به گزارش
خبرنگار میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران؛ در هر گوشه‌ای از این خاک می‌توان رد پای فرهنگ و هنر اقوام گوناگون را مشاهده کرد.
بنای تاریخی داش کسن از آثار صخره‌ای منحصر به فرد کشور است که کمتر در چشم گردشگران فرهنگی خود را نشان داده است.
این اثر بسیار زیبا در 15 کیلومتری جنوب شرقی شهر باستانی سلطانیه زنجان و در نزدیکی روستای ویر قرار دارد.
این اثر در سال 1352 توسط کارشناسان اداره کل حفاظت آثار تاریخی کشور کشف شد.
این بنا در دل کوه کنده شده و در آن هیچگونه مصالح ساختمانی به جز سنگ‌های تراش خورده‌ی طبیعی وجود ندارد.
مردم محلی این اثر را بنای شیرین و فرهاد هم می‌نامند. واژه داش کسن به زبان آذری سنگ تراش یا سنگ برآمده معنی می‌دهد. این اثر با دو نقش برجسته اژدها و چند محراب اسلامی در دو طرف آن و به قرینه یکدیگر تزئین شده است.
نقوش برجسته این بنا که بر روی سنگ‌های طبیعی حجاری شده است مربوط به دوران حکومت ایلخانان بر ایران است، اما تفاوت‌هایی را با آثار آن دوره دارد.
برای مثال در بیشتر آثار و بناهای تاریخی نقش اژدها بر روی کاشی‌ها حک شده است ولی تا به امروز نقش اژدها که به تنهایی بر روی سنگ کنده شده باشد به دست نیامده است.
داش کسن تنها مکانی است که چنین نقش حجاری شده‌ی در آن کنده شده است. علاوه بر نقش حجاری شده اژدها، این بنا دارای تزئینات دیگری نیز بر روی دیواره‌های خود است. حجاری‌هایی شامل نقوش درخت، گل و بوته و همچنین نقش درخت گلابی نیز از دیگر تزئینات این مجموعه زیبا است.
گفتنی است، نمونه‌های از این نقوش به صورت گچی در طول تاریخ معماری و هنر ایران که نیست، ولی تکنیک حجاری شده آن بر روی سنگ که نظیر است، از این رو اهمیت معبد داش کسن چند برابر می‌شود.
بررسی‌های باستان‌شناسی که در این محوطه انجام شده است نشان می‌دهد قدمت این محوطه به دوران بیش از هخامنشی باز می‌گردد.
این بنا در دل یک غار کنده شده و در دوران ایخلانی به صورت معبد و یا خانقاه درآمد و تزئینات حجاری شده موجود در قسمت‌های مختلف آن مربوط به دوره سلطنت سلطان محمد خدابنده بوده است. با توجه به منحصر به فرد بودن معبد داش کسن این محوطه آنطور که باید و شاید برای هموطنان فرهنگ دوست کشور شناخته شده نیست. این محوطه با اطلاع‌رسانی گسترده و ویژگی‌های منحصر به فرد آن برای عموم مردم می‌تواند به یکی از مناطق نمونه گردشگری فرهنگی کشور تبدیل شود.
انتهای پیام / اس
