زاویه جدید نگاه "ده‌نمکی" به مسائل عادی از عوامل موفقیت او در معراجی‌ها + فیلم

من هم فرزند جانباز شیمیایی هستم.همیشه از گوشه کنار حرفهایی به گوشم میرسه که ناراحتم میکنه.حتی دوستام بخاطر معاف شدنم از سربازی و بخاطر دانشگاهی که توش درس میخونم بهم تیکه میندازن که سهمیه ای اومدم دانشگاه و معاف شدم از خدمت.
اونا از خس خس کردن نفسهای بابام چیزی نمیدونن.نمیدونن وقتی دستگاه ام آر آی بخاطر ترکشی که نزدیک نخاء بابامه جواب نمیده چه حالی به ما دست میده.نمیدونن وقتی میخوایم بخاطر ترکش بابامو عمل کنیم و دکتر میگه چون نزدیک نخائه عملش نمیکنیم یعنی چی.
من به پدرم افتخار میکنم.به داییم افتخار میکنم که شهید شد توی جنگ.
به عموم افتخار میکنم که شهید شد من به اون یکی عموم افتخار میکنم که دو سال اسیر بود.به همه ی خونواده ی خودم و همه ی خونواده هایی که جونشونو واسه این مملکت کف دستشون گرفتن و مثل بعضی ها که فقط دم از وطن دوستی و کوروش کبیر میزننو موقع سختی عین موش فرار میکنن نیستن افتخار میکنم....
فرق بچه های جنگ با بعضی ها اینکه اونا دم از ایران میزننو ما از ایران اسلامی حرف میزنیم.
دوتا کارگردان اگه توی ایران باشن که واسه فیلماشون هدف دارن آقای ده نمکی و حاتمی کیا هستن.خیلی از فیلمهای ما فقط خرج و هزینه ی الکیه
امیدوارم آقای ده نمکی و حاتمی کیا این روند رو ادامه بدن و توی کارهای بعدیشون هم موفق باشن.

هم وطن ما به داشتن افرادی مث امثال پدر شما افتخار میکنیم و مایه افتخاری هستن واسه ماها اگه اونا نبودن و از خودگذشتگی نشون نمیدادن معلوم نبود چه بلایی سر مون می اومد

عالی

با سلام
من فرزند جانبازم و خیلی از دیالوگهایی که تو دانشگاه در مورد جانباز و دوران جنگ کلا زده میشه ..بنده هم تو دانشگاه بهم گفتن و حتی هم اتاقیام که خیلی ازارم میدادن.. نمیدونم چرا واقعا ی سری از جامعه اینقدر به این قشر نگاه بدبینانه دارن.. آمریکا تسهیلاتی که واسه مجروحای جنگیش که انجام میده خیلی فراتر از اونیه که اینجا انجام میشه ولی باز مردم نمیخوان قبول کنند .. زندگی با جانباز بین گفتن تا لمس کردن ی دنیا فرقه .. من از بچگیم چون بابام موجی بود محبت پدری مثل دوستام نبود ..وقتایی پیش میومد بابام تو کوچه حالش بد میشد و از دوران جنگ حرف میزد اخرم بیهوش میشد من از دوستام خجالت میکشیدم اخه اونا باباشون سالم بود..حس میکردم ی چیزی کم دارم وقتی که بزرگ شدم و فهمیدم جنگ چی بوده و چرا پدر من اینطوره بهش افتخار میکردم ولی دوستام دلیل طرفداری منو مزایای فرزند جانباز بودنم میدونستن .. ولی خدا شاهدا که اینطور نیست ..من بابام فقط 25 درصد داره و از نظر مزایا بهتر میدونید که این درصد سهمیه خاصی بهش تعلق نمیگیره.. میخام همه ایران بدونن که تو رو خدا اگه احترام به جانباز و خانوادش رو درست نمیدونین لا اقل با حرفاشون دلشون رو نشکونین واقعا من بارها دلم شکسته و گریه کردم .ولی بارها که با خودم خلوت کردم بعضی وقتا به خودم گفتم پدرم چرا رفت جنگید و الان چرا باید اینطور حرف بشنوم.. ولی باز به خودم میگم اگه خدایی نکرده جنگ بشه من خواهم رفت چون با خدا معامله میکنم با مردم. من از آقای ده نمکی واقعا ممنونم که خوب اجتماع رو فهمیده و خوب مطرحش میکنه.امیدوارم در پایان هم جمع بندی خوبی داشته باشه