به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران؛  در ابتدا من باید شرحی در خصوص فعالیت هایی که به صورت نظام‌مند در فدراسیون قایقرانی انجام شد اشاره کنم. از سال 63 قایقرانی ایران تحت عنوان فدراسیون قایقرانی از فدراسیون ورزش‌های آبی جدا شد و علی قلمسیاه مدیریت آن را بر عهده گرفت. قلمسیاه تا سال 83 در فدراسیون فعالیت می کرد و من هم تحت عناوین مختلفی در خدمت قایقرانی بودم. البته توجه به این نکته که قایقرانی رشته ورزشی پر هزینه ایست و از سوی دیگر نمی‌شود از وزارت ورزش و کمیته المپیک انتظار داشت که هزینه‌های آن را به طور کامل تامین کنند. در آن سال‌ها کار فدراسیون به صورت روتین انجام می‌شد و تیم‌ها با توجه به امکاناتی که در اختیار داشتیم تمرینات خود را انجام می‌دادند و به مسابقات بین‌المللی اعزام می‌شدند و مقام هایی هم کسب شد.

از سال 83 با حضور احمد دنیامالی در راس فدراسیون، توجه بیشتری به قایقرانی صورت گرفت. با توجه به منابع و امکاناتی که به کمک دنیامالی به طرف قایقرانی جذب شد پیشرفت خوبی شاهد بودیم. علاوه بر آن در سطح کلان کشور توجه به ورزش بیشتر شد و از نظر منابع مالی ورزش ایران در سطح مطلوبی قرار گرفت. این مسائل سبب شد که نگاه خوبی در قایقرانی ایجاد شود که شاید مهمترین آن دقت عمل در راه اندازی رشته‌های المپیکی بود.

یکی از کارهایی که در آن دوره صورت گرفت جذب افراد متخصص در زمینه‌های مختلف در فدراسیون بود. چشم انداز فدراسیون تهیه شد و کارها به صورت برنامه‌ریزی شده پیش رفت. این مسئله باعث شد تا پیشرفت چشمگیری را در قایقرانی صورت بگیرد. ما به عنوان یکی از رشته‌های المپیکی توانستیم سهمیه المپیک کسب کنیم و در بازی‌های آسیایی هم مدال داشته باشیم.

بعد از آن اسبقیان به فدراسیون آمد، ابراهیمی و گواری هم به عنوان سرپرست مدتی زحمات زیادی کشیدند. رفع تعلیق فدراسیون و حضور درخشان در مسابقات سال 92 در این دوره انجام شد. برای بازی‌های آسیایی هم روند آماده‌سازی تیم‌ها با هدایت گواری به خوبی طی شده است. به نظرم روند رو به رشد قایقرانی همچنان ادامه دارد اما هنوز جای کار زیادی داریم و روزهای سختی را در فدراسیون پیش‌رو خواهیم داشت.

اما ارزیابی عملکرد فدراسیون کار تخصصی است. من به عنوان فردی که سال‌ها در قایقرانی حضور دارم در تمام این دوران نقش داشتم. اینکه فدراسیون دچار حاشیه‌هایی شد درست است اما خوب تصمیماتی گرفته شد و کادر مدیریت فدراسیون تغییر کرد. ولی معتقدم در مسیر کلی فدراسیون تغییراتی ایجاد نشد. فکر می‌کنم خوشبختانه در قایقرانی آن قدر به زیرساخت‌ها توجه شده و ساختار خوبی دارد که مانع تاثیر مشکلات و مسائل حاشیه ای بر ورزشکاران و روند آماده سازی آن‌ها شده است. به هر حال قایقرانی رشته‌ای است که خانواده بزرگی دارد و در هر دوره ای تعدادی از افراد خانواده به کمک آن آمدند و کارها پیش رفت. به همین دلیل من از زمان حضور در فدراسیون تلاش می‌کنم تا کل خانواده قایقرانی درگیر مسائل فدراسیون شوند. گمانم این است که قایقرانی تنها با وحدت کل خانواده، موفقیت‌هایی کسب خواهد کرد. امیدوارم این اجماع در قایقرانی هرچه زودتر انجام شود و شاهد پیشرفت روز افزون این رشته باشیم.

کار در سا‌ل‌های گذشته نشان داده که می توان این 3 رشته را تحت یک فدراسیون مدیریت کرد. درست است که ما با 3 فدراسیون جهانی مواجه هستیم اما فدراسیون قایقرانی ایران مجموعه بزرگی است و از زمان ورود روئینگ و سیلینگ در ایران کارها انجام شده است. باید بگویم که می توان فدراسیون‌ها در ایران جدا از هم فعالیت کنند اما این مسئله نیازمند نگاه کلان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک است. فکر می کنم مجزا کردن فدراسیون‌ها از هم به منظور کسب بودجه بیشتر می تواند به این رشته‌ها کمک کند. در حالی که اگر این 3 رشته تحت عنوان فدراسیون قایقرانی با بودجه 3 فدراسیون کار کند، با تجربه‌ای که من در این سال‌ها کسب کردم فکر می‌کنم که مجموعه قایقرانی از عهده این کار بر می‌آید.

