غفوری در گفتگو با باشگاه خبرنگاران مطرح کرد؛
خصومتی فراتر از یک حادثه/ آبرویی که رفت، تکلیفی که مشخص شد
مدیر اجرایی مرکز فرهنگی میثاق گفت: خصومت دولت آمریکا با انقلاب اسلامی، هیچ ارتباطی به تسخیر لانه جاسوسی ندارد و پیش از این حادثه، این خصومت شروع شده بود و دلیلی که در نهایت منتج به حادثه 13 آبان شد، همان خصومتی بود که آمریکایی‌ها از قبل نسبت به ما داشتند.
"سلیم غفوری" در گفتگو با خبرنگار حوزه احزاب باشگاه خبرنگاران، با بیان اینکه خصومت آمریکا با ما، به ماهیت انقلاب اسلامی برمی‌گردد، بیان داشت: تنها در صورتی آمریکایی‌ها دست از ستیز با ما برمی‌دارند که ماهیت انقلاب اسلامی، دچار استحاله شود.
چرایی حادثه
غفوری درباره چرایی حادث شدن واقعه 13 آبان، گفت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، شاه به بهانه درمان بیماری سرطان، به کشورهای مختلفی سفر می‌کرد؛ به دلایل مختلف و با توجه به اینکه عموم کشورها، حضور شاه در کشورشان را موجب مختل شدن رابطه آن کشور با نظام بعد از انقلاب ایران می‌دانستند، اجازه اقامت طولانی مدت در کشورشان را به شاه نمی‌دادند. بعد از همه این ماجراها شاه وارد آمریکا شد.
همین مسأله موجب اعتراض مردم ایران به این تصمیم دولت آمریکا شد. مردم خواستار این بودند که شاه به کشور بازگردانده و در دادگاه عادلانه‌ای محاکمه شود.
دانشجویان پیرو خط امام در اعتراض به حضور شاه در آمریکا، در تاریخ 13 آبان 58 وارد سفارت آمریکا شدند.
بعد از ورود دانشجویان به سفارت و بررسی اسناد و مدارک موجود در آن، از یک سری اتفاقات بزرگ‌تر پرده‌برداری شد و دانشجویان متوجه شدند که اقدامات انجام شده تا قبل از آن، فراتر از فعالیت‌های دیپلماتیک بوده است.
تکلیفی که مشخص شد
وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه، اگر حضرت امام (ره) از اقدام دانشجویان مطلع بودند، باز هم حمایت خویش را اعلام می‌کردند، اظهار داشت: نمی‌توانیم با قطعیت راجع به این موضوع صحبت کنیم که حضرت امام این اجازه را می‌دادند یا خیر؛ البته حضرت امام همان روزی که از خبر تسخیر لانه جاسوسی مطلع شدند، به راحتی می‌توانستند بگویند که علی‌رغم همه این اسناد و مدارکی که از لانه به دست آمده است، فرمان آزادی سریع گروگان‌ها را بدهند و بگویند که این افراد را سریعا از ایران اخراج و سفارت را تحویل بدهید.
این موضوع پیچیده‌ای نبود و این گروگان‌ها به راحتی می‌توانستند از طریق یک کشور ثالث به آمریکا بازگردانده شوند. در این شکی نیست که اگر حضرت امام این دستور را می‌دادند، دانشجویان بدون هیچ چانه‌زنی فرمان را اجرا می‌کردند.
دلیل اصلی طولانی شدن بحران تسخیر سفارتخانه آمریکا، این بود که حضرت امام می‌خواستند تکلیف ما را با آمریکا مشخص بکنند و آمریکایی‌ها بابت همه جنایت‌هایی که چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب مرتکب شده بودند؛ به مردم ایران پاسخگو باشند.
آبرویی که رفت
وی درباره حمله نافرجام آمریکایی‌ها به صحرای طبس، گفت: حمله آمریکایی‌ها به صحرای طبس، فرجام ناخوشایندی را برای آن‌ها به همراه داشت. در آن حادثه هم آبروی آمریکایی‌ها رفت و هم اعتبارشان به شدت خدشه‌دار شد و هم اینکه تعدادی کشته و زخمی روی دستشان باقی ماند.
