"پشت هر تصمیم مدیریتی باید فلسفه باشد"
داورپناه: بازی های لیگ بسکتبال دیگر جذابیت ندارند
بازیکن سهمیه ملی تیم بسکتبال مهرام با اشاره به جذاب نبودن بازی های لیگ تاکید کرد که پشت هر تصمیمی از جمله سهمیه بندی یا برداشتن سهمیه ها باید فلسفه ای باشد.
سعید داورپناه بازیکن تیم مهرام که با وجود سهمیه شدن در تیم های ملی بسکتبال عضویت نداشت در گفتگو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران از وضعیت بازیکنان غیر ملی در تعطیلات 6 ماهه توضیح داد: تمام بازیکنان در این مدت تمرین می کنند اما تمرینات آنها کم و زیاد دارد. من به همراه 12 بازیکن دیگر در فصل تابستان کنار هم تمرین می کردیم.
وی ادامه داد: بسکتبال در ایران بیشتر از 5 ماه زنده نیست. بعد از اتمام لیگ دیگر خبری از بسکتبال نیست و حتی بازیکنانی که قرارداد دو ساله دارند هم نمی دانند که آیا سال بعد در همان تیم سابق هستند یا نه؟ از طرفی انگیزه بازیکنان هم کم شده است و بازیکنان تنها تمرین می کنند که جایی قرارداد ببندند.
روی شوت های خود کار کردم
در برخی کشورهای دیگر بازیکنان حرفه ای زمان تعطیلی مسابقات روی برخی ضعف های پایه ای بسکتبال خود کار می کنند. بازیکن مهرام در این مورد گفت: اتفاقا من هم در فصل تابستان به آکادمی مهران آتشی و سعید اصلانی می رفتم و هفته ای سه جلسه تمرینات خوبی را زیر نظر آنها انجام می دادم. این تمرینات کمک خیلی خوبی بود. به هر حال آتشی از مربیان پایه ای محسوب می شود، من هم در این مدت روی برخی مسائل پایه ای کار کردم و شوت های 2 امتیازی خود را قوی کردم اما بسیاری از بازیکنان به خصوص در شهرهای دیگر چنین امکاناتی را ندارند.
داورپناه در مورد بازی اول مهرام در سوپرلیگ اشاره کرد: طی 6 ماه گذشته هیچ مسابقه ی تدارکاتی نداشتیم و بدن همه در دوران بدنسازی و قفل بود. بازی با ثامن اولین مسابقه بازیکنان مهرام کنار یکدیگر بود.
بازیکنان مهرام داخل زمین حرف می زنند
وی در مورد شرایط این فصل مهرام گفت: ما برای تیم خود می جنگیم و کاری هم به حرف و حدیث ها نداریم. بازیکنان حاضر در مهرام بیشتر از اینکه اهل حرف زدن باشند در زمین کار خود را انجام می دهند. در مورد نتیجه ی نهایی هم باید ببینیم چه چیزی پیش می آید.
داورپناه که خواهان برداشتن سهمیه ها شده بود در مورد بر هم خوردن توازن لیگ با رفتن تمام بازیکنان به یک یا 2 تیم خاص تاکید کرد: اگر سهمیه ها را بردارند در هر حال مهرام و سایر تیم هایی که می خواهند رقابت کنند هم تلاش خود را می کنند که بازیکنان خوب را از دست ندهند. حتی اگر بیشتر از 3 بازیکن شاخص به یک تیم خاص بروند، تیم های دیگر برای جبران این قضیه مجبور می شوند برای مثال 5 بازیکن خوب را جذب کنند.
دست پتروشیمی درد نکند
وی در مورد تعداد بازیکنان پتروشیمی گفت: اصلا فرض را بر این بگیریم که تیم پتروشیمی امسال 18 بازیکن گرفته است. دست این تیم درد نکند چون در غیر این صورت که همه بازیکنان بیرون می ماندند. هنوز هم می گویم که سهمیه بندی بازیکنان تنها به ضرر بازیکنان و به نفع باشگاه ها است. من از 19 سالگی تا به حال سهمیه بوده ام و این جریان هیچ نفعی به حالم نداشته است. من دوست داشتم که در تهران بازی کنم اما 8 سال در شهرستان ها بودم و به جاهایی رفته ام که گاهی علاقه ای هم به آن نداشتم.
