فدایی فرد:با روش تهاجم به افغانستان و عراق نمی شود، داعش را شکست داد
"محمد حسن فدایی فرد" سفیر ایران در اسپانیا با نوشتن مقاله ای در روزنامه "ال موندو" گفت :غرب برای اهداف خود در خاورمیانه ، دشمنی به نام داعش را ایجاد کرد که با روش نظامی حمله به افغانستان و عراق، نمی شود آن را شکست داد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، فدایی فرد در این مقاله ادامه داد :همه دیدیم که تهاجمات نظامی به افغانستان
و عراق منجر به از دست رفتن جان مردم بیگناه و ویرانی خانه ها و مدارس و
همزمان تلفات جانی و دهها میلیارد دلار ضرر اقتصادی برای کشورها شد. همه
دانستیم که آن تهاجمات برای انهدام شبکه های به هم وابسته تروریسم و مواد
مخدر در افغانستان و اعاده آرامش و ثبات در عراق وارونه عمل کرد.
اما جنگ سالاران با غرور شعار پایان ماموریت سر دادند.پس از آن هم غرب نتوانست چرخه تحولات جهان را بخوبی تحلیل و درک نماید و در نتیجه بسیاری از مسائل رو به وخامت گرایید.
غرب برای تامین اهداف سیاسی و امنیتی خود در خاورمیانه 'فرانکنشتاینی' ایجاد کرد که طی سه سال با تجزیه و ادغام به دولت اسلامی عراق و شام «داعش » تبدیل شد و اکنون نه تنها برای خودشان، بلکه برای همه منطقه و جهان دردسرساز شده است.
بحران سازی در سوریه از سال 2011 از طریق ایجاد ارتش آزاد، جبهه النصره، احرار الشام و سایر گروه های مسلح تروریستی آغاز شد و داعش در سال 2013 از ادغام گروههای قبلی شکل گرفت.
از اولین روزهای بحران سوریه هشدار داده بودیم که مسائل سوریه پیچیده است و به هیچ وجه راه حل نظامی ندارد، اما کمک های مالی و تسلیحاتی برخی از قدرت های جهانی و همپیمانان منطقه ای آنها به گروههای به اصطلاح معتدل سوری راه به جایی نبرد و علاوه بر کشتار و آوارگی بیگناهان و نابودی منازل و زیرساختارها، به ظهور تروریسم داعشی منتهی شد.
اگر به آن توصیه خیرخواهانه توجه می شد، وضعیت منطقه تا این حد بغرنج نمی شد.
سه سال بعد، ائتلافی برای مبارزه با تروریسم داعشی و بعثی دیرهنگام و توأم با تردید و پیش شرط گذاری و به صورت گزینشی ایجاد شد. ابتدا به داعش به عنوان معارضه معتدل مسلح کمک کردند و آنها را تقویت نمودند. سپس اجازه دادند آنها در دو کشور سوریه و عراق صاحب سرزمین شوند.
آنها مدتها چشمان خود را روی جنایات و نسل کشی داعش در مناطق مختلف سوریه و عراق بستند و تنها پس از حمله آنها به اقلیت های مسیحی و ایزدی و اعدام اتباع غربی و حرکت به سمت اقلیم کردستان، دست بکار شدند.
کسی نمی تواند ادعا کند تمام تسلیحات پیشرفته داعش در دو کشور سوریه و عراق از انبارهای تسلیحات موصل غارت شده است، خاصه آنکه برخی از این سلاح ها در زرادخانه عراق وجود ندارد. اتومبیل ها و زرهی آنها از کجا آمده است؟ نفت آنها را چه کشورهایی خریداری می کنند؟ تروریست ها از چه مرزهایی وارد عراق و سوریه می شوند؟ تراکنش های مالی تروریست ها از طریق بانک های معتبر اروپا و آمریکا چگونه انجام می شود؟ تروریستها در کجا آموزش می بینند؟ اروپایی ها با عناصر شناخته شده و تروریست های بازگشته از میدان جنگ چه می کنند؟.
یکی از ابهامات ناامیدکننده این روزها این است که مشخص نیست ائتلاف در عمل با چه گروهی می جنگد و به چه گروهی کمک می کند! .
جمهوری اسلامی ایران به دلیل وجود ابهام و علامت سوال جدی در شکل و محتوای ائتلاف ضد تروریستی، غیرمنطقی و غیرواقع بینانه بودن آن و انجام اقدامات و بازیگران متناقض در درون ائتلاف حاضر به همکاری با آن نشد. چگونه می توان در کنار کشورهایی جنگید که رفیق دزد و شریک قافله هستند؟ .