تکیه بر باد
مدیر اجرایی مرکز فرهنگی میثاق درباره اینکه آیا ما نمی‌توانستیم برای حل بحران تسخیر سفارت آمریکا، به راه‌های دیپلماتیک رجوع کنیم، بیان کرد: نهایتا دیپلمات‌های ما مذاکرات غیرمستقیم را برای حل این بحران داشتند اما دلیل اینکه چرا مسئله لانه جاسوسی، بیش از 400 روز طول کشید، این بود که ما نمی‌خواستیم گروگان‌ها را آزاد کنیم و بعد همه چیز تمام شود. ما به دنبال گرفتن تضمین‌های عملی و اجرایی بودیم که بعد از آن ماجرا دیگر آمریکایی‌ها در امور ما دخالت نکرده و در کار دولت انقلاب کارشکنی نکنند. البته این را هم باید گفت که آمریکایی‌ها این تضمین‌ها را روی کاغذ به ما دادند و بعد‌ها خیلی به تضمین‌های داده شده پایبند نبودند.
اگر به بندهای توافق نامه الجزایر که برای تبادل گروگان‌ها امضا شد، رجوع کنیم؛ خواهیم دید که آمریکایی‌ها چه قول‌هایی را به ما دادند و چه قدر روی این قول‌ها بعد از گذشت 35 سال پایبند بوده‌اند.
روش دیپلماتیک لزوما روش بدی نیست؛ به شرطی که ما از مواضع خود عقب‌نشینی نکنیم و به تضمین‌های درستی برای رسیدن به مطالباتمان برسیم.
خصومتی فراتر از یک حادثه
غفوری در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا واقعه 13 آبان سال 1358، مقدمه‌ای برای آغاز خصومت‌های دولت آمریکا با ملت ایران بوده است یا خیر، گفت: شروع تحریم‌ها و از آن مهم‌تر، شروع مداخلات آمریکا در ایران، خیلی تاریخی‌تر از این حادثه است. اگر ما نخواهیم به کودتای 28 مرداد و یا حتی طراحی آمریکایی‌ها برای تشکیل ساواک و یا مداخلات گسترده‌ای که قبل از انقلاب در ایران و در سرکوب ملت ایران داشتند اشاره کنیم؛ اما بعد از انقلاب که شاهد مداخله آشکار دولت آمریکا بوده‌ایم.
خصومت دولت آمریکا با انقلاب اسلامی، هیچ ارتباطی به تسخیر لانه جاسوسی ندارد و پیش از این حادثه، این خصومت شروع شده بود و دلیلی که در نهایت منتج به حادثه 13 آبان شد، همان خصومتی بود که آمریکایی‌ها از قبل نسبت به ما داشتند.
اگر آمریکایی‌ها با ما رابطه دوستانه‌ای داشتند، دلیلی نداشت که بخواهیم اقدام خشمانه‌ای علیه آمریکا داشته باشیم. در واقع خصومت آمریکا با ما، به ماهیت انقلاب اسلامی برمی‌گردد. تنها در صورتی آمریکایی‌ها دست از ستیز با ما برمی‌دارند که ماهیت انقلاب اسلامی، دچار استحاله شود؛ در غیر این صورت این خصومت پابرجاست.
ماهیت انقلاب اسلامی، ماهیتی است که با منافع آمریکا در منطقه و در دنیا در تضاد است. اصل اول سیاست خارجی دولت آمریکا در منطقه، حفظ امنیت رژیم نامشروع صهیونیستی و سلطه بر کشورهای منطقه است.
فاصله از انقلابی‌گری
وی در پاسخ به چرایی بازگشت بعضی از دانشجویان نقش‌آفرین در واقعه 13 آبان، از مواضع انقلابی خود، گفت: آدم‌های مختلفی در طول تاریخ بودند که بعد از یک مقطع زمانی، دچار تغییر و تحول در نگرش خود شدند.
