مواضع دوگانه غرب و اعراب در قبال عراق
آیا جامعه بین الملل، به بهانه اینکه نظام سابق عراق خطر بزرگی علیه ملت عراق و جهان به شمار می رفت به عراق حمله نکرد؟ پس چرا امروز برای نجات عراق و جهان از توحش خانمان برانداز داعشی اقدام نمی کند و به وظیفه ی خود عمل نمی نماید؟
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "پایگاه اطلاع رسانی عراق"؛ علی رغم اذعان جهان و قدرتهای بزرگ به اینکه گروه تروریستی داعش، خطری بزرگ و جهانی است و علی رغم اعتراف سازمان ملل به آنکه این گروه تروریستی، جنبش کشتار دسته جمعی است و نیز، علی رغم درخواست بسیار کشورهای گرفتار این بلا، از جامعه بین الملل جهت اقدام و کمک بدان ها برای مقابله با این خطر، ولی می بینیم که این گروه تروریستی، همچنان به تحرکات شرم آور، وحشیانه و خونین خود که برای تحقق آن از پست ترین شیوه ها استفاده می کند، ادامه می دهد.
گروه تروریستی داعش، نقش مرگ را ایفا می کند و تمام ارزش ها را زیرپا می گذارد تا، بدون پایبندی به هیچ گونه نظام اخلاقی و انسانی، به تمام جبهه ها و اماکن حمله کند؛ از این رو، چرا جامعه بین الملل با آن مقابله به مثل نمی کند؟
این عادلانه است که یکی از طرف های درگیر، تسلیم قوانین باشد و طرف دیگر از هیچ قانونی تبعیت نکند؟
آیا امروز بایسته نیست، جامعه بین الملل که قادر است شدید ترین مجازات ها را علیه عراق، چنانچه از قوانین تجاوز کند، تحمیل کند، با همین قاطعیت نیز، با توحشی که توسط برخی اعضای خود، علیه برخی دیگر از اعضای خود اعمال می گردد برخورد کند؟
آیا عراق یکی از اعضای جامعه ی بین الملل نیست؟ آیا عراق طی چند سال گذشته به اندازه کافی جهت پناه گرفتن در جامعه ملل تلاش نکرده است؟ آیا براین اساس، ضروری نیست که جامعه بین الملل نیز به جدیت کامل از این عضو خود حمایت نماید؟
آیا جامعه بین الملل، به بهانه ی اینکه رژیم سابق عراق خطر بزرگی علیه ملت عراق و جهان به شمار می رفت به عراق حمله نکرد؟ پس چرا امروز برای نجات عراق و جهان از توحش خانمان برانداز داعشی اقدام نمی کند و به وظیفه ی خود عمل نمی نماید؟
ما منکر این نیستیم که جامعه بین الملل، اکنون در کنار عراق قرار دارد و از ان در مبارزه با تروریسم حمایت می کند، ولی بیانیه ها و قطعنامه های ناکارآمد و حملات هوایی شرم آور و محدود، با خطری که عراق و جهان را تهدید می کند، برابری دارد؟ آیا جامعه ی بین الملل در حمایت از عراق جدی است؟ یا اساسا، آیا این مرجع بین المللی، واقعا خطر داش را درک کرده است؟
همه به خوبی می دانند که در میان نیروهای تروریستی موجود در داعش، صدها و بلکه هزاران تبعه ی غربی حضور دارند؛ آیا کشورهای آنان به امکان بازگشت انان به وطن خود و جنایات هایی که در کشورهای خود خواهند انجام داد، چاره ای اندیشیده است؟
اگر جامعه ی بین الملل، به صورت جدی، جهت نابودی داعش و توقف وحشی گری های آن اقدام نکند، آن نیز از چنگال های حیوان درنده‌خو نجات نخواهد یافت.
این چیزی است که عراق از مدت ها پیش و در زمانی که جنین این گروه تروریستی توسط برخی دولت ها در سوریه تغذیه می شد و پروش می یافت، هشدار آن را داده بود؛ آری، اکنون که رشد یافته و از رحم مادر خود خارج شده، پس از آنکه از تحت کنترل مادر خود خارج شده، حالا خطری بزرگ شده که مادر خود را هم تهدید می کند.
امروز، جامعه بین الملل، با تمام دولت ها و سازمان های عضو خود مسئول نجات عراق از این شرایط بغرنج است؛ نه فقط به خاطر آنکه عراق عضوی از آن اس، بلکه به خاطر آنکه سرطان داعشی، در همین حد متوقف نخواهد شد و امروز عراق، اجبارا به نیابت از جهان، با موجوی که برخی از اعضای همین جامعه ی بین الملل آن را تغذیه و پرورش داده اند، می جنگد؛ جامعه ای که در حق تمام اعضای خود عادلانه رفتار نکرده و بر اساس منافع خود، در سلطه گری برخی بر دیگری کمک کرده است.
انتهای پیام./
