به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، هم‌اکنون حدود چهار میلیون و 400 هزار دانشجو در کشور داریم که در این میان، فقط حدود 15 درصد آنها در دانشگاه‌های دولتی درس می‌خوانند و با این حساب می‌توان گفت امسال چوب افزایش 20 درصدی شهریه دانشگاه‌های پولی به تن حدود سه میلیون و 700 هزار دانشجوی شهریه‌پرداز خواهد خورد.

تامین این افزایش شهریه برای بسیاری از دانشجویان دانشگاه‌های پولی، چندان هم راحت نخواهد بود. به طور مثال، بیشترین دانشجویان شهریه پرداز کشور را دانشجویان دانشگاه آزاد تشکیل می‌دهند که حدود 32 درصد دانشجویان کل کشور را شامل می‌شوند، اما پیشتر فرهاد دانشجو، رئیس سابق دانشگاه آزاد در جمع نمایندگان مجلس بصراحت اعلام کرده بود 70 درصد از دانشجویان دانشگاه آزاد از اقشار ضعیف جامعه هستند.

از سوی دیگر، این افزایش 20 درصدی شهریه دانشگاه‌های پولی، واکنش‌های مختلفی را هم به دنبال داشته است. از یک‌سو، روسای دانشگاه‌های پولی مدعی‌اند با توجه به تورم فعلی نمی‌توانند بدون افزایش دادن شهریه‌ها، دانشگاه را اداره کنند؛ اما از سوی دیگر، منتقدان بر این باورند که این افزایش شهریه‌ها متناسب با کیفیت پایین خدمات آموزشی بسیاری از دانشگاه‌های پولی نیست.

در این میان، بسیاری از دانشجویان صرفا با کمک خانواده‌هایشان می‌توانند از پس شهریه‌های میلیونی دانشگاه برآیند و با افزایش هرساله این شهریه‌ها، بار مالی بیشتری روی دوش خانواده‌ها خواهد نشست.

بدتر آن‌که در برخی از این خانواده‌ها نیز همزمان چند دانشجوی شهریه پرداز در دانشگاه‌های پولی تحصیل می‌کنند که افزایش سالانه شهریه‌ها، فشار مالی مضاعف‌تری به این گروه از خانواده‌ها وارد می‌کند.

نکته دیگر این که در اغلب دانشگاه‌های پولی کشور، کیفیت آموزشی بسیار پایین است و دانشجو پس از فارغ التحصیلی نمی‌تواند در شغلی مرتبط با رشته تحصیلی‌اش فعالیت کند.

یعنی در حالی که دانشجو طی سال‌های متوالی با هر زحمتی که شده، شهریه‌های میلیونی دانشگاه‌های پولی را پرداخته است، اما اغلب آموزش‌های دانشگاهی در دانشگاه‌های پولی ایران، کاربردی نیست و نمی‌تواند در دنیای صنعت و تولید، حرفی برای گفتن داشته باشد.

درواقع، در حالی هر ساله شاهد افزایش شهریه دانشگاه‌های پولی هستیم که کیفیت آموزشی در این دانشگاه‌ها تکان نمی‌خورد و اوضاع آزمایشگاه‌ها، کارگاه‌ها و نسبت استاد به دانشجو در آنها، بهبود چشمگیری ندارد. در این شرایط است که شاید عادلانه‌ترین خواسته دانشجویان شهریه پرداز از دانشگاه‌های پولی این باشد که اگر دانشگاهی، شهریه‌اش را هر ساله افزایش می‌دهد، متعاقب آن نیز کیفیت آموزشی را ارتقا بدهد تا حداقل تناسبی منطقی بین شهریه‌های دانشگاهی و کیفیت آموزش وجود داشته باشد./ جام جم