"میکائیل دیانی" در گفتگو با خبرنگار دانشگاه باشگاه خبرنگاران، با اشاره به اینکه وزارت علوم ایده‌آلی که مد نظر دانشجویان و نخبگان کشور است را محقق نکرده، اظهار داشت: نقدهای اساسی که در زمان وزیری فرجی‌دانا در وزارت علوم داشتیم هنور پا برجاست چرا که معاونینی که در سایه فرجی‌دانا مسئولیت اداره وزارت علوم را به عهده داشتند همچنان روی کار هستند.

وی ادامه داد: آنچه که در درجه اول اهمیت دارد وزارت علوم و فضای دانشگاه باید از همه حیث از افراد ضد علم سیاست زده پاک شود و این عمل هنوز در وزارت علوم انجام نشده است.

دیانی با اشاره به اینکه پیش از انتخاب وزیر علوم جدید باید رویکردها تغییر کند، اظهار داشت: وقتی این جریان‌ها کنار گذاشته شده است یعنی رئیس جمهور محترم متقاعد شدند با این روند نمی‌توان پیشرفت علمی مد نظر عموم ملت ایران را حاصل کرد، بنابراین باید به گزینه دیگری فکر کرد که در درجه اول برگرفته از متن جامعه دانشگاهی و در جامعه دانشگاهی کشور مطالبات علمی را به خوبی پاسخ داده باشد و در فضای علمی کشور کارنامه درخشانی از پیشرفت و رشد علمی ایجاد کرده باشد لزوما هم نباید فردی از جریان اصلاح‌طلب یا اصول‌گرا و چهره‌های سیاسی، جریانی و حزبی باشد.

وی افزود: اگر با نگاه شایسته‌سالاری به این مسئله داشته باشیم و با چارچوب‌های پیشرفت علمی، مصلحت کشور، اهمیت آموزش در کشور و فارغ شدن از نگاه‌های سیاسی حزبی به این مسئله نگاه شود اساتید و مسئولین برجسته‌ای در فضای دانشگاهی کشور وجود دارند که در چند سال گذشته پاسخگوی پیشرفت علمی بودند و توانسته‌اند مطالبات جریان دانشگاهی را تا حدودی برآورده کنند که یکی از مطالبات تجاری‌سازی در فضای دانشگاه و ایجاد علم با منفعت است کسانی که توانسته‌اند دستاوردهای علمی دانشگاه و نیازهای اساسی کشور را جلو بردند این یکی از شاخصه‌هایی است که وزیر علوم باید داشته باشد و از این دست افراد در فضاهای دانشگاهی کشور به وفور وجود دارد.
 
دیانی تصریح کرد: اگر شخصی که وزیر میشود به پیشرفت علمی و اقتصاد دانش‌بنیان معتقد باشد، در عملکردش کاملا مشهود خواهد بود افرادی که چهارچوب‌های سیاسی را مدنظر قرار می‌دهند یا انتخاب‌هایشان مبتنی بر چهارچوب‌های سیاسی است کارایی چندانی در این زمینه ندارند.
 
وی در پایان خاطر نشان کرد: هر شخصی که وزیر علوم شود از دید تشکل‌های دانشجویی نباید رویکرد صددرصد اصولگرا یا اصلاح‌طلب داشته باشد، شخصی باید باشد که بتواند با با یک نگاه اصلاح‌طلبانه، اصولگرایانه، تکنوکرات و کارگزارانی بتواند کار کند در این مسئله چندان محل مناقشه نیست؛ اما این چهارچوب‌ها باید در آن لحاظ شود که از آن جمله عدم نگاه سیاسی به دانشگاه است.
 
انتهای پیام/