بازیکن مهرام اعتقاد دارد: تنها بحثم این است که پشت هر کار مدیریتی باید فلسفه ای باشد. اگر بازیکنان را سهمیه بندی می کنیم برای آن فلسفه داشته باشیم و اگر سهمیه ها را بر می داریم هم باز باید دلیل داشته باشیم در غیر این صورت مدیریتمان خوب نیست. اگر 2 جام می گذاریم به شرایط تیم ها نگاه کنیم که برخی به خاطر هزینه ی هتل صبح بازی با هواپیما به تهران می آیند تا عصر بازی کنند. اگر 10 تیم مثل پتروشیمی داشتیم، 3 جام برگزار کنیم اما آیا شرایط فعلی اجازه ی این برنامه ریزی را می دهد؟
بسیاری بازیکنان حرفه ای حاضر به نیمکت نشینی نیستند
وی اضافه کرد: همه چیز برای بازیکنان پول نیست. این درست که نظر بسیاری بر این است که در یک تیم تنها پول بگیرند و روی نیمکت بنشینند اما بسیاری از بازیکنان هم کاملا حرفه ای هستند و این کار را نمی کنند. اصلا در مورد همان بازیکنان دسته ی اول هم اگر یک سال بروند و روی نیمکت یک تیم بنشینند آیا سال بعد پیشنهادات خوبی خواهند داشت؟
داورپناه گفت: هیچ جایی با شرایط فعلی قدر بازیکنان را نمی دانند. بازیکنان سهمیه ملی مجبور می شوند که به باشگاه ها زنگ بزنند و هر چه باشگاه بگوید را قبول کنند. من که قرارداد 2 ساله داشتم، هر لحظه امکان این بود که به جای دیگری بروم. جالب اینجا است که 3 سال به دلایل مختلف از تیم ملی خط خورده ام اما سهمیه می شوم اما بازیکنانی که طلای کاپ آسیا را هم گرفتند بدون سهمیه شدن به تیم های دیگر رفتند و پول های خوبی هم گرفتند.
بسکتبال در ایران جذاب نیست
داورپناه با تاکید بر اینکه مشکل تنها سهمیه بندی بازیکنان نیست، ادامه داد: مشکل بزرگتر اینجا است که در لیگ ما تیم های زیادی وجود ندارند. هیچ فکر و ایده ی جدیدی هم نداریم و هر بازی که در لیگ انجام می دهیم، جذابیت خاصی ندارد. ما بدون تماشاچی و تبلیغات بازی می کنیم در حالی که بسکتبال واقعا جذابیت های زیادی دارد. در کشورهایی مثل چین و تایوان برای مثال بازی ها واقعا جذاب است. پرتاب 3 امتیازی، اسپک و تمام حرکات جالب بسکتبال در آزادی همه به یک شکل شده اند و تنها صدای بازیکنان در این سالن به گوش می خورد.
وی با اشاره به سال هایی که تماشاگران بیشتری به سالن آمده و کافی شاپ کوچکی هم در آزادی زده بودند، گفت: تماشاگر که فقط برای دیدن یک بازی نمی آید. مسائل مختلفی برای جذب تماشاگر وجود دارد. برای مثال بسیاری دوست دارند که همراه خانواده به سالن بیایند. من همه دوست دارم همسرم برای دیدن بازی ها به سالن بیاید. بازیکنانی مثل آفاق و سهراب نژاد بچه های کوچکی دارند که در صورت راه ندادن بانوان آنها هم دیگر امکان آمدن به سالن را ندارند. تمام این مسائل انگیزه می شوند.
ایده برای بسکتبال زیاد است
بازیکن مهرام تاکید کرد: مشحون رئیس فدراسیون هم زحمت زیادی برای بسکتبال کشید. حالا در آستانه ی تغییرات فدراسیون به ایده ها و کارهای جدید نیاز داریم. برای پیشرفت بسکتبال ایده بسیار هست، برای مثال با رفتن مهرام به قزوین کار ما سخت می شد اما این انتقال را ترجیح می دادم چون در حال حاضر کشش شهرستان ها برای بسکتبال بیشتر است.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: بسکتبال در ایران بیشتر از 5 ماه زنده نیست. بعد از اتمام لیگ دیگر خبری از بسکتبال نیست و حتی بازیکنانی که قرارداد دو ساله دارند هم نمی دانند که آیا سال بعد در همان تیم سابق هستند یا نه؟ از طرفی انگیزه بازیکنان هم کم شده است و بازیکنان تنها تمرین می کنند که جایی قرارداد ببندند.
روی شوت های خود کار کردم
در برخی کشورهای دیگر بازیکنان حرفه ای زمان تعطیلی مسابقات روی برخی ضعف های پایه ای بسکتبال خود کار می کنند. بازیکن مهرام در این مورد گفت: اتفاقا من هم در فصل تابستان به آکادمی مهران آتشی و سعید اصلانی می رفتم و هفته ای سه جلسه تمرینات خوبی را زیر نظر آنها انجام می دادم. این تمرینات کمک خیلی خوبی بود. به هر حال آتشی از مربیان پایه ای محسوب می شود، من هم در این مدت روی برخی مسائل پایه ای کار کردم و شوت های 2 امتیازی خود را قوی کردم اما بسیاری از بازیکنان به خصوص در شهرهای دیگر چنین امکاناتی را ندارند.
داورپناه در مورد بازی اول مهرام در سوپرلیگ اشاره کرد: طی 6 ماه گذشته هیچ مسابقه ی تدارکاتی نداشتیم و بدن همه در دوران بدنسازی و قفل بود. بازی با ثامن اولین مسابقه بازیکنان مهرام کنار یکدیگر بود.
بازیکنان مهرام داخل زمین حرف می زنند
وی در مورد شرایط این فصل مهرام گفت: ما برای تیم خود می جنگیم و کاری هم به حرف و حدیث ها نداریم. بازیکنان حاضر در مهرام بیشتر از اینکه اهل حرف زدن باشند در زمین کار خود را انجام می دهند. در مورد نتیجه ی نهایی هم باید ببینیم چه چیزی پیش می آید.
داورپناه که خواهان برداشتن سهمیه ها شده بود در مورد بر هم خوردن توازن لیگ با رفتن تمام بازیکنان به یک یا 2 تیم خاص تاکید کرد: اگر سهمیه ها را بردارند در هر حال مهرام و سایر تیم هایی که می خواهند رقابت کنند هم تلاش خود را می کنند که بازیکنان خوب را از دست ندهند. حتی اگر بیشتر از 3 بازیکن شاخص به یک تیم خاص بروند، تیم های دیگر برای جبران این قضیه مجبور می شوند برای مثال 5 بازیکن خوب را جذب کنند.
دست پتروشیمی درد نکند
وی در مورد تعداد بازیکنان پتروشیمی گفت: اصلا فرض را بر این بگیریم که تیم پتروشیمی امسال 18 بازیکن گرفته است. دست این تیم درد نکند چون در غیر این صورت که همه بازیکنان بیرون می ماندند. هنوز هم می گویم که سهمیه بندی بازیکنان تنها به ضرر بازیکنان و به نفع باشگاه ها است. من از 19 سالگی تا به حال سهمیه بوده ام و این جریان هیچ نفعی به حالم نداشته است. من دوست داشتم که در تهران بازی کنم اما 8 سال در شهرستان ها بودم و به جاهایی رفته ام که گاهی علاقه ای هم به آن نداشتم.
بازیکن مهرام اعتقاد دارد: تنها بحثم این است که پشت هر کار مدیریتی باید فلسفه ای باشد. اگر بازیکنان را سهمیه بندی می کنیم برای آن فلسفه داشته باشیم و اگر سهمیه ها را بر می داریم هم باز باید دلیل داشته باشیم در غیر این صورت مدیریتمان خوب نیست. اگر 2 جام می گذاریم به شرایط تیم ها نگاه کنیم که برخی به خاطر هزینه ی هتل صبح بازی با هواپیما به تهران می آیند تا عصر بازی کنند. اگر 10 تیم مثل پتروشیمی داشتیم، 3 جام برگزار کنیم اما آیا شرایط فعلی اجازه ی این برنامه ریزی را می دهد؟
بسیاری بازیکنان حرفه ای حاضر به نیمکت نشینی نیستند
وی اضافه کرد: همه چیز برای بازیکنان پول نیست. این درست که نظر بسیاری بر این است که در یک تیم تنها پول بگیرند و روی نیمکت بنشینند اما بسیاری از بازیکنان هم کاملا حرفه ای هستند و این کار را نمی کنند. اصلا در مورد همان بازیکنان دسته ی اول هم اگر یک سال بروند و روی نیمکت یک تیم بنشینند آیا سال بعد پیشنهادات خوبی خواهند داشت؟
داورپناه گفت: هیچ جایی با شرایط فعلی قدر بازیکنان را نمی دانند. بازیکنان سهمیه ملی مجبور می شوند که به باشگاه ها زنگ بزنند و هر چه باشگاه بگوید را قبول کنند. من که قرارداد 2 ساله داشتم، هر لحظه امکان این بود که به جای دیگری بروم. جالب اینجا است که 3 سال به دلایل مختلف از تیم ملی خط خورده ام اما سهمیه می شوم اما بازیکنانی که طلای کاپ آسیا را هم گرفتند بدون سهمیه شدن به تیم های دیگر رفتند و پول های خوبی هم گرفتند.
بسکتبال در ایران جذاب نیست
داورپناه با تاکید بر اینکه مشکل تنها سهمیه بندی بازیکنان نیست، ادامه داد: مشکل بزرگتر اینجا است که در لیگ ما تیم های زیادی وجود ندارند. هیچ فکر و ایده ی جدیدی هم نداریم و هر بازی که در لیگ انجام می دهیم، جذابیت خاصی ندارد. ما بدون تماشاچی و تبلیغات بازی می کنیم در حالی که بسکتبال واقعا جذابیت های زیادی دارد. در کشورهایی مثل چین و تایوان برای مثال بازی ها واقعا جذاب است. پرتاب 3 امتیازی، اسپک و تمام حرکات جالب بسکتبال در آزادی همه به یک شکل شده اند و تنها صدای بازیکنان در این سالن به گوش می خورد.
وی با اشاره به سال هایی که تماشاگران بیشتری به سالن آمده و کافی شاپ کوچکی هم در آزادی زده بودند، گفت: تماشاگر که فقط برای دیدن یک بازی نمی آید. مسائل مختلفی برای جذب تماشاگر وجود دارد. برای مثال بسیاری دوست دارند که همراه خانواده به سالن بیایند. من همه دوست دارم همسرم برای دیدن بازی ها به سالن بیاید. بازیکنانی مثل آفاق و سهراب نژاد بچه های کوچکی دارند که در صورت راه ندادن بانوان آنها هم دیگر امکان آمدن به سالن را ندارند. تمام این مسائل انگیزه می شوند.
ایده برای بسکتبال زیاد است
بازیکن مهرام تاکید کرد: مشحون رئیس فدراسیون هم زحمت زیادی برای بسکتبال کشید. حالا در آستانه ی تغییرات فدراسیون به ایده ها و کارهای جدید نیاز داریم. برای پیشرفت بسکتبال ایده بسیار هست، برای مثال با رفتن مهرام به قزوین کار ما سخت می شد اما این انتقال را ترجیح می دادم چون در حال حاضر کشش شهرستان ها برای بسکتبال بیشتر است.
انتهای پیام/