البته باید این مسئله را در نظر بگیریم که مردم خصوصا جمعیت جوان ایران باید بدانند که کانوئینگ، روئینگ و سیلینگ، 3 رشته متفاوت از هم هستند و صرف اینکه با قایق و آب سر و کار دارند مثل هم نیستند. از نظر مدیریتی هم فدراسیون‌های جهانی با محوریت کشورهای مختلفی فعالیت می کند و طبیعتا سیستم و سازمان متفاوتی دارند و ما از نظر ارتباط با نوع مدیریت متفاوتی در سطح بین‌المللی مواجه هستیم. اما تجربه‌ای که طی تقریبا یک دهه گذشته بدست آوردیم نحوه کار با فدراسیون‌های جهانی و آسیایی و به علاوه از نظر فنی نیز کاملا بر رشته‌های مختلف اشراف پیدا کرده‌ایم. اما امیدوارم این دید در نگاه وزارت ورزش، کمیته المپیک، رسانه‌ها و علاقه‌مندان به قایقرانی نیز ایجاد شود و درک خوبی از اینکه قایقرانی ایران در واقع 3 فدراسیون جهانی است صورت پذیرد. اما به طور کلی معتقدم که این 3 رشته باید جدا از هم کار کنند و قائل به تفکیک فدراسیون‌ها هستم البته به شرطی که لطمه‌ای به هیچ کدام از رشته‌ها وارد نشود.

من با 3 برنامه در انتخابات فدراسیون قایقرانی شرکت کردم، برنامه اول کوتاه مدت و مربوط به بازی‌های آسیایی است. برنامه دوم به المپیک برزیل مربوط می‌شود و برنامه سوم نیز برنامه 20 ساله فدراسیون است که البته چند سال از آن نیز گذشته و اقداماتی نیز در این خصوص انجام شده است.

به طور کلی روند رو به پیشرفت قایقرانی در سال های گذشته را ادامه خواهم داد. برنامه‌هایی از چندین سال قبل در فدراسیون آغاز شده که من هم بدلیل حضور در هیات رئیسه در مقاطع مختلف بر آنها اشراف دارم و با همکاری مجموعه قایقرانی آن برنامه‌ها را دنبال خواهم کرد.

در حدود 25 سال است که از حضور قایقرانی در بازیه‌ای آسیایی می‌گذرد و ما دیگر به عنوان یک رشته مدال‌آور در این رقابت‌ها شناخته شدیم. با تلاش‌هایی که صورت گرفت اولا ما در همه دوره هایی که امکان داشت در بازی‌های آسیایی حضور پیدا کردیم و در سال 2006 اولین مدال قایقرانی در این مسابقات کسب شد. در دور گذشته این روند ادامه داشت و ارتقاء پیدا کرد به طوری که کاروان ورزشی ایران با کسب 2 مدال طلای قایقرانی توانست مقام چهارمی بازی‌های آسیایی گوانگجو را کسب کند. این مسئله یک بحث فنی است. جدا از کشورهای چین، کره جنوبی و ژاپن که در رشته‌های مختلف مقام‌هایی دارند در قایقرانی رقبای ما کشورهای قزاقستان و ازبکستان هستند. خوب مدال‌هایی که در دوره‌های گذشته این کشورها می‌گرفتند ما توانستیم در گوانگجو بدست بیاوریم و طبعا مدال‌های قایقرانی جایگاه کلی کاروان ورزشی ایران را تحت شعاع قرار داد. به نظرم قایقرانی ایران در بازی‌های آسیایی روند رو به رشدی داشته و هر دوره نسبت به دور گذشته نتایج بهتری کسب کرده است. البته بازی‌های آسیایی جایگاهی است که تمام کشورها با قوای کامل در آن حضور پیدا می‌کنند و کسب مقام و مدال در این رقابت‌ها ارزش بالایی دارد.

فدراسیون برای آماده سازی ورزشکاران روند خوبی طی کرده و توانسته است در این مسیر تمامی برنامه‌های خود را برای حضور موفق قایقرانان در این دوره از بازی‌های آسیایی اجرایی کند. زحمات زیادی توسط همه عزیزان کشیده شده که امیدواریم با موفقیت در اینچئون خستگی از تن همه در آید. برنامه‌ها از یک سال و نیم پیش آغاز شده و به طور منظم ادامه پیدا کرده است.