در مورد اینکه افرادی در مقطع اول انقلاب، همراه با انقلاب بودند و بعد از گذشت زمان، از روحیه انقلابی‌گری خود فاصله گرفتند؛ دلایل زیادی وجود دارد.
این افراد یا برای رسیدن به منفعتی یا رسیدن به پست و مقامی از روحیه انقلابی خود دور شده‌اند که باعث شده امروز احساس کنند که در واقعه 13 آبان کار اشتباهی مرتکب شده‌اند.
انتهای پیام/
چرایی حادثه
غفوری درباره چرایی حادث شدن واقعه 13 آبان، گفت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، شاه به بهانه درمان بیماری سرطان، به کشورهای مختلفی سفر می‌کرد؛ به دلایل مختلف و با توجه به اینکه عموم کشورها، حضور شاه در کشورشان را موجب مختل شدن رابطه آن کشور با نظام بعد از انقلاب ایران می‌دانستند، اجازه اقامت طولانی مدت در کشورشان را به شاه نمی‌دادند. بعد از همه این ماجراها شاه وارد آمریکا شد.
همین مسأله موجب اعتراض مردم ایران به این تصمیم دولت آمریکا شد. مردم خواستار این بودند که شاه به کشور بازگردانده و در دادگاه عادلانه‌ای محاکمه شود.
دانشجویان پیرو خط امام در اعتراض به حضور شاه در آمریکا، در تاریخ 13 آبان 58 وارد سفارت آمریکا شدند.
بعد از ورود دانشجویان به سفارت و بررسی اسناد و مدارک موجود در آن، از یک سری اتفاقات بزرگ‌تر پرده‌برداری شد و دانشجویان متوجه شدند که اقدامات انجام شده تا قبل از آن، فراتر از فعالیت‌های دیپلماتیک بوده است.
تکلیفی که مشخص شد
وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه، اگر حضرت امام (ره) از اقدام دانشجویان مطلع بودند، باز هم حمایت خویش را اعلام می‌کردند، اظهار داشت: نمی‌توانیم با قطعیت راجع به این موضوع صحبت کنیم که حضرت امام این اجازه را می‌دادند یا خیر؛ البته حضرت امام همان روزی که از خبر تسخیر لانه جاسوسی مطلع شدند، به راحتی می‌توانستند بگویند که علی‌رغم همه این اسناد و مدارکی که از لانه به دست آمده است، فرمان آزادی سریع گروگان‌ها را بدهند و بگویند که این افراد را سریعا از ایران اخراج و سفارت را تحویل بدهید.
این موضوع پیچیده‌ای نبود و این گروگان‌ها به راحتی می‌توانستند از طریق یک کشور ثالث به آمریکا بازگردانده شوند. در این شکی نیست که اگر حضرت امام این دستور را می‌دادند، دانشجویان بدون هیچ چانه‌زنی فرمان را اجرا می‌کردند.
دلیل اصلی طولانی شدن بحران تسخیر سفارتخانه آمریکا، این بود که حضرت امام می‌خواستند تکلیف ما را با آمریکا مشخص بکنند و آمریکایی‌ها بابت همه جنایت‌هایی که چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب مرتکب شده بودند؛ به مردم ایران پاسخگو باشند.
آبرویی که رفت
وی درباره حمله نافرجام آمریکایی‌ها به صحرای طبس، گفت: حمله آمریکایی‌ها به صحرای طبس، فرجام ناخوشایندی را برای آن‌ها به همراه داشت. در آن حادثه هم آبروی آمریکایی‌ها رفت و هم اعتبارشان به شدت خدشه‌دار شد و هم اینکه تعدادی کشته و زخمی روی دستشان باقی ماند.
تکیه بر باد
مدیر اجرایی مرکز فرهنگی میثاق درباره اینکه آیا ما نمی‌توانستیم برای حل بحران تسخیر سفارت آمریکا، به راه‌های دیپلماتیک رجوع کنیم، بیان کرد: نهایتا دیپلمات‌های ما مذاکرات غیرمستقیم را برای حل این بحران داشتند اما دلیل اینکه چرا مسئله لانه جاسوسی، بیش از 400 روز طول کشید، این بود که ما نمی‌خواستیم گروگان‌ها را آزاد کنیم و بعد همه چیز تمام شود. ما به دنبال گرفتن تضمین‌های عملی و اجرایی بودیم که بعد از آن ماجرا دیگر آمریکایی‌ها در امور ما دخالت نکرده و در کار دولت انقلاب کارشکنی نکنند. البته این را هم باید گفت که آمریکایی‌ها این تضمین‌ها را روی کاغذ به ما دادند و بعد‌ها خیلی به تضمین‌های داده شده پایبند نبودند.
اگر به بندهای توافق نامه الجزایر که برای تبادل گروگان‌ها امضا شد، رجوع کنیم؛ خواهیم دید که آمریکایی‌ها چه قول‌هایی را به ما دادند و چه قدر روی این قول‌ها بعد از گذشت 35 سال پایبند بوده‌اند.
روش دیپلماتیک لزوما روش بدی نیست؛ به شرطی که ما از مواضع خود عقب‌نشینی نکنیم و به تضمین‌های درستی برای رسیدن به مطالباتمان برسیم.
خصومتی فراتر از یک حادثه
غفوری در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا واقعه 13 آبان سال 1358، مقدمه‌ای برای آغاز خصومت‌های دولت آمریکا با ملت ایران بوده است یا خیر، گفت: شروع تحریم‌ها و از آن مهم‌تر، شروع مداخلات آمریکا در ایران، خیلی تاریخی‌تر از این حادثه است. اگر ما نخواهیم به کودتای 28 مرداد و یا حتی طراحی آمریکایی‌ها برای تشکیل ساواک و یا مداخلات گسترده‌ای که قبل از انقلاب در ایران و در سرکوب ملت ایران داشتند اشاره کنیم؛ اما بعد از انقلاب که شاهد مداخله آشکار دولت آمریکا بوده‌ایم.
خصومت دولت آمریکا با انقلاب اسلامی، هیچ ارتباطی به تسخیر لانه جاسوسی ندارد و پیش از این حادثه، این خصومت شروع شده بود و دلیلی که در نهایت منتج به حادثه 13 آبان شد، همان خصومتی بود که آمریکایی‌ها از قبل نسبت به ما داشتند.
اگر آمریکایی‌ها با ما رابطه دوستانه‌ای داشتند، دلیلی نداشت که بخواهیم اقدام خشمانه‌ای علیه آمریکا داشته باشیم. در واقع خصومت آمریکا با ما، به ماهیت انقلاب اسلامی برمی‌گردد. تنها در صورتی آمریکایی‌ها دست از ستیز با ما برمی‌دارند که ماهیت انقلاب اسلامی، دچار استحاله شود؛ در غیر این صورت این خصومت پابرجاست.
ماهیت انقلاب اسلامی، ماهیتی است که با منافع آمریکا در منطقه و در دنیا در تضاد است. اصل اول سیاست خارجی دولت آمریکا در منطقه، حفظ امنیت رژیم نامشروع صهیونیستی و سلطه بر کشورهای منطقه است.
فاصله از انقلابی‌گری
وی در پاسخ به چرایی بازگشت بعضی از دانشجویان نقش‌آفرین در واقعه 13 آبان، از مواضع انقلابی خود، گفت: آدم‌های مختلفی در طول تاریخ بودند که بعد از یک مقطع زمانی، دچار تغییر و تحول در نگرش خود شدند.
در مورد اینکه افرادی در مقطع اول انقلاب، همراه با انقلاب بودند و بعد از گذشت زمان، از روحیه انقلابی‌گری خود فاصله گرفتند؛ دلایل زیادی وجود دارد.
این افراد یا برای رسیدن به منفعتی یا رسیدن به پست و مقامی از روحیه انقلابی خود دور شده‌اند که باعث شده امروز احساس کنند که در واقعه 13 آبان کار اشتباهی مرتکب شده‌اند.
انتهای پیام/
