«بهاءالدین محمد بن عزالدین حسین بن عبدالصمد العاملی الجُبَعی (جُباعی)» مشهور به «شیخ بهایی» (953 قمری در بعلبک- 1030 قمری در اصفهان)، دانشمند نامدار عصر صفوی است که در فلسفه، منطق، طب، هیئت و ریاضیات تبحر داشت.

به گزارش حوزه میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران؛ «بهاءالدین محمد بن عزالدین حسین بن عبدالصمد العاملی الجُبَعی (جُباعی)» مشهور به «شیخ بهایی» (953 قمری در بعلبک- 1030 قمری در اصفهان)، دانشمند نامدار عصر صفوی است که در فلسفه، منطق، طب، هیئت و ریاضیات تبحر داشت. در حدود 95 کتاب و رساله در سیاست، حدیث، ریاضی، اخلاق، نجوم، عرفان، فقه، مهندسی، هنر و فیزیک از وی به یادگار مانده است. به پاس خدمات وی به علم ستاره‌شناسی، یونسکو سال 2009 میلادی را به نام او، سال «نجوم و شیخ بهایی» نام‌گذاری کرد. شیخ بهایی در شمار مولفان پر اثر در علوم گوناگون است و آثار او تماما موجز و بدون حشو و زواید است. یکی از مشهورترین آثار شیخ، «مفتاح الفلاح» است که وی در آن به اعمالی که یک مسلمان در طول یک شبانه‌روز خود باید انجام دهد، پرداخته است. در گنجینه نسخه های خطی کتابخانه و موزه ملی ملک، نسخه‌ای از این کتاب به شماره ثبت 976 و به خط شیخ، دارای خط‌خوردگی و توضیحات تکمیلی در حاشیه و با تاریخ اتمام کتابت در «اوایل دهه سوم صفرالمظفر 1015 قمری» موجود است.

کتابخانه و موزه ملی ملک به مناسبت هفته کتاب، کتاب‌خوانی و روز کتابدار در سال 1393 خورشیدی، دست‌خط این دانشمند بزرگ را به نمایش می‌گذارد.

در لینک زیر می‌توانید تصویر باکیفیت این دست‌خط را دریافت کنید؛
​http://www.malekmuseum.org/fa/introduction/images/Sheykh%20Bahaei.pdf

انتهای پیام/ اس
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.