تمام اقدامات نظامی بدون در نظر گرفتن یک بستر سیاسی مستعد برای حل مشکلات منطقه ای از طریق تکیه به روش های دموکراتیک و واگذاری تصمیم گیری و حق تعیین سرنوشت به صندوق های رای با احترام به تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشورهای منطقه و گرفتن تیغ از دست زنگی های مست، بی حاصل است.
امروز دولت خود خوانده داعش در حال از دست دادن مواضع اشغال شده است. در حالی که نیروهای ائتلافی بشدت از حضور میدانی در نبرد با داعش هراس دارند و به بمباران های هوایی اکتفا کرده اند، بار اصلی نبرد بر دوش مردان و زنان غیوری است که چشم در چشم دشمن انداخته و با کمترین امکانات نظامی نبردی جانانه به راه انداخته اند.
در عین حال ایران بر نیت نیک و هدف عالی خود برای مبارزه با تروریست های تکفیری و افراطیون وحشی و بازگرداندن ثبات و امنیت به منطقه ثابت قدم مانده و از هیچ کمکی برای کمک به کشورهای درگیر مبارزه با تروریسم داعش کوتاهی نکرده و در خط مقدم مبارزه البته با هماهمنگی دولتهای قربانی تروریسم قرار دارد.
بسیاری از تحلیل گران و مطلعین امور منطقه بر این باورند که پیروزی های اخیر علیه داعش مرهون تدبیر و همکاری های همه جانبه ایران بوده است.
گروهی با ساده انگاری، تهدید داعش را درحد یک گروهک ترویستی معمولی تقلیل می دهند، اما این یک خطای فاحش راهبردی است. داعش تهدید جدی علیه همه دستاوردها و ارزش های مورد احترام جامعه بین المللی از هر مذهب و تمدن است .
نشانه های دلگرم کننده ای وجود دارد که گویای بازگشت واقع بینی به کانونهای تصمیم گیری سیاسی در دو سوی آتلانتیک است. از جمله کمک رسانی تسلیحاتی به دولتهای مرکزی و اکراد و نگاه مجدد به راه حل سیاسی بحران سوریه نشانه های بازگشت خردورزی و منطق است.
در پایان این مقاله آمده است: آیا می توان تهدید مشترک را به فرصتی برای حل زنجیره ای از مهمترین چالش های منطقه ای و بین المللی تبدیل کرد؟ این هنر سیاستمداران است تا از طریق یک طراحی راهبردی بلندمدت و با اجتناب از رویکردهای سیاست قدرت، راه تعامل و همکاری متقابلا سودمند را بیابند. باید دست از ریاکاری و فریبکاری برداشت و با دست هایی که بوی صداقت و رنگ حسن نیت دارد برای ساختن جهانی امن، مرفه و آزاد همکاری کنیم. فردا خیلی دیر است.
/انتهای پیام
منبع:ایرنا
اما جنگ سالاران با غرور شعار پایان ماموریت سر دادند.پس از آن هم غرب نتوانست چرخه تحولات جهان را بخوبی تحلیل و درک نماید و در نتیجه بسیاری از مسائل رو به وخامت گرایید.
غرب برای تامین اهداف سیاسی و امنیتی خود در خاورمیانه 'فرانکنشتاینی' ایجاد کرد که طی سه سال با تجزیه و ادغام به دولت اسلامی عراق و شام «داعش » تبدیل شد و اکنون نه تنها برای خودشان، بلکه برای همه منطقه و جهان دردسرساز شده است.
بحران سازی در سوریه از سال 2011 از طریق ایجاد ارتش آزاد، جبهه النصره، احرار الشام و سایر گروه های مسلح تروریستی آغاز شد و داعش در سال 2013 از ادغام گروههای قبلی شکل گرفت.
از اولین روزهای بحران سوریه هشدار داده بودیم که مسائل سوریه پیچیده است و به هیچ وجه راه حل نظامی ندارد، اما کمک های مالی و تسلیحاتی برخی از قدرت های جهانی و همپیمانان منطقه ای آنها به گروههای به اصطلاح معتدل سوری راه به جایی نبرد و علاوه بر کشتار و آوارگی بیگناهان و نابودی منازل و زیرساختارها، به ظهور تروریسم داعشی منتهی شد.
اگر به آن توصیه خیرخواهانه توجه می شد، وضعیت منطقه تا این حد بغرنج نمی شد.
سه سال بعد، ائتلافی برای مبارزه با تروریسم داعشی و بعثی دیرهنگام و توأم با تردید و پیش شرط گذاری و به صورت گزینشی ایجاد شد. ابتدا به داعش به عنوان معارضه معتدل مسلح کمک کردند و آنها را تقویت نمودند. سپس اجازه دادند آنها در دو کشور سوریه و عراق صاحب سرزمین شوند.
