آشنایی بیشتر با رژیم غذایی نئاندرتال‌ها + عکس
مطالعات جدید نشان می‌دهد شاید قبل از این که انسان مدرن به طور منظم یکی از مصرف‌کنندگان گوشت طیور باشد، نئاندرتال‌ها با تله‌گذاری و شکار کبوترها از گوشت پرندگان در رژیم غذایی خود استفاده می‌کرده‌اند.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ مطالعات جدید نشان می‌دهد شاید قبل از این که انسان مدرن به طور منظم یکی از مصرف‌کنندگان گوشت طیور باشد نئاندرتال‌ها با تله‌گذاری و شکار کبوترها از گوشت پرندگان در رژیم غذایی خود استفاده می‌کرده‌اند.
براساس مقاله منتشر شده در مجله ساینتیفیک ریپورتز در بررسی دقیق ۱۷۲۴ استخوان پرنده که در غاری در تنگه جبل الطارق کشف شده آثار بریدگی با دندان انسان و سوختگی مشهود بوده است. این استخوان‌ها مربوط به گونه‌ای نزدیک به کبوترهای چاهی است که روی برآمدگی صخره ها و ورودی دهانه غارهای بزرگ آشیان می گزیدند. این استخوان های باقیمانده و دور ریخته شده به ۲۸ تا ۶۷ هزار سال پیش یعنی دوره‌ای که غارها از سوی نئاندرتال‌ها اشغال شده بودند، برمی‌گردد. برای محققان مشخص نیست که نئاندرتال‌ها چطور پرندگان را به دام می‌انداختند، هرچند این باور وجود دارد که یک نئاندرتال که مهارت متوسطی در بالا رفتن آرام و ساکت از صخره را داشته، به راحتی می توانسته این پرندگان را در لانه به چنگ آورد.
علامت‌های موجود روی استخوان‌های پیدا شده در قسمت‌های مسکونی غار نشان می‌دهد که ممکن است نئاندرتال‌ها ابتدا پرندگان را کشته و سپس روی آتش طبخ کرده و می‌خوردند. این نتایج اشاره به ظرفیت‌های اشاره نشده نئاندرتال‌ها در استفاده و بهره برداری از پرندگان به عنوان منابع غذایی و به شکلی مرتب دارد. به علاوه آنها این کار را مدت ها قبل از رسیدن انسان مدرن به غارها تمرین کرده و در نتیجه می توان گفت که استفاده از گوشت پرندگان اختراعی مستقل و منحصر به خود آنها باشد.
تاکنون تصور می‌شد که انسان‌ها اولین بار به طور منظم از گوشت پرندگان استفاده می‌کرده اند. حالا مشخص شده نئاندرتال ها به مدت ۴۰ هزار سال به دنبال کبوتر های چاهی به عنوان منبع غذایی بوده و اولین شواهد این موضوع به ۶۷ هزار سال قبل بازمی گردد. محققان معتقدند این وعده غذایی پراکنده نبوده است چرا که این کار در قسمت‌های پراکنده غار و به طور گسترده‌ای تکرار شده است. دیگر مطالعات اخیر نشان داده است که نئاندرتال‌ها هنگام مراقبت از سالمندان خود و به کمک استفاده از ابزار‌های استخوانی پیچیده علاوه بر گوشت از سبزیجات، انواع توت‌ها و آجیل‌ها استفاده می‌کردند.
تنها بخش کوچکی از استخوان‌های یافت شده در نواحی زندگی نئاندرتال‌ها دارای علامت بریدگی بوده، اما محققان اشاره کرده‌اند که این پرندگان آنقدر کوچک بوده‌اند که برای خوردن آنها نیازی به تکه تکه کردن آنها نباشد. شاید پس از کندن پرها و پوست استفاده مستقیم از دست و دندان بهترین راه کندن گوشت، چربی و غضروف از استخوان‌ها باشد. اثبات این نظریه وجود آثار دندان و آسیب‌های مرتبط با گاز زدن روی استخوان‌های کبوتر یافت شده است. البته محققان اذعان دارند که وجود علائم سوختگی مدرک قطعی برای اثبات پخت و پز نیست و شاید مربوط به دفع زباله یا سوختن تصادفی باشد.
