به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، کتاب آشپزی دیکتاتورهای جهان شبیه کتابهای دیگر نیست. این کتاب دستور غذای رهبران خودکامه جهان را به خانه شما می آورد تا طعم غذای آنها را بچشید.
 
به گزارش العربیه، اگر هرگز مایل به چشیدن غذای دیکتاتورها بوده اید، اکنون کتابی از دستور غذاهای این افراد در اختیار شماست.
 
ویکتوریا کلارک و ملیسا اسکات، نویسندگان کتاب "آشپری دیکتاتورها"، این کتاب را ترکیبی از تاریخ، آلبوم عکس و دستور غذاهای دیکتاتورهای معروف جهان همچون هیتلر و استالین می دانند.
 
آنها در مقدمه کتاب خود نوشته اند: "ما امیدواریم این کتاب شما را سرگرم کند، با دستور غذاهایی لذیذ آشنا شوید، و همچنین به شما نشان دهد که فاصله بین افراد عادی و این دیکتاتورها چقدر باریک است."
 
این کتاب شرحی تفصیلی از زندگی دیکتاتورها با معرفی غذاهایی است که آنها می خوردند.
 
 
 
عکسی از هیتلر در حال صرف غذا با اوا براوون، معشوقه اش: او معمولا 45 دقیقه بعد از چشیدن آزمایشی غذایش صبر می کرد تا از زهرآگین نبودن غذایش مطمئن شود.
  
می گویند که هیتلر گیاهخوار بوده، اما بر اساس اسناد بدست آمده او به گوشت مرغ بریان شده هم علاقه داشته است.
 
 
 
 
استالین عادت به مهمانی های پر سروصدا داشت و سوپ مرغ "ساتسیوی" از پیش غذاهای مورد علاقه اش بود.  
 موسولینی، غذاهای ایتالیایی را بهترین در جهان می دانست، و دسر مورد علاقه اش "چیامبلونه" بود.
 
 
 
صدام ماهی کبابی تازه را خیلی دوست داشت، و گفته می شود که اغلب صبح خیلی زود آنرا آماده می کردند.
 
 
قذافی برای سفید نگهداشتن دندانهایش شیر شتر می نوشید.
 
 
 
اکثر دیکتاتورها به مرور زمان که پیرتر می شدند در مورد خلوص مواد غذایی که مصرف می کردند وسواس بیشتری نشان می دادند. به عنوان نمونه کیم ایل سونگ دیکتاتور سابق کره شمالی دستور داده بود که دانه های برنجی را که او مصرف می کند تک تک انتخاب کنند و یک موسسه تحقیقات پزشکی تاسیس کرده بود که تنها وظیفه آن بررسی راههای گوناگون برای افزودن بر طول عمر او بود.

دیکتاتور کره شمالی مهمانی های مجلل می گرفت. او به سوپ باله کوسه خیلی علاقه داشت، ولی به دلیل ممنوعیت صید این ماهی، این کتاب آشپزی استفاده از سینه مرغ را به جای باله کوسه توصیه می کند.


به گزارش بی بی سی، نیکلای چائوشسکو آخرین رهبر حزب کمونیست رومانی، هر گاه به یک کشور خارجی سفر می کرد تمام مواد غذایی مورد نیازش را همراه خود می برد که برای کشور میزبان دردسر زیادی ایجاد می کرد. مارشال تیتو که سالها بر یوگسلاوی سابق حکم راند، وقتی دید نیکلای چائوشسکو فقط آب سبزیجات تازه را با نی می خورد و به هیچ غذای جامدی لب نمی زند به شدت تعجب کرده بود.

    نیکلای چائوشسکو، آخرین رهبر حزب کمونیست رومانی وقتی که در محل اقامت خودش بود، عاشق سوپ مرغی بود که مرغ را با تمام اجزای آن از جمله پاها، کله و حتی منقارش می پختند.

اکثر دیکتاتورهایی که ما رژیم غذایی آنها را بررسی کرده ایم فرزند خانواده های معمولی و یا کشاورز بودند و به همین خاطر جای تعجب ندارد که غذاهای مورد علاقه آنها هیچگاه غذاهای نایاب و یا به اصطلاح اشرافی نبود.

به عنوان مثال مارشال تیتو که ضیافت های شام او برای سیاستمداران و خانواده های سلطنتی که از بلگراد دیدار می کردند بسیار پرتجمل بود، خود شخصا به چربی خوک گرم شده علاقه فراوانی داشت. و یا چائوشسکو وقتی که در محل اقامت خودش بود، عاشق سوپ مرغی بود که مرغ را با تمام اجزای آن از جمله پاها، کله و حتی منقارش می پختند.

آنتونیو سالازار دیکتاتور کاتولیک پرتغال در دهه های چهل تا هفتاد میلادی، به ماهی ساردین علاقه فراوانی داشت چون فقر دوران کودکی را به خاطر می آورد. او به یاد می آورد که در دوران کودکی مجبور بود یک ماهی کوچک ساردین را با خواهر و برادرش تقسیم کند.

برخی از معروفترین دیکتاتورهای قرن بیستم مثل آدولف هیتلر، بنیتو موسولینی و مائو تسه دونگ، احساس می کردند که مسئولیت های سیاسی و حکومتی سنگینی که برعهده گرفته اند به دستگاه گوارش آنها فشار زیادی می آورد.

قاعدتا برای آندسته از دیکتاتورها که به شدت در مورد جان خود بیمناک بودند، فردی که غذای آنها را مزه می کرد (پیشمرگ می شد) بسیار ضروری و با ارزش بود. به عنوان مثال آدولف هیتلر در تمام سالهای جنگ یک گروه پانزده نفره از این زنان پیشمرگ داشت و غذای او ۴۵ دقیقه پس از آنکه توسط تمامی این زنان امتحان می شد، سر میز می رفت.

عدی پسر صدام حسین پس از کشتن یکی از پیشمرگ های پدرش به شدت کتک خورد و زندانی شد. نیکلای چائوشسکو هیچگاه بدون یکی از ماموران ارشد اداره امنیت خود که در ضمن شیمیدان بود و یک آزمایشگاه سیار سنجش مواد غذایی را با خود حمل می کرد، مسافرت نمی کرد.

در نهایت هیچیک از این تمهیدات، از مواد و داروهای معجزه گر برای افزودن بر طول عمر گرفته تا شیمیدان و خدمه و پیشمرگ به کار دیکتاتورها نیامد، همه آنها مردند و بسیاری از آنها به شکل خشن و فجیعی مردند.