آنها مدتها چشمان خود را روی جنایات و نسل کشی داعش در مناطق مختلف سوریه و عراق بستند و تنها پس از حمله آنها به اقلیت های مسیحی و ایزدی و اعدام اتباع غربی و حرکت به سمت اقلیم کردستان، دست بکار شدند.
کسی نمی تواند ادعا کند تمام تسلیحات پیشرفته داعش در دو کشور سوریه و عراق از انبارهای تسلیحات موصل غارت شده است، خاصه آنکه برخی از این سلاح ها در زرادخانه عراق وجود ندارد. اتومبیل ها و زرهی آنها از کجا آمده است؟ نفت آنها را چه کشورهایی خریداری می کنند؟ تروریست ها از چه مرزهایی وارد عراق و سوریه می شوند؟ تراکنش های مالی تروریست ها از طریق بانک های معتبر اروپا و آمریکا چگونه انجام می شود؟ تروریستها در کجا آموزش می بینند؟ اروپایی ها با عناصر شناخته شده و تروریست های بازگشته از میدان جنگ چه می کنند؟.
یکی از ابهامات ناامیدکننده این روزها این است که مشخص نیست ائتلاف در عمل با چه گروهی می جنگد و به چه گروهی کمک می کند! .
جمهوری اسلامی ایران به دلیل وجود ابهام و علامت سوال جدی در شکل و محتوای ائتلاف ضد تروریستی، غیرمنطقی و غیرواقع بینانه بودن آن و انجام اقدامات و بازیگران متناقض در درون ائتلاف حاضر به همکاری با آن نشد. چگونه می توان در کنار کشورهایی جنگید که رفیق دزد و شریک قافله هستند؟ .
تمام اقدامات نظامی بدون در نظر گرفتن یک بستر سیاسی مستعد برای حل مشکلات منطقه ای از طریق تکیه به روش های دموکراتیک و واگذاری تصمیم گیری و حق تعیین سرنوشت به صندوق های رای با احترام به تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشورهای منطقه و گرفتن تیغ از دست زنگی های مست، بی حاصل است.
امروز دولت خود خوانده داعش در حال از دست دادن مواضع اشغال شده است. در حالی که نیروهای ائتلافی بشدت از حضور میدانی در نبرد با داعش هراس دارند و به بمباران های هوایی اکتفا کرده اند، بار اصلی نبرد بر دوش مردان و زنان غیوری است که چشم در چشم دشمن انداخته و با کمترین امکانات نظامی نبردی جانانه به راه انداخته اند.
در عین حال ایران بر نیت نیک و هدف عالی خود برای مبارزه با تروریست های تکفیری و افراطیون وحشی و بازگرداندن ثبات و امنیت به منطقه ثابت قدم مانده و از هیچ کمکی برای کمک به کشورهای درگیر مبارزه با تروریسم داعش کوتاهی نکرده و در خط مقدم مبارزه البته با هماهمنگی دولتهای قربانی تروریسم قرار دارد.
بسیاری از تحلیل گران و مطلعین امور منطقه بر این باورند که پیروزی های اخیر علیه داعش مرهون تدبیر و همکاری های همه جانبه ایران بوده است.
گروهی با ساده انگاری، تهدید داعش را درحد یک گروهک ترویستی معمولی تقلیل می دهند، اما این یک خطای فاحش راهبردی است. داعش تهدید جدی علیه همه دستاوردها و ارزش های مورد احترام جامعه بین المللی از هر مذهب و تمدن است .
نشانه های دلگرم کننده ای وجود دارد که گویای بازگشت واقع بینی به کانونهای تصمیم گیری سیاسی در دو سوی آتلانتیک است. از جمله کمک رسانی تسلیحاتی به دولتهای مرکزی و اکراد و نگاه مجدد به راه حل سیاسی بحران سوریه نشانه های بازگشت خردورزی و منطق است.
در پایان این مقاله آمده است: آیا می توان تهدید مشترک را به فرصتی برای حل زنجیره ای از مهمترین چالش های منطقه ای و بین المللی تبدیل کرد؟ این هنر سیاستمداران است تا از طریق یک طراحی راهبردی بلندمدت و با اجتناب از رویکردهای سیاست قدرت، راه تعامل و همکاری متقابلا سودمند را بیابند. باید دست از ریاکاری و فریبکاری برداشت و با دست هایی که بوی صداقت و رنگ حسن نیت دارد برای ساختن جهانی امن، مرفه و آزاد همکاری کنیم. فردا خیلی دیر است.
/انتهای پیام
منبع:ایرنا