ما در 4 رشته کانوئینگ، روئینگ، سیلینگ و اسلالوم در این رقابت‌ها حضور خواهیم داشت و در مجموع 44 قایقران به اینچئون اعزام می‌شوند. از این تعداد 33 نفر مرد و 11 قایقران زن هستند.

در رشته آبهای آرام شرایط خوبی داریم. در بخش مردان با توجه به تحلیل‌های صورت گرفته توسط مربیان صاحب مدال هستیم اما رنگ آن بستگی به تلاش قایقرانان در مسابقات دارد. در بخش بانوان نیز به نظرم مدال خواهیم داشت.

در رشته روئینگ تحت نظر 3 مربی در بخش مردان و 2 مربی بانوان در قایق‌های مختلف تمرینات انجام می‌شود و روند خوبی نیز پشت سر گذاشتیم. رقبای قدرتمندی در روئینگ حضور دارند اما فکر می کنم نتایج درخشانی داشته باشیم. در اسلالوم با توجه به تست‌هایی که انجام شد در نهایت 4 قایقران به اینچئون اعزام می‌شوند. این مسابقات برای اولین بار در بازی‌های آسیایی در آب‌های آرام برگزار خواهد شد و رکوردی در آن وجود ندارد اما مربیان و ورزشکاران نهایت تلاششان را کرده اند. در بادبانی هم تنها احمد احمدی را داریم که چند دوره اردو در اروپا برگزار کرده و با آمادگی کامل عازم مسابقات خواهد شد. در کل زحمات زیادی توسط همه کادر فدارسیون، مربیان و ورزشکاران انجام شده و امید زیادی به این دوره از بازی‌های آسیایی داریم.

این رقابت‌ها به خصوص کاپ‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. حضور در مسابقات با 2 هدف دنبال شد. یکی کسب رتبه و رده‌بندی اما هدف مهم تر مقایسه با رقبای آسیایی که در این زمینه با صحبتی که با مربیان داشتم ارزیابی رقبا نقش زیادی در سطح تمرینات و شناسایی شرایطمان در بازی‌های آسیایی داشته است.

این نکته را بگویم که موفقیت در بازی‌های آسیایی مرهون زحماتی است که همه مدیران و دوستان عزیزم آقایان قلمسیاه، کفاشیان، مجدآرا، دنیامالی، اسبقیان، ابراهیمی و گواری در قایقرانی در سال‌های گذشته با برنامه‌ریزی و علاقه داشته‌اند و هر موفقیتی در اینچئون کسب شود، به زحمات آنها باز می‌گردد. ما هم تلاش خود را خواهیم کرد تا ورزشکاران با آرامش کار خود در این رقابت‌ها را پیگیری کنند. امید زیادی داریم و فکر می کنم نسبت به دور گذشته نتایج بهتری داشته باشیم. اساسا هدف ما در این دوره از رقابت ها ارتقاء جایگاه قایقرانی در بازی‌های آسیایی و عملکرد بهتر نسبت به گوانگجو است. هدف بعد هم کمک به ارتقاء رنکینگ کاروان ورزشی کشورمان در رتبه بندی کلی بازی‌های آسیایی خواهد بود.

تا حد زیادی مشکلات فدراسیون با حمایت‌های کمیته المپیک و وزارت ورزش رفع شده است. اما با توجه به هزینه‌های بالای قایقرانی اسپانسر جذب کردیم. البته توقع ورزشکاران من نسبت به فدراسیون‌های دیگر کمتر است و همین امر موجب شده که با کمترین منابع مالی به اهداف خود دست پیدا کنیم.

در حال حاضر برای بازی‌های آسیایی مشکل خاصی نداریم و با تمام توان در این رقابت‌ها شرکت خواهیم کرد. ضمن اینکه در خصوص تجهیزات، قایق‌های جدیدی از لهستان و پرتغال خریداری شده که در بازی‌های آسیایی در اختیار قایقرانان قرار گیرد.

از روزی که تصمیم گرفتم در خدمت قایقرانی باشم با هدف اتحاد خانواده قایقرانی آمدم و تا پایان هم این هدف را دنبال خواهم کرد. این همیاری و همکاری در حال حاضر در فدراسیون ایجاد شده و کارها به نحو احسن با خرد جمعی و هماهنگی پیش می‌رود. دست همه کسانی که می‌توانند به هر نحوی به قایقرانی کمک کنند را به گرمی می‌فشارم و معتقدم جز با همدلی و همراهی همه عزیزان به موفقیتی دست پیدا نخواهیم کرد.

برای کاروان ورزشی ایران در بازی‌های آسیایی آرزوی پیروزی و موفقیت دارم.

انتهای پیام/