نئاندرتال‌ها شاخه مبهمی از درخت خانوادگی انسان‌ها بوده و در بخش‌هایی از اروپا، آسیای مرکزی و خاورمیانه به مدت ۳۰۰ هزار سال زندگی می‌کردند که براساس شواهد فسیلی حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار سال قبل ناپدید شده و از بین رفتند.
انتهای پیام/
براساس مقاله منتشر شده در مجله ساینتیفیک ریپورتز در بررسی دقیق ۱۷۲۴ استخوان پرنده که در غاری در تنگه جبل الطارق کشف شده آثار بریدگی با دندان انسان و سوختگی مشهود بوده است. این استخوان‌ها مربوط به گونه‌ای نزدیک به کبوترهای چاهی است که روی برآمدگی صخره ها و ورودی دهانه غارهای بزرگ آشیان می گزیدند. این استخوان های باقیمانده و دور ریخته شده به ۲۸ تا ۶۷ هزار سال پیش یعنی دوره‌ای که غارها از سوی نئاندرتال‌ها اشغال شده بودند، برمی‌گردد. برای محققان مشخص نیست که نئاندرتال‌ها چطور پرندگان را به دام می‌انداختند، هرچند این باور وجود دارد که یک نئاندرتال که مهارت متوسطی در بالا رفتن آرام و ساکت از صخره را داشته، به راحتی می توانسته این پرندگان را در لانه به چنگ آورد.
علامت‌های موجود روی استخوان‌های پیدا شده در قسمت‌های مسکونی غار نشان می‌دهد که ممکن است نئاندرتال‌ها ابتدا پرندگان را کشته و سپس روی آتش طبخ کرده و می‌خوردند. این نتایج اشاره به ظرفیت‌های اشاره نشده نئاندرتال‌ها در استفاده و بهره برداری از پرندگان به عنوان منابع غذایی و به شکلی مرتب دارد. به علاوه آنها این کار را مدت ها قبل از رسیدن انسان مدرن به غارها تمرین کرده و در نتیجه می توان گفت که استفاده از گوشت پرندگان اختراعی مستقل و منحصر به خود آنها باشد.
تاکنون تصور می‌شد که انسان‌ها اولین بار به طور منظم از گوشت پرندگان استفاده می‌کرده اند. حالا مشخص شده نئاندرتال ها به مدت ۴۰ هزار سال به دنبال کبوتر های چاهی به عنوان منبع غذایی بوده و اولین شواهد این موضوع به ۶۷ هزار سال قبل بازمی گردد. محققان معتقدند این وعده غذایی پراکنده نبوده است چرا که این کار در قسمت‌های پراکنده غار و به طور گسترده‌ای تکرار شده است. دیگر مطالعات اخیر نشان داده است که نئاندرتال‌ها هنگام مراقبت از سالمندان خود و به کمک استفاده از ابزار‌های استخوانی پیچیده علاوه بر گوشت از سبزیجات، انواع توت‌ها و آجیل‌ها استفاده می‌کردند.
تنها بخش کوچکی از استخوان‌های یافت شده در نواحی زندگی نئاندرتال‌ها دارای علامت بریدگی بوده، اما محققان اشاره کرده‌اند که این پرندگان آنقدر کوچک بوده‌اند که برای خوردن آنها نیازی به تکه تکه کردن آنها نباشد. شاید پس از کندن پرها و پوست استفاده مستقیم از دست و دندان بهترین راه کندن گوشت، چربی و غضروف از استخوان‌ها باشد. اثبات این نظریه وجود آثار دندان و آسیب‌های مرتبط با گاز زدن روی استخوان‌های کبوتر یافت شده است. البته محققان اذعان دارند که وجود علائم سوختگی مدرک قطعی برای اثبات پخت و پز نیست و شاید مربوط به دفع زباله یا سوختن تصادفی باشد.
نئاندرتال‌ها شاخه مبهمی از درخت خانوادگی انسان‌ها بوده و در بخش‌هایی از اروپا، آسیای مرکزی و خاورمیانه به مدت ۳۰۰ هزار سال زندگی می‌کردند که براساس شواهد فسیلی حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار سال قبل ناپدید شده و از بین رفتند.
انتهای پیام/
سخنگوی قوه قضاییه:
بابک زنجانی آزاد نشده است/ اگر «ترانه علیدوستی» ادعایی دارد شکایت کند
اطلاعیه مهم دادگستری کل استان مازندران
شناسایی مرد هزارچهره در ساری/ شاکیان به دادگستری مازندران مراجعه کنند
