بدین منظور دانشمندان برای سرعت بخشیدن به این فرآیند از هیدروژل‌ها و پرینترهای سه‌بعدی استفاده می‌کنند. اگرچه در حال حاضر محققان دانشگاه بازل سوئیس در تحقیقاتشان موفق به کشف روشی شدند که در آن می‌توان از غضروف بینی فرد بیمار برای رشد غضروف آسیب‌دیده زانو استفاده کرد.

در این مطالعه، محققان پلاکهای شش میلی‌متری غضروف بینی (قسمتی داخل بینی که سوراخ‌های بینی را از هم جدا می‌کند) را گرفته و سلولهای آن بافت را پس از استخراج در آزمایشگاه چند برابر می‌کنند، سپس بافت مورد نظر را به قطعه‌ای زیست‌سازگار با ساختاری مشابه چوب تبدیل می‌کنند.

بعد از آن، سلولهای تولید شده در آزمایشگاه را با مواد زیست‌سازگار ترکیب می‌کنند و بافتی به ابعاد 30*40 میلی متری را تشکیل می‌دهند. سپس این بافت را جایگزین غضروف مفصلی آسیب‌دیده می‌کنند ( بافت مفصلی محل اتصال دو مفصل است که دو سر استخوان‌ها را پوشش می‌دهد) و بافت آسیب‌دیده را با عمل جراحی از زانوی بیمار خارج می‌کنند.

تا کنون نتایج موفقیت‌آمیزی از این عمل حاصل شده چرا که غضروف بینی توانسته به خوبی خود را با محیط جدید تطبیق دهد.

نتایج این پژوهش در مجله science translational medicine منتشر شده است.