اعتماد به نفس احساس توانایی انجام دادن کار خاص است در حالی که عزت نفس به معنای احترام به خویشتن است.
 
وی با اشاره به این که اعتماد به نفس واقعی هرچه بیشتر باشد، بهتر است، تصریح کرد: در اعتماد به نفس کاذب شخص تصویر غیرواقعی از خود می‌سازد و در صورتی که اعتقاد به توانمندی با خود توانمندی واقعی در تضاد باشد، در آن هنگام اعتماد به نفس کاذب برای فرد مشکلاتی ایجاد می‌کند، زیرا فرد رویاهای غیرواقعی از خود می‌سازد و در زندگی خود با شکست روبه‌رو می‌شود.
 
وی با اشاره به این که عزت نفس امری درونی است، بیان کرد: در صورتی که شخص عزت نفس داشته باشد، به شکل کاذب نیست، اما اعتماد به نفس می‌تواند جنبه کاذب هم داشته باشد.
 
وی اظهار داشت: اگر فردی عزت نفس داشته باشد، قاعدتاً اعتماد به نفس او کمتر دچار مشکل می‌شود. این دو با هم رابطه مستقیم دارند که هر کدام تضعیف شود، می‌تواند روی دیگری تأثیر بگذارد.
 
وی گفت: معمولاً هر کس که عزت نفس بالایی داشته باشد، اعتماد به نفس بالایی نیز خواهد داشت، البته گاهی ممکن است فردی که عزت نفس بالایی دارد با مشکل روبه‌رو شود اما در مجموع اعتماد به نفس زودتر از عزت نفس تخریب می‌شود.
 
وی خاطرنشان کرد: اعتماد به نفس کاذب ممکن است فرد را به کارهایی وادار کند که منطقی نیست و از این لحاظ تفاوت آن با اعتماد به نفس واقعی مانند تفاوت تهور با شجاعت است.
 
وی بیان کرد: شجاعت یک مسئله درونی است که در ذات شخص اتفاق می‌افتد و می‌تواند با اعتماد به نفس بالا و منطق همراه باشد در حالی که در تهور منطق ممکن است وجود نداشته باشد و موجب می‌شود فرد به خطرات کمتر توجه کند.

انتهای پیام/