به گزارش  خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران،، امروزه عده‌ای از افراد از نقش هیجانات خود که عامل بسیار مهمی در انگیزش و رفتار هستند، آگاهی کمی دارند. ما گاهی برای بیان بسیاری از عواطف خود، دچار فقر کلامی می‌شویم و واژه توصیف‌کننده حالات خود را به خوبی نمی‌دانیم و این حالت می‌تواند منجر به اختلال ارتباطی بین همسران نیز شود. باید توجه داشت که ازدواج می‌تواند عواطف مثبت را در زندگی مشترک جاری و تقویت کند.

بر این اساس فرناز طارمیان روانشناس در این باره، افزود: عواطف مثبت شامل سه دسته‌اند: آنهایی که به گذشته مربوط می‌شوند، عواطفی که به زمان حال تعلق دارند و دسته سوم عواطفی هستند که به آینده مربوط می‌شوند.

وی گفت: عواطف مثبت مربوط به گذشته شامل رضایت‌خاطر، خرسندی، کلامیابی و حس سرافرازی است. اما خوش‌بینی، امید، ایمان و ایمان نیز از عواطف اصلی مربوط به آینده‌اند. عواطف مثبت مربوط به زمان حال، دو طبقه متمایز: لذات زودگذر و کامروایی پایدار را تشکیل می‌دهند. باید توجه داشت که لذات زودگذر از کانال‌های حسی به دست می‌آیند.

طارمیان یادآور شد: ازدواج می‌تواند حرکتی بین هیجانات مثبت و منفی باشد نظر به اینکه ازدواج، پیوندی عاطفی است، می‌توان عواطف مثبت و منفی را در فرآیند آن، تجربه کرد به عبارتی آمیزه‌ای از شادکامی و تلخ‌کامی.

وی افزود: ازدواج ظرفیت‌های درونی بسیاری دارد تا بتواند عواطف مثبت را در فرایند زندگی، به ظهور برساند و آنها را تقویت کند اما باید ما به این واقعیت توجه کنیم که زندگی آمیزه‌ای از شادی و ناراحتی‌ها است و زوج‌هایی در زندگی موفقند که درصد شادکامی‌های آنها بیشتر از تلخ کامی و شکست‌هایشان در زندگی باشد.

این روانشناس خاطرنشان کرد: ازدواج نمونه بارزی از تبادل هیجان‌ها و عواطف مثبت انسانی به شخص دیگر است که در صورت موفقیت در زندگی حالتی از شادکامی و یا همان رضایت از زندگی حاصل می‌شود.

گفتنی است که تحقق اهداف علمی زندگی زناشویی و هدف‌های عاطفی هر یک از همسران مستلزم فراگرفتن مهارت‌های لازم زندگی، داشتن روحیه همکاری بین زوجین، برنامه‌ریزی و تقسیم منطقی کار و اجرای مؤثر آن است.گزارش از ایده مفرح

انتهای پیام/