به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران؛ شادی درباره تکرار مدال طلای چهار سال گذشته خود گفت: رقابت خیلی سنگینی بود. 300 متر آخر بدنم کاملا خالی کرد و اگر لطف خدا نبود، نمی توانستم مسابقه را تمام کنم. حریفان کره ای و هندی خیلی خطرناک بودند و هر لحظه ممکن بود مدال را از دست بدهم.  نمی توانم حسی که وقتی به خط پایان رسیدم را بگویم. همه چیز به بهترین شکل ممکن ختم شد. در لحظات پایانی حتی چشم هایم نمی دید.
 
شادی در ادامه حرف هایش به عملکرد مربی چینی و اردوی دوماهه چین اشاره کرد: من  مدتی دور بودم اما این دو ماهی که در چین بودم ، خیلی زحمت کشیدم. مربی چینی از لحاظ بدنسازی و کار تکنیکی شرایط خیلی خوبی را برایم فراهم کرد و از هر نظر عالی به این مسابقات آمدم.
 
 شادی ادامه داد: خیلی خوشحالم. چون هم به مدال طلا رسیدم و هم اینکه پاسخ کسانی را دادم که گفتند شادی دیگر تمام شده است. بعضی ها خوشحال نبودند از اینکه من به این مسابقه ها بیایم اما من آمدم و نشان دادم که هنوز تمام نشده ام و می توانم در آسیا حرف اول را بزنم.
 
وی گفت: من این مدال را به دنیامالی مدیونم. او به اندازه پدر و مادرم برایم زحمت کشیده و خدا را شکر که پاسخ این زحمات را دادم.

انتهای